‘Iedereen weet dat Eden graag een hamburger eet. Wie niet?’

Onverwacht en daarom des te mooier: Thorgan Hazard is op zijn 26ste bij een Europese topclub beland. Deze namiddag speelt hij met Borussia Dortmund zijn eerste Revierderby tegen Schalke 04.

De setting is op zijn zachtst gezegd apart. Een fotostudio in een opgesmukte container, aan de ingang van het oefencomplex van Borussia Dortmund, met twee gele, houten kubussen als zitjes. Thorgan Hazard vindt het perfect zo. Sterallures zijn hem altijd al vreemd geweest.

"Dit is wat ik wou", zal hij niet veel later glunderen. "Ik ben in een Europese topclub terechtgekomen. Een waarmee ik prijzen hoop te winnen, want ik ben op een punt in mijn carrière gekomen dat ik trofeeën wil pakken."

Stoort je dat? Dat je tot dusver niet weet hoe het voelt om op clubniveau iets te winnen?

Thorgan Hazard: "Het is spijtig, ja. Met Zulte Waregem had ik kampioen kunnen worden. Pas op de laatste speeldag, op het veld van Anderlecht, grepen we ernaast. Een jaar later verloren we de bekerfinale tegen Lokeren. Mönchengladbach was natuurlijk anders. Daar wist ik op voorhand dat het niet simpel zou worden om iets te winnen. Ik heb er wel van de Champions League kunnen proeven. Voor Gladbach voelde dat aan als een trofee. Maar het neemt niet weg dat ik hier bij Dortmund échte prijzen wil winnen."

Hoe groot is het verschil tussen Dortmund en Mönchengladbach?

"Als je met Gladbach vierde, vijfde of zes eindigt, is iedereen tevreden. Hier ben je bijna verplicht om top twee te spelen. Dortmund heeft een andere status. De verwachtingen liggen hoger. Je voelt ook dat de druk groter is. Om nog te zwijgen van de concurrentie binnen de ploeg. Bij Gladbach mag je twee à drie slechte matchen spelen, de coach gaat je niet meteen naast de ploeg zetten. Hier kun je je dat niet permitteren want op elke positie staan jongens te trappelen om te mogen spelen. Dat maakt een ploeg ook beter."

Wie Dortmund zegt, denkt automatisch aan 'Die Gelbe Wand'.

"Indrukwekkend gewoon. Zo'n steile tribune! En zoveel kabaal dat die mannen daar maken. (lachje) Ik had wat schrik toen mijn drie dochtertjes voor het eerst naar een wedstrijd kwamen kijken. Ik had hen vooraf dan ook gewaarschuwd voor het lawaai, dat ze niet bang moest zijn. Maar het is goed verlopen. Op het vlak van fans kon ik nergens beter zitten."

Toen je Mönchengladbach op je Instagram-account uitzwaaide, schreef je onder meer: 'Bedankt supporters. Ook zij die me uitfloten op het einde.' Is dat jouw humor?

"Dat zit een beetje in onze familie, hé. Het is spijtig dat het zo moest eindigen. Niet dat het hele stadion me uitfloot, het waren er een honderdtal, misschien duizend, die mijn keuze niet begrepen. Die me een klootzak vonden. Ze dachten dat ik al maanden met mijn hoofd bij Dortmund zat, dat ik bewust slecht speelde om zo de transferprijs te laten zakken. Zever natuurlijk. Ik heb tot de laatste seconde alles gegeven voor Gladbach zodat het dit seizoen Europees kon spelen."

Sta jij er zelf bij stil wat voor een straffe carrière je aan het maken bent? Toen je bij Essevee tekende, was je 'le frère d'Eden'. Na je Gouden Schoen vroeg iedereen zich af wat dat bij Mönchengladbach ging geven.

"Had je me zeven jaar geleden gezegd dat ik ooit met Dortmund in de Champions League zou spelen voor 80.000 fans, dat ik de kleedkamer zou delen met grote namen als Hummels, Götze en Reus, en dat ik als Rode Duivel brons ging pakken op het WK, ik ging je niet geloofd hebben. Omdat het me niet realistisch leek. Ik had bovendien geen zulke grote ambities. Beetje bij beetje ben ik geëvolueerd.

"Weet je, mijn entourage en ik hebben steeds de juiste keuzes gemaakt. Ik ben bewust nooit snel van club veranderd zodat ik altijd een bepaalde stabiliteit had. Die vijf fantastische jaren bij Gladbach hebben me goed gedaan, ik heb er veel geleerd. Daardoor zit ik nu bij een absolute topclub. Ik ben trots op mezelf, maar ik heb tegelijk geen zin om het hierbij te laten. Ik heb nóg honger. Het is niet omdat ik nooit gedacht had om ooit bij een club als Dortmund te spelen dat ik nu achterover ga leunen. Ik ben hier om grootse dingen te verwezenlijken. Ik denk trouwens dat ik de komende jaren nog stappen kan zetten. Je moet steeds nieuwe uitdagingen zoeken."

Heeft Eden ook zijn zegje in jouw carrièreplanning?

"Ik weet niet of hij Mönchengladbach zelfs kende toen ik er tekende. Het is vooral papa die me bijstaat in dat soort zaken. Eden geeft me geen tips, echt niet. Net zomin ik dat bij hem doe. Maar eens een beslissing genomen, breng ik Eden natuurlijk wel op de hoogte. Nu, hij zegt toch altijd: 'Très bien!'"

Welke clubs wilden jou deze zomer nog?

"Het heeft geen nut om nu nog over die ploegen te praten. Belangrijk was dat ik bij Dortmund een goed gevoel had. De coach (Lucien Favre, NP) wilde me echt. Hij kende me natuurlijk nog van bij Gladbach. Dat Axel Witsel hier speelt, is leuk meegenomen. Dortmund was dan ook de juiste keuze."

'In Duitsland wordt je gerespecteerd', merkt Witsel. Heeft dat ook meegespeeld, dat je in een ander land misschien weer 'de broer van' was geworden?

"In Engeland wellicht wel, ja, omdat Eden daar uitzonderlijke dingen gepresteerd heeft. Net zoals destijds in Frankrijk. (lachje) Het is misschien beter dat ik niet naar de competitie ga waar Eden speelt of ooit gespeeld heeft. Ik weet ook niet of de Premier League wel voor mij gemaakt is. Ach, dat is ook niet belangrijk. Ik voel me hier prima. De Bundesliga ligt me. Het is fysiek zwaar en je moet veel lopen, maar je krijgt ook ruimte om te voetballen. Dat, samen met de fans en de stadions, bevalt me enorm. Ik heb geen zin om te veranderen."

Hoe belangrijk is je coach Lucien Favre geweest voor je ontwikkeling?

"Hij heeft me destijds rustig laten aanpassen aan de Bundesliga door me niet meteen basisspeler te maken. Natuurlijk wil je als nieuwkomer meteen spelen, maar hij leerde me geduldig te zijn. Ook omdat Gladbach in die periode goed draaide. In de beker en in de Europa League mocht ik wel meedoen, en soms eens in de competitie. Ik heb al die maanden veel opgestoken van mijn toenmalige ploegmaats en van meneer Favre, die Frans kan, want hij hamert enorm op details."

Hij is je tweede papa.

"Noooonnnn. Vroeger zeiden ze dat ook over Francky Dury, maar ik heb slechts één papa. Wat wel klopt, is dat meneer Favre me al veel heeft bijgebracht in mijn carrière. Het is leuk om een trainer te hebben die in je gelooft."

'Als Thorgan niet slaagt in zijn carrière, heb ik er niets van begrepen', zei Favre in 2014.

"Ik herinner me dat. Dat wil niets zeggen, hé. Je weet nooit wat er tijdens je carrière kan voorvallen. Ik had me zwaar kunnen blesseren, pech hebben of de verkeerde keuzes maken. Je moet mentaal klaar zijn om het te maken. Dát was ik wel."

25 miljoen euro voor jou en 100 miljoen voor Eden - exclusief bonussen. Lachen jullie daar onderling soms mee?

“Dat wil dus zeggen dat je voor één Eden vier Thorgans kunt hebben. Niet slecht, toch? Dat zijn nu eenmaal de bedragen die tegenwoordig betaald worden. Wij vragen daar niet om. Trouwens, Eden en ik praten nooit over geld. We zijn daar niet mee bezig. Zowel tijdens de onderhandelingen over mijn transfer als over die van Eden hebben wij op geen enkel moment voor problemen gezorgd. We zaten natuurlijk wel in een goede positie, aangezien we allebei maar één jaar meer onder contract lagen."

Creëren die transfersommen niet een bepaalde druk?

"Bij Eden wellicht meer dan bij mij. Ik weet waarom Dortmund me heeft gehaald. Ik weet welke ambities ze hebben. Aan mij nu om te doen waarvoor ze me aangetrokken hebben."

Heb jij, als kleine broer, Eden wat gerustgesteld na al die kritiek in Madrid.

"Eden heeft dat niet nodig. Hij hoeft geen berichtje van mij te krijgen als hij onder vuur ligt. We plagen elkaar liever. Zo heb ik hem al verschillende foto's gestuurd waarop hij dik lijkt. Dat witte shirt van Real helpt hem ook niet, hé. (geamuseerd) We hebben al goed gelachen met al die foto's en montages over zijn gewicht. Het hoort bij het spelletje. Iedereen weet ook dat Eden graag een hamburger eet. Wie niet? Oké, hij heeft goed genoten van zijn vakantie, waardoor hij enkele kilootjes was bijgekomen, maar het is niet dat hij obees was."

Je kunt er toch niet naast dat het niet de leukste maanden zijn voor hem?

"Het is inderdaad niet het debuut waar hij van gedroomd had. Door verschillende factoren, waaronder die blessure. Eden beseft overigens zelf ook wel wanneer hij eens minder of slecht is. Hij heeft niemand nodig om hem dat duidelijk te maken. Ik kan alleen maar hopen dat hij de komende weken voor doelpunten en overwinningen zorgt, zodat de Spaanse media kunnen schrijven: 'Dáár is Eden!' Want die pers daar is nog iets anders dan de Engelse of Duitse, en al zeker anders dan de Belgische. Thibaut Courtois kan ervan meespreken."

Eden heeft sinds kort een vierde zoon, jij hebt drie dochters. Helpt dat om het voetbal relativeren?

(knikt) "Ik denk zelfs dat het daardoor is dat ik zo'n carrière gemaakt heb. Ik leid een stabiel leven, heb een goede familie die me steunt en helpt waar nodig. Als het eens wat minder gaat, is mijn familie daar om mijn gedachten te verzetten en duidelijk te maken dat het familiale het belangrijkste blijft. Er is meer in het leven dan alleen voetbal."