Hoe Union mentaal één blok vormt, maar ‘Goliath’ Club Brugge nog niet kon vellen

Wie zou nu niet graag als een vlieg op de muur mee luisteren in de kleedkamer van Union net voor het cruciale titelduel in het hol van de leeuw? De peptalk zal wel opgefokt klinken, al dan niet met de nodige krachttermen. Mazzu denkt lang na over de juiste woorden om zijn groep als team te laten overstijgen, maar ‘fire’ of ‘vuur’ wil hij altijd zien. En het mag gezegd: Union is dit seizoen vaak méér met het mes tussen de tanden gestart dan de opponent. Weet je nog, Anderlecht in dat eerste play-offduel?

De lopende Canvas-docu Allez l’Union registreert achter de schermen de unieke renaissance van de Brusselse traditieclub, met ook een inkijk in de kleedkamer van Union. Zeker begin dit seizoen zijn de Union-spelers vaak aangesproken op hun underdogstatus en eergevoel als motivatie, voor velen is eerste klasse nieuw.

“Iedereen denkt dat we een kleine ploeg zijn”, schreeuwt Mazzu voor de thuismatch tegen Club op de tweede speeldag. “Weet je wat het budget is van Brugge? 90 miljoen euro. Ons budget is 10 miljoen euro. Maar wij zullen tonen dat het hart belangrijker is dan het budget.” Teddy Teuma legt er nog een laag op: “Ze vinden dat hier een ‘vestière de merde’, een brolkleedkamer. Ze vinden ons stadion ‘merde’. Maar we gaan tonen dat we hier thuis zijn.”

David kon Goliath toen niet vellen: Union was wel doorlopend beter, maar verloor in de slotfase. Ook in de andere twee onderlinge duels tegen Club verliep het scenario voor Union ondanks vele kansen niet gunstig, in strijdlust was Union wél telkens top.

Hecht team

Behalve tactisch sterk in de omschakeling, fysiek topfit en kwalitatief gewapend met kleppers als Undav en Vanzeir, Nielsen en Burgess onderscheidde Union zich dit seizoen vooral door een enorme ploeggeest. De slagzin ‘Ieder team is een groep, maar niet iedere groep is een team’, valt vaak te horen in een workshop groepspsychologie. Wel: Union is een team dat in een zeer volwassen hechte topsportfase zit.

Spelers maken elkaar onderling en het geheel beter, nooit was er sprake van kliekvorming die een goede groep kan ondermijnen. Mazzu verstaat de kunst irritaties te voorkomen of snel aan te pakken en presenteert zich als een open leider, die spelers verantwoordelijkheid geeft. Nielsen en Teuma zijn zelf leiders in de kleedkamer, waardoor de groep een grote zelfsturende kracht heeft. In een teamontwikkeling legt een topcoach de lat steeds hoger. Ook dat doet Mazzu dit seizoen perfect: het doel was eerst topacht, dan topvier, daarna de herfsttitel, vervolgens de play-offs als leider beginnen en nu de landstitel.

Union profileert zich als een familieclub. Ook dat straalt het team uit: spelers geven een blije indruk op en naast het veld. Maar o wee wie aan de familie raakt. Dan komen ze als broers voor elkaar op. Gaandeweg dit seizoen, en vooral na de vuistslag en schorsing van Vanzeir, is Union wel het vijanddenken - wij tegen de buitenwereld - beginnen te cultiveren. Hoe de media de zaak uitvergroot heeft, vond Union not done. “Degoutant”, luidde het uit de buik van de groep. Maar ook: “We trekken ons geen zier aan van buitenaf.”

Vijanddenken kan helpen in de blokvorming, al begeef je je dan als groep wel op glad ijs. Een echt mature groep heeft dat niet nodig. De hockey-Red Lions danken hun olympisch goud in 2021 aan een enorme groepsdynamiek en emotioneel intelligente coach Shane McLeod, zonder zich veel te laven aan vijanddenken.

“Het mentale aspect in deze play-offs-fase is het belangrijkste”, blikte Mazzu vooruit op het duel op Brugge. Alleen tegen Club kon zijn ‘Dream Team’ dit seizoen nog niet scoren en winnen. Trekt de coach zijn groep ook mentaal over die allerlaatste horde? Met “history in the making” als leidraad? Mazzu: “Uiteraard zal ik de groep wat toespreken, maar dat houd ik voor de kleedkamer.”