Florian Vermeersch soleert naar eerste profzege in Antwerp Port Epic

Al vrij snel vormde zich een kopgroep met Sven Burger, Tom Sexton, Eamon Franck, Stijn Siemons, Jacob Relaes en Roel van Sintmaartensdijk. Het zestal sprokkelde vlug een voorsprong van 3:35 bijeen maar hield daar op de eerste kasseistrook, de Torenseweg na 57 kilometer koers, nog slechts anderhalve minuut van over.

De opeenvolging van kasseizones en onverharde wegen waren er voor Franck en Sexton te veel aan en zij werden opnieuw opgeslokt door het peloton. Jens Reynders en Milan Menten trokken daarop in de tegenaanval. Zij zwommen lange tijd tussen de kopgroep en het peloton maar slaagden op 80 kilometer van de eindmeet er uiteindelijk toch in de vroege vluchters te vervoegen. Zo vormde zich opnieuw een kopgroep met zes renners.

Met nog 52 kilometer te rijden smolt alles opnieuw samen. Het bleef maar aanvallen regenen en dat zorgde ervoor dat het peloton gedecimeerd werd tot zowat 35 renners. Daar sprongen op 30 kilometer van de eindmeet Gianni Vermeersch, Timo Kielich, Adrien Petit, Florian Vermeersch, Jens Reynders en Thibau Nys uit weg. In het peloton ging het blok er snel op. Gianni Vermeersch ging aanvallen op 8 kilometer van de finish maar werd opgehaald door Florian Vermeersch en de rest. Meteen zat het spel op de wagen en werd er slag om slinger gedemarreerd.

Met nog drie kilometer te rijden stoven Gianni Vermeersch, Thibau Nys en Florian Vermeersch weg. Laatstgenoemde versnelde wat verderop opnieuw en kon zo alleen aan de laatste twee kilometer beginnen. Dat deed Florian Vermeersch op een voortreffelijke manier en hij behaalde op die manier zijn eerste profzege. De Lotto Soudal-renner volgt daarmee Mathieu van der Poel op als laureaat van de Antwerp Port Epic.

“Ik kan het bijna niet geloven dat ik deze wedstrijd gewonnen heb en zo meteen ook mijn eerste profzege boek. Dit doet enorm veel deugd”, reageerde Vermeersch. “We geraakten op een gegeven moment weg met zes renners. Dat was ook al een onderneming want op veel stroken stond de wind in het nadeel. Zo kan je moeilijk een groot verschil maken op een peloton. Maar we hadden blijkbaar de juiste mannen mee en zo konden we al vrij snel met een gerust gemoed naar de eindmeet rijden. Tot in volle finale er enorm gespeculeerd werd. Daarin werd er veel gedemarreerd maar kon ik de juiste aanval inzetten op zowat twee kilometer van de eindmeet. Dan moet je natuurlijk wat geluk hebben ook om zo’n solo tot een goed einde te brengen.”