Heb je twee trainingen overgeslagen om op dat dansje te oefenen, komen die Zwitsers nog terug

Frederik De Backer ziet wat u niet ziet tijdens het EK. Vandaag: Paul Pogba.

Achteraf gaat het er natuurlijk altijd lullig uitzien. Heb je twee trainingen overgeslagen om op dat dansje te oefenen, komen die vignettenklevers nog terug tot 3-3. Wie verwacht zoiets, nadat je net de goal van het toernooi hebt gemaakt? Je had zelfs al de armen over elkaar geslagen, als om te zeggen: “Geeft niet jongens, dat jullie Zijne Koninklijke Hoogheids waardevolle TikTok-tijd komen verkwanselen met jullie goedbedoeld gestuntel, Polleke hangt ’m wel even in de haak. Kan dat zootje armoezaaiers op de tribune wat langer genieten van die idiote streep in mijn haar.”

Die Kimpembe laat dan even op zich wachten, die moet natuurlijk een heel end. Weet je wat, je begint al. Hoe ging het ook weer? Je hebt een choreograaf helemaal uit Parijs laten overvliegen, maar liep met opzet op je massief gouden smartphone te tokkelen tijdens zijn uitleg. Alsof de grootste aller tijden wat gaat staan luisteren naar een vent in een jurk.

En nu opgehoepeld, Presnel, met je naam als een afgekeurde erectiepil, Polleke heeft nóg iets voorbereid. Zo, ja, en dan met die armen. Afronden met een knikje. Swag. Jij ziet die jodelaars niet terugkomen. Hoe zouden ze ook, na drie van de beste moves ooit?

Wat ben je goed. Wat ben jij toch overdreven goed. De beste onder de Fransen en dus de beste ter wereld. Jezus met veters. Jij wordt van je leven niet gewisseld, vriend, al speel je tot je tachtig. Stel jou op die leeftijd op tegen die wannabe Franse Duitsers met hun chocola en hun zwarte pistes, en je schiet hen zo weer helemaal terug naar die alpenweide van hun. Je loopt ze er nóg af.

Nog een kwartiertje uitbollen, denk je. Ach nee, gaan die losers achterin weer lopen knoeien. En dat speelt dan bij PSG en Real. Geen enkele club is goed genoeg voor jou, jongen. Dat is nu wel duidelijk. De enige die zou voldoen is een ploeg met al tien Pogba’s. Maar ja, daar is er nu eenmaal maar één van. Paul Pogba, God op noppen.

Die verlengingen, dat draait dan op niets uit. Je kúnt het wel alleen, maar laat die spitsen ook maar wat aanklooien, des te beter komt jouw glansprestatie uit de verf. Je knalt ’m straks bij de strafschoppen wel weer losjes door het net heen.

Even de troepen inspireren. “Kom maar allemaal rond mij staan, jongens, dan leg ik het wel even uit. Als je nu dadelijk die penalty moet nemen en je begint te twijfelen – aan je talent, aan je looks, aan je hele mens-zijn – doe dan gewoon net alsof je mij bent. Paul Pogba. De allergeweldigste. Idool van Messi en Ronaldo, van Pelé en Maradona. Van mij mag je. Hé, Kylian, luister je wel even? Ik demonstreer hoe het moet, en dan doe je dat maar gewoon na, oké? En als jullie nu allemaal lekker amen zeggen, dan staan we straks gewoon weer onze haren bij te kleuren voor de finale. Hup! Pogba zij met u!”