Evenepoel trekt in Argentinië sprint aan voor Jakobsen

Een dag of tien zijn ze hier. Vorige week woensdag al zakten Remco Evenepoel en co. af naar Argentinië. “Dat laat ons nu met zijn allen beter omgaan met de hitte. Prima keuze was het dus”, zegt de wereldkampioen in de wat koelere lobby.

“Ondertussen hebben we zowat alle wegen bereden. Veel bergen zijn er niet. Maar de sfeer is goed, we amuseren ons.” Twee keer liep zo’n uitje op tot tweehonderd kilometer. “Eén keer reed ik solo door, het andere was in groep. Door de hoogte en warmte ook altijd vrij snel, gemiddeld 36 à 37 kilometer per uur.”

Dat hij, in tegenstelling tot de voorbije jaren, in de week voor Nieuwjaar al een paar keer zes uur in het zadel zat, voegt Evenepoel eraan toe. “Omdat de Giro er snel zal zijn, over vier maanden al, en ik toch iets vroeger in vorm moet geraken. Ik heb me goed verzorgd, niet te zot gedaan tijdens de feestdagen. Tegen de Giro zal er nog een kilo of twee, drie afgaan. Op hoogtestages gaat dat snel.”

Hoge hartslag

Hoge persoonlijke ambities heeft Evenepoel niet in deze Ronde van San Juan. “Veel meer dan absoluut zelf te willen winnen ga ik op zoek naar intense inspanningsprikkels en het goede gevoel.”

Dat gaat zo: “Ik gooi me, als derde man na Morkov en Lampaert, mee in de lead-out voor Jakobsen. Voor kopbeurten van kilometer vijf tot bijna onder de rode vod, zeg maar. Die zes minuten zijn ideaal om eens de hogere hartslag op te zoeken. In de Ronde van Valencia vorig jaar werkte die combinatie heel goed. Jakobsen won toen twee van de drie spurten, de derde verloor hij door een communicatiefoutje. Ik leerde daar veel over hoe ik me moet bewegen en positioneren in de hectiek van zo’n massaspurt. Dat kwam me in de Vuelta goed van pas.”

De vijfde rit met aankomst op de Alto Colorado, vrijdag, is een Evenepoel-rit. “Daar is het aan mij. Met de warmte en de immer blazende wind kunnen er in de aanloop naar de klim waaiers worden verwacht. Dat heb ik goed onthouden van de editie 2020. Het wordt sowieso een uitputtingsslag, waarbij ik Ineos een cruciale rol zie spelen. Normaal wordt dat de doorslaggevende etappe, maar met de wind in die open vlaktes kan er elke dag wel iets gebeuren. Laat het maar waaien, we zijn ervoor gewapend. En bergop kan ik rekenen op Hirt en Serry.”

Geen overbodige luxe tegen het Colombiaanse klimtriumviraat Bernal-Higuita-Martínez. “Zij hebben de hele winter op hoogte getraind”, beseft Evenepoel. “Zij gaan vliegen, denk ik. Ik sprak aan het avondbuffet al een minuutje of vijf met Bernal. Langer niet, hij is geen spraakwaterval. Maar hij klonk toch zeer ambitieus. Goed dat hij er bij is. Ik denk dat we opnieuw de Bernal van 2019 zullen zien. Hopelijk haalt hij zijn topniveau in het groterondewerk. De data van zijn lange, gekke tochten die hij ’s winters traditioneel maakt, af en toe zelfs achter de brommer, oogden op Strava alvast impressionant.”