AnalyseUnion
Hoe de rustige Geraerts van Union een onklopbare ploeg maakte
Karel Geraerts legt in zijn eerste jaar als hoofdcoach van Union een verbluffend parcours af: al vijftien competitieduels op rij ongeslagen, actief in de beker en Europa. ‘Ik communiceer altijd rechtuit.’
Wie had voor dit seizoen gedacht dat Karel Geraerts (41) met Union zo zijn stempel zou drukken? In de competitie houdt Union als tweede voeling met koploper Genk, de beker opent perspectieven op een finale en in maart volgt de achtste finale in de Europa League.
Hoeveel procent daarvan is het werk van de coach? Dat valt nooit wiskundig uit te drukken. De onmiskenbare kwaliteit van de spelersgroep van Union is het hoofdbestand. De coach zet met zijn staf de (tactische) lijnen uit, zorgt liefst voor boeiende oefenstof, waakt over de groepschemie en stuurt zijn manschappen gemotiveerd het veld op. Binnen en buiten Union valt te horen dat Geraerts die zaken beheerst.
Dit terwijl Geraerts een zware erfenis torst als ex-assistent en opvolger van Felice Mazzu, met wie Union gepromoveerd is en bijna de titel in de hoogste klasse won. Maar Geraerts zegt deze zomer geen tel getwijfeld te hebben over de kans. Wat hij het moeilijkst vond bij de stap van assistent naar hoofdtrainer? “Eerlijk, ik vind niks moeilijk. Ik heb zo natuurlijk mogelijk mijn ideeën proberen in te vullen en ik coach graag, want voetbal is mijn leven. Maar ik moet nog veel groeien.”
Belonen met vakantie
Geraerts deed er slim aan om voort te bouwen op de basisprincipes onder Mazzu, zoals het vertrouwde 3-5-2-systeem. Ook aan toffe gunsten raakte hij niet: na de zwaarbevochten 1-0-zege tegen OHL riep Geraerts net als Mazzu, omringd door alle spelers, hoeveel dagen vrijaf ze wilden om hun getoonde mentaliteit te belonen. Drie? Wel, drie zullen het zijn. En de spelers dansten in het rond.
Union voetbalt dit seizoen hoger en met meer balbezit vergeleken met de razendsnelle omschakeling onder Mazzu. Vaardige nieuwkomers als Victor Boniface en Simon Adingra helpen in dat dominante spel. “Geraerts wil graag attractief of noem het ‘romantisch’ voetbal brengen”, zegt zijn huidige assistent Tim Smolders. “Hij vraagt kwaliteit aan de bal met opbouw van achteruit, technisch verfijnd als het kan. Het voetbal van Union is plezierig om naar te kijken.”
De werkkracht en voetbalintelligentie die Geraerts als prof bij Club Brugge, Standard en de Rode Duivels toonde, zie je als coach terug bij Union. Analist Marc Degryse is lovend. “Hij pikt de dingen goed op, zoals na de verloren Europese return tegen Rangers toen Union vergat te voetballen. Daar trok hij lessen uit. Geraerts heeft zeker een verdienste in de huidige reeks zonder nederlaag.”
Heldere toespraken
Degryse vindt dat Geraerts communicatief een goede indruk maakt. “Ik had dat vijftien jaar geleden niet verwacht. Hij praat zelfverzekerd, met charisma. Tijdens een match straalt hij rust uit, mede omdat hij zeer goed voorbereid is. Hij durft beslissingen te nemen en zijn wedstrijdanalyses hebben de juiste toon.”
Geraerts zegt dat hij zich naturel gedraagt in relatie tot zijn spelers. “Wanneer ik moet spreken, zal ik spreken. Wanneer ik moet kijken en luisteren, zal ik kijken en luisteren. Dat is mijn opvoeding. Ik communiceer altijd rechtuit. Ik geef spelers tot een bepaalde hoogte ook inspraak. Dictatoriaal zijn, dat werkt volgens mij bij geen enkele groep. Ik denk na over hoe ik de spelers ga toespreken voor een wedstrijd. De juiste woorden vinden en de juiste tactische benadering overbrengen zijn voor mij cruciaal.”
Tot slot is hij realistisch dat de hoge vlucht met Union eens kan keren. “Kijk naar Carl Hoefkens. Hij werd opgehemeld in de Champions League, een maand later lag hij buiten. Dat besef ik goed. Er komt een periode dat het eens minder gaat, daar ben ik niet bang voor.”