Het hart zegt de Spelen, de sponsor zegt de Tour

Geen Wout van Aert, geen Tom Pidcock en geen Eli Iserbyt aan de start in Bredene. Toon Aerts bood maar een klein beetje tegenstand en zo haalde Mathieu van der Poel makkelijk zijn vijfde overwinning in acht crossen binnen. Zondag eindigde hij nog op bijna drie minuten van Van Aert. Daar viel gisteren niets meer van te merken. Van der Poel had niets met het parcours van Dendermonde, meer was het niet.

“Ook als ik in Dendermonde had gewonnen, had ik dezelfde mening geuit over het parcours. Veel renners hebben tegen mij hetzelfde gezegd. Voor de camera’s zijn er blijkbaar maar een paar die echt hun mening durven te geven.”

De vraag was gisteren vooral hoe de zomer van Van der Poel er zal uitzien. Hij droomt van de olympische titel in het mountainbiken, maar kan ook voor het eerst naar de Tour de France. Wat als hij moet kiezen? Want daar ziet het nu naar uit, met de twee weken quarantaine die het organisatiecomité van Tokio eist voor de Spelen. “Misschien moet ik de eerste paar dagen van de Tour rijden en dan naar Tokio reizen”, dolt hij. “Het zal puzzelen worden. Ik heb er met de ploeg nog niet over gesproken. Maar als ik moet kiezen en ik laat mijn hart spreken, dan kies ik voor de Spelen.”

Wellicht ziet de sponsor van de ploeg dat anders. “Ik zal een keer vriendelijk moeten lachen naar de sponsor. De Spelen zijn iets waar ik al heel lang mee bezig ben. Die vinden maar om de vier jaar plaats, de Tour wordt elk jaar gereden. Voor mij is het geen moeilijke afweging. Helemaal niet zelfs. Het is misschien cru om te zeggen, maar het zou me eigenlijk wel goed uitkomen dat ik de Tour niet kan rijden. Dan kan ik me specifiek voorbereiden op de Spelen.”

Druk zetten op IOC

Voor Greg Van Avermaet is de keuze moeilijker. Hij werd op 6 augustus 2016 in Rio olympisch kampioen op de weg en zweeft ruim vier jaar later nog altijd op een wolkje. “Laten we hopen dat het er over enkele weken helemaal anders uitziet", stelt hij. “Dan is de coronasituatie misschien verbeterd en kan het vanzelf wat soepeler.”

Tot het zover is, vindt Van Avermaet dat het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité druk moet uitoefenen op het grote IOC. “België is een wielerland. Als we naar Tokio gaan is dat met reële kansen op een medaille, zowel in de tijdrit als in de wegrit. Als wielerland moeten we vechten om dit te veranderen.”

Van Avermaet ziet twee mogelijkheden. Ofwel wordt de quarantaine van twee weken naar vijf dagen ingekort en kunnen renners eerst Parijs halen in de Tour en dan naar Tokio afreizen. Indien niet, moeten de olympische weg- en tijdrit maar later worden geprogrammeerd. “De Spelen duren ruim twee weken. Het wielrennen kan naar het einde van de laatste week worden geschoven. Dat is mogelijk omdat wij niet afhankelijk zijn van kwalificaties, kwart- of halve finales.”

En dan moet Van Avermaet geen keuze maken. Hij wil namelijk Tour én Spelen doen. Hij snapt wel dat dat voor zijn nieuwe ploeg, het Franse AG2R, anders ligt. “Als wielrenner word ik door sponsors betaald. In de Tour rijden we drie weken met een merkentrui rond. In de Spelen rijden we één dag in de nationale trui, zonder sponsorlogo’s. Wanneer je zoals ik olympisch goud hebt gepakt, komt de return pas achteraf.”

John Lelangue, tot slot, is teammanager van Lotto-Soudal. Hij kent het belang van de Tour, maar schat ook de Spelen hoog in. “Als je de impact ziet van de olympische titel van Van Avermaet, eerst bij BMC en later bij CCC, dan kun je ook als ploeg op lange termijn je voordeel doen met de Spelen.”

Dus zegt Lelangue niet op voorhand neen als een van zijn renners de Spelen boven een selectie in de Tour-ploeg verkiest. “We zijn niet in de Tour voor het eindklassement. Caleb Ewan, Thomas De Gendt of Philippe Gilbert kunnen daar ritten winnen. Als een van onze renners past in de selectie voor de Spelen en hij heeft er echt zin in, dan verkies ik Tokio boven ongemotiveerd naar de Tour gaan.”