Hockeydrama in China: Red Panthers opnieuw niet naar Spelen

Zaterdagmiddag in het Chinese Changzhou: achttien Red Panthers, achttien brokjes ellende. Voor de tweede opeenvolgende keer zien onze hockeyvrouwen de Olympische Spelen nipt door de vingers glippen. Dit komt nog harder aan dan in 2015.

Vrijdag na de eerste wedstrijd in Changzhou hadden de Red Panthers nog alles onder controle: 0-2 en Tokio 2020 binnen handbereik. Een dag later hervielen de hockeyvrouwen echter in een oude gewoonte: falen op de cruciale momenten.

China begon agressiever aan de tweede wedstrijd, maar de Belgen kropen van bij de start te fel terug. Verdedigend hielden ze stand tot de laatste vijf minuten - strafbal en deviatie in eigen doel. Net als vier jaar geleden in Brasschaat moesten de Panthers met een zware mentale klap naar de afsluitende shoot-outs. Keeper Aisling D'Hooghe en de koelbloedige 18-jarige Ambre Ballenghien deden hun werk, maar het kalf was al verdronken.

“Ik ben er behoorlijk ziek van. Je houdt met veel scenario’s rekening, maar dit is echt wel dramatisch”, zegt Serge Pilet, CEO van de Belgische hockeyfederatie. “Het was zeker niet de bedoeling van onze coach om meer verdedigend aan die tweede match te beginnen. Toch gebeurde het.

“Als federatie hebben we er alles aan gedaan om de speelsters op de best mogelijke manier klaar te stomen. Red Lions-keeper Vincent Vanasch heeft met Aisling D'Hooghe op shoot-outs gewerkt. Jef Brouwers, een man met toch een pak ervaring in de sportpsychologie, stond de laatste maanden dicht bij de groep. Ik heb er geen uitleg voor.”

Over het toekennen van die strafbal wil Pilet zich niet verschuilen. “Er staan twee scheidsrechters op te kijken dus ik ga ervan uit dat het een correcte beslissing was. Na dat doelpunt weet je niet wat er in de hoofden van de meisjes spookt. Feit is dat we de wedstrijd vervolgens niet goed uitspelen.”

Talent op komst

Hoe moet het nu verder met het vrouwenhockey? “Het is niet de bedoeling om onze steun te verminderen”, zegt Pilet. Het topsportbudget voor alle nationale ploegen, ook het jeugdprogramma Be-Gold, bedraagt 4 miljoen euro.

“Ik heb er vertrouwen in dat onze stakeholders op lange termijn denken. Ons vrouwenhockey is geëvolueerd en er is talent op komst. Ik geef toe dat we langer dan voorzien blijven steken tussen de tiende en dertiende plaats op de wereldranking. Met de Pro League, het EK en de Olympische Spelen hadden we gehoopt om richting achtste plaats op te schuiven. Dan wordt alles een stuk gemakkelijker. Die stap hebben we niet gezet, maar dat is slechts uitstel.”

Sinia en Boon zijn dertigers, voor speelsters die er reeds in Londen 2012 bij waren (Nelen, Gerniers, Vandermeiren, D'Hooghe) kan dit de klap te veel zijn. Pilet nuanceert: “Die beslissingen moeten niet twee dagen na de fatale kwalificatieduels genomen worden. Niet vergeten dat hockey ondertussen het beroep is van de speelsters. Zij moeten zich de vraag stellen of ze willen verder doen of gaan werken. Ik hoop alleszins dat er niet te veel speelsters afhaken. Er is talent op komst, maar er moet natuurlijk een balans blijven tussen jeugd en ervaring.”

Bondscoach Niels Thijssen zet Pilet voorlopig uit de wind. “Ik ben niet diegene die snel zijn steun aan een goed werkende coach opgeeft. Na de teleurstelling van het EK in Antwerpen heeft de hele staf zich richting kwalificatieduels voortreffelijk ingezet. Ik stel me alleen de vraag of het een goed idee was om Alix Gerniers die eerste shoot-out te laten nemen. Ballenghien leek me een meer voor de hand liggende keuze. Maar shoot-outs blijven een loterij.”

Eindigen doet Pilet met een positieve noot. “Na Brasschaat 2015 vielen de Panthers in een gat van twee jaar, tot het EK 2017. Nu staat er in januari reeds een nieuwe Pro League op het programma. Op dit moment lijkt dat een magere troost, maar we kunnen ons snel weer tonen op het grote toneel.”