Explosiegevaar bij Anderlecht na derby: Raman eist meer speelkansen

Geen kansen, geen goals en een spits die zijn frustraties uit. Anderlecht sputtert in de laatste rechte lijn richting play-off 1. ‘We moeten onszelf opnieuw in vraag stellen’, beseft aanvoerder Hendrik Van Crombrugge.

Intens, fair, nostalgisch. In en rond het Dudenpark rolde een pak adjectieven over de lippen om de Brusselse derby tussen Union en Anderlecht te beschrijven. ‘Kansrijk’ was daar niet bij en dat was vooral een probleem voor Sporting Anderlecht.

“Er was een wereldredding van Moris nodig op die vrijschop van Gómez”, zei Vincent Kompany. Klopt wel. Moris verijdelde een gemaakte goal, maar voetballend etaleerde Anderlecht te weinig kwaliteit om het blok van Union uit elkaar te spelen. Lior Refaelov kreeg geen poot aan de grond en werd constant opgejaagd. Yari Verschaeren kwam nauwelijks in het stuk voor en hetzelfde gold voor zijn vervanger Francis Amuzu. Joshua Zirkzee kreeg twee kansjes maar vond geen opening. Christian Kouamé was gewoon onzichtbaar.

“Op het einde van de match zijn wij verzeild geraakt in een spelbeeld dat helemaal niet strookt met onze kwaliteiten”, vond Kompany. “De passes werden langer en de ruimtes werden groter. Die slotfase is eigenlijk het beste bewijs voor onze ploeg dat wij op die manier niet succesvol te zijn.”

Arme stoel

Kompany stond vaak met de armen wijd en ook zijn stoel moest het geregeld ontgelden. Om moedeloos van te worden. “Wij hebben dit seizoen al heel vaak en heel veel gescoord, maar niet op de manier waarop we dat de laatste tien minuten hebben geprobeerd. Anderzijds is het een utopie om te denken dat je tegen dit Union veel kansen kunt creëren. Die ploeg loert op de counter, met een 5-3-2 in een laag blok. Kijk naar wedstrijden in de Champions League, op topniveau zul je ook geen vijftien doelpogingen zien tegen ploegen die hetzelfde systeem spelen. Ik had dit soort wedstrijd verwacht, alleen heeft Union zijn moment gepakt en wij niet.”

Met 52 goals heeft Anderlecht op Union na nog steeds de beste aanval van het land. Maar na de korte winterbreak draait de paars-witte motor nog niet op volle toeren. In vier wedstrijden kon Anderlecht amper drie doelpunten maken. Tegen zowel Cercle als Union werden er weinig kansen gecreëerd.

“Op die ene redding na heeft Moris niets moeten doen”, zei Anderlecht-doelman Hendrik Van Crombrugge. “Union was de gevaarlijkste ploeg en ze hadden een beetje meeval bij hun doelpunt, maar mijn vader heeft me altijd gezegd dat je geluk ook afdwingt. Het is niet de eerste keer dat we op zo’n stilstaande fase een doelpunt incasseren. Natuurlijk mocht Nielsen daar niet zo vrij staan, dat is een collectieve verantwoordelijkheid.”

Van Crombrugge zag dat ook na het doelpunt de beste kansen voor Union waren. “Zij geven zich elke wedstrijd 100 procent en dan dwing je zoiets af. De kwaliteit van het spel lag niet hoog, maar Union pakt wel de drie punten. Wij hebben nu twee keer op rij verloren. Dit is niet het moment om in paniek te schieten, maar wel het moment om onszelf opnieuw in vraag te stellen. Dat we zo weinig creëren en niet scoren zijn momentopnames in mijn ogen. Al spreekt het voor zich dat dat niet lang mag duren. We blijven offensief een van de beste ploegen van België, aan ons om de draad snel weer op te pikken.”

De kloof tussen beide Brusselse clubs bedraagt intussen al vijftien punten in het voordeel van Union. “Maar wij moeten niet naar Union kijken”, zei Van Crombrugge. “Wij moeten op het einde van de rit gewoon één punt meer tellen dan de vijfde in het klassement. Eens we in play-off 1 zitten ben ik ervan overtuigd dat alles kan.”

Raman ongeduldig

Tegen Union moest Benito Raman alweer vrede nemen met een rol als invaller. Na afloop stond hij zichtbaar geërgerd de pers te woord langs het veld. “Iedereen ziet dat ik heel gefrustreerd ben. De coach beslist wie aan de aftrap staat en die keuzes moet je accepteren, of die nu terecht zijn of niet. Maar na een tijd komt het wel harder aan.”

Zoekend naar een verklaring voor zijn bankzittersstatuut kwam de snelle spits uit bij zijn statistieken. “Tegen Union heb ik als invaller ook niets gecreëerd, dus daarover moet ik zwijgen. Maar het is een feit dat ik vaak het verschil maak wanneer ik inval. Dat werkt nu eenmaal in mijn nadeel.” Raman was dit seizoen goed voor zeven competitietreffers en vijf assists; vijf doelpunten en drie beslissende passes lukten Raman wanneer hij van de bank kwam. “Ik kan me vinden in die rol, maar na een bepaalde tijd wil ik ook starten. Ik moet met mijn management bekijken wat we doen, want deze situatie is voor mij onacceptabel.”