Hoe Jumbo-Visma iedereen verpletterde

Start, nog 204 km: hoog bezoek

Een man met een trendy wit hemd en een Hollands accent is een opvallende aanwezige rond de bus van Jumbo-Visma. Hij heet Rogier Riemersma en is manager sponsoring & evenementen van Jumbo Supermarkten. Hij zal de koers volgen in de vip-wagen met ploegbaas Richard Plugge, maar voor ze vertrekken, hoort hij kopman Wout van Aert op het startpodium de namen van de favorieten opdreunen: “Asgreen, Sénéchal, Mohoric, Pedersen... en Laporte.” De Fransman staat naast Van Aert en grijnst. Hij weet dat Wout zijn naam niet zegt als grapje.

Waregem, nog 197 km: een domper

Tosh Van Der Sande moet opgeven met een complexe elleboogbreuk. Ploegleider Jan Boven: “Toen hij wegviel, was onze moraal even weg. We moesten onze pionnen ook herschikken. Affini moest sneller aan de bak.” Dat gold even later ook voor Van Hooydonck en Teunissen. Van Aert: “Hoewel we Tosh verloren, behielden we de controle, maar we moesten snel tempo rijden om de vluchters binnen schot te houden.”

Taaienberg, nog 80 km: rode loper van Nathan

Van Moer, Wallays en co. verzamelen amper twee minuten voorsprong. Een bonus die al is gehalveerd aan de voet van de Taaienberg. De reden. In de aanloop naar de wegversmalling voor de Kortekeer leveren Edward Theuns (Trek-Segafredo), Jannik Steimle (QuickStep-Alpha Vinyl) en Nathan Van Hooydonck (Jumbo-Visma) een strijd om als eerste op te draaien. Van Hooydonck wint het pleit. “Nathan deed het daar geweldig, zodat we als eerste aan de Taaienberg konden beginnen”, zegt Plugge.

Van Aert begint als eerste aan de Taaienberg met Laporte en Benoot in zijn wiel. “Wout reed daar heel hard naar boven. Ik had moeite om te volgen, ook al omdat ik net voordien de kopserie van mijn fiets had losgereden. De verbinding tussen mijn stuur en voorvork zat wat los, waardoor op de kasseien rijden niet echt lukte”, zegt Benoot.

Het plan om na de Taaienberg een overmacht te creëren loop perfect. Op de top ontstaat een elitegroep van zeven man met naast het trio van Jumbo-Visma nog vier enkelingen: Jasper Stuyven, Kasper Asgreen, Stefan Küng en Matej Mohoric. “Omdat we een overtal hadden, keken de andere jongens van de kopgroep enkel naar ons om tempo te maken en was er geen samenwerking”, zegt Benoot.

Eikenberg, nog 62 km: zonder stress naar Paterberg

Op de Taaienberg maken nog elf renners de sprong. “Nog steeds een prima situatie, zeker als je weet dat de renners die aansloten veel energie hebben verspeeld om de sprong te maken”, zegt Plugge. Niet onbelangrijk, bij de elf renners die aansluiten, zit nog een vierde man van Jumbo-Visma: Teunissen. De Nederlander zorgt ervoor dat de kopgroep van achttien met een veilige voorsprong naar de voet van Paterberg snelt. “Het maakt een groot verschil, als je op die manier naar de Paterberg kunt, in plaats van zoals vroeger, toen ik al 40 kilometer in mijn eentje problemen aan het oplossen was”, zegt Van Aert. “Ik had geen stress, mijn andere ploegmaats hebben ons in een perfecte situatie gebracht.”

Paterberg, nog 42 km: ongeloof in de oortjes

Op de Paterberg onbindt Van Aert een tweede keer zijn duivels. Laporte zit in het wiel. De nummer drie - Biniam Girmay - kan het tempo niet volgen. De twee renners van Jumbo-Visma hebben op de top een gat van tien seconden. “Het was niet ons plan om na de Paterberg met twee over te blijven”, zegt Laporte. “We zouden à bloc naar boven rijden in de hoop een aantal renners van andere ploegen overboord te gooien.” Van Aert: “Toen de ploegleiding mij op de top zei dat enkel Christophe en ik nog overschoten, wou ik hen in eerste instantie niet geloven, maar toen ik in de afdaling achterom keek, zag ik niemand. Toen moesten we niet meer twijfelen en zijn we vol beginnen rijden.”

Oude Kwaremont, nog 39 km: geen zelfmoord

Op de Oude Kwaremont stijgt de voorsprong naar de minuut, omdat Van Aert een derde keer fors versnelt. Laporte: “Wout reed er zeer hard. Ik zat op de limiet en heb hem geroepen of hij iets wou vertragen. Het was belangrijk om samen te blijven, want het was nog lang.”

Van Aert: “Christophe riep inderdaad om gewoon een goed tempo te rijden en niet nog te versnellen. Ik heb op de Oude Kwaremont bewust iets trager gereden dan dat ik in mijn mars hard. Misschien was ik net iets beter hersteld van de aanval op de Paterberg. Maar het was nooit mijn bedoeling om hem achter te laten. Met tweeën was een veel betere situatie. Reed ik daar alleen door, zou ik misschien zelfmoord plegen.”

Deerlijk, nog 10 km: geen discussie

In de achtergrond is de veer gebroken. De voorsprong van Laporte en Van Aert stijgt naar anderhalve minuut. Laporte: “Op 10 kilometer van de streep heb ik tegen Wout gezegd dat hij moest winnen. Ik heb geen seconde gedacht om zelf te winnen. Wout was gewoon de verdiende winnaar en de sterkste man in koers. Ik denk zelfs dat hij zo sterk was dat hij vanaf de Oude Kwaremont solo naar de streep kon rijden.”

Finish: hand in hand

Van Aert en Laporte rijden hand in hand over de streep, met Van Aert als winnaar. “Het zou maar een raar zicht geweest zijn, mochten we voor de overwinning hebben gesprint. Dit was de mooiste manier om deze inspanning van de ploeg af te ronden.”