Icoon van Belgisch voetbal verdwijnt: voormalig Lokeren-voorzitter Roger Lambrecht overleden

Een icoon van het Belgisch voetbal is niet meer. Roger Lambrecht overleed gisteren op 90-jarige leeftijd, in de armen van zijn zoon, Dirk. De bandenmagnaat was jarenlang voorzitter van Sporting Lokeren. Onder zijn bewind behaalde de intussen ter ziele gegane club twee bekers, de enige trofeeën uit de clubgeschiedenis.

“Kleir.” Het was steevast het laatste woord van een telefoongesprek met toenmalig Lokeren-voorzitter Roger Lambrecht. ‘Klaar’ in mooi Nederlands, ‘kleir’ in plat Lokers. Voor een journalist nog een woord kon uitbrengen, zelfs al waren er nog een resem vragen, lag de telefoon al neer. “Kleir.” Klik. Het gesprek was gedaan. Roger Lambrecht vond dat het gesprek lang genoeg geduurd had. En dan was er geen speld meer tussen te krijgen. De voorzitter duldde geen tegenspraak.

Met het overlijden van Roger Lambrecht verliest de Belgische voetbalwereld een van zijn meest kleurrijke figuren. Het begon nochtans niet zo vlot voor de man die erom bekend stond de trainingen van zijn ploeg vanuit zijn auto te volgen. Van 1984 tot 1994 was Gaston Keppens nog voorzitter van Sporting Lokeren. Keppens lag in die periode – niet meteen de meest succesvolle van Lokeren – vaak overhoop met een zekere Roger Lambrecht. De toenmalige president duldde echter geen tweede sterke man naast zich.

Lambrecht bond in, tijdelijk. In het seizoen 1992-1993 degradeerde Lokeren, het jaar erop werd naast de promotie gegrepen. Toen Lokeren het seizoen daarop ook nog eens helemaal onderin die tweede klasse verzeilde, was de maat vol. Keppens lag steeds vaker onder vuur en betaalde het gelag. Zijn ultiem reddingsplan werd afgeschoten, de supporters hadden heimwee naar de periode-Etienne Rogiers, de vorige voorzitter. In een allerlaatste communiqué haalde Keppens nog uit naar de mensen die hem hadden omringd. Een nieuw directiecomité, onder leiding van Roger Lambrecht nam over. Hun taak: proberen te redden wat er te redden viel en de verdere teloorgang van de club proberen te voorkomen. Dat lukte wonderwel. Meer nog: in het seizoen 1995-1996 speelde Lokeren kampioen in tweede klasse.

Nieuwe wind

Lambrecht, voormalige speler van Standaard Lokeren, VW Hamme en tijdens zijn legerdienst Jeunesse Arlonaise, zorgde voor een heel nieuwe wind in Lokeren. De bandenmagnaat vulde stap voor stap de financiële putten van Daknam. Vaak gecontesteerd voor zijn aanpak, was Lambrecht toch enorm populair in Lokeren. Af en toe kreeg hij wel bakken kritiek, onder andere met zijn fusieplannen. Lambrecht verkondigde immers steeds dat slechts één club in Oost-Vlaanderen op lange termijn leefbaar is. De voorzitter was tot tranen toe bewogen toen zijn club zich in 2010 pas op de slotspeeldag – ondanks een pijnlijke thuisnederlaag tegen Anderlecht – van het behoud verzekerde. “Het dieptepunt uit mijn carrière”, zou hij later verkondigen.

Nadien gooide Lambrecht samen met sportief directeur Willy Reynders en trainer Peter Maes het clubbeleid volledig om. Er ging voortaan een meer Belgische koers gevaren worden. Met succes. Lokeren haalde play-off I in 2011 en won het jaar erop de beker. Meteen de eerste trofee ooit in de clubgeschiedenis. Lokeren knokte zich in een vol Koning Boudewijnstadion voorbij KV Kortrijk. De 15.000 Lokeren-fans waren door het dolle heen toen kapitein Killian Overmeire de beker in de lucht mocht steken. Een prijs, daar hadden ze in Lokeren lang op moeten wachten. Voorzitter Roger Lambrecht kreeg tranen in de ogen. Twee jaar later zal Lokeren opnieuw de beker winnen, na winst tegen Zulte Waregem. Daarna volgden de poules van de Europa League na winst tegen Hull City. Lokeren pakte 10 op 18 tegen Legia Warschau, Trabzonspor en Metalist Kharkiv, maar was wel uitgeschakeld.

Einde in mineur

Het zou het laatste exploot onder het voorzitterschap van Roger Lambrecht blijken. Het werd een einde in mineur. Toen Lambrecht de club in 2019 overliet aan een groep rond Louis de Vries, was de club net gedegradeerd naar 1B. De kelk moest tot op de bodem geleegd: een jaar later ging Sporting Lokeren failliet. 22 juni 1970 - 20 april 2020. De gouden bruiloft werd een begrafenis. De vijftigste verjaardag haalde Sporting Lokeren net niet, nooit meer Lokerse Feesten op Daknam. Dat de oude Roger Lambrecht zijn Lokeren, zijn kindje, nog zou overleven, had niemand gedacht. Op 10 juli van datzelfde jaar kreeg Lambrecht een nieuwe, nog hardere klap. ‘Make’, zoals hij zijn vrouw Mireille altijd noemde, overleed. Ze werd 88 jaar, waarvan ze er 70 met Roger deelde.

Ook nadien krijgt Lambrecht nog tikken. Zo kwam hij de voorbije jaren in opspraak in het dossier-Propere Handen. Volgens spijtoptant Dejan Veljkovic, jarenlang huismakelaar van Lokeren, zou hij ex-trainers Georges Leekens en Peter Maes voor een deel in zwart geld betaald hebben, het zogenaamde broodzakken-verhaal. Lambrecht werd daarover ook ondervraagd door het parket.

Innemend

De twee trainers die het langst onder Roger Lambrecht werkten bij Lokeren, waren Georges Leekens en Peter Maes. Leekens deed dat in drie keer (in 1999, 2007 en 2015). De ex-trainer reageerde erg aangedaan op het overlijden van Lambrecht. “Roger was een heel innemend man. Een fantastisch mens, een goede vriend”, zucht hij. “In tegenstelling tot wat velen dachten was hij een heel emotioneel man, die veel liefde uitstraalde. Ik had hem heel graag, we hebben samen erg veel mooie tijden meegemaakt. Hij heeft Lokeren weer op de kaart gezet, prijzen gepakt. Het is een triestige dag, ik ben er echt van aangedaan. Ik hoor dat hij niet heeft afgezien, gelukkig maar.”

Ook Peter Maes reageerde vol ongeloof op het nieuws van Lambrechts overlijden. De Limburger was van 2010 tot 2015 en in het seizoen 2017-2018 trainer van Lokeren. Onder zijn bewind pakte Lokeren twee keer de beker. “Ik heb in al die jaren de mens achter de zakenman leren kennen”, vertelt hij. “En als het over voetbal ging, werd hij soms heel emotioneel. Roger Lambrecht was iemand die enorm van het spelletje hield. Hij was supporter nummer één, een echte liefhebber. Wedstrijden van de beloften, vriendschappelijke matchen,... hij was er altijd.”

“In de loop der jaren ontstond de perceptie dat Lambrecht vanuit zijn auto naar de trainingen kwam kijken om te zien of er goed gewerkt werd, maar da’s fout. Hij kwam kijken omdat hij graag voetbal, graag trainingen zag. Hij zei achteraf nooit wat of wie er wel of niet goed was. Roger Lambrecht was de vader van Lokeren. Als er een storm was, zorgde hij ervoor dat die ging liggen. Hij heeft ongelofelijk veel betekend voor het Belgisch voetbal.”

Lambrecht woonde tot voor kort nog alleen thuis, maar bracht de laatste dagen in een woon-zorgcentrum door. Daar is hij in alle rust in de armen van zijn zoon Dirk gestorven.