Evenepoel doet koersritme op in België, om dan te knallen in Tokio

Evenepoel (21) herhaalde het wel een keer of drie: dat hij had genoten van zijn eerste koers in elf dagen. In zijn geval ging dat als volgt: veel op kop van het peloton rijden en sleuren in dienst van sprinter Mark Cavendish. Het was een nieuwe rol, maar een die hem dus beviel. “Ik vond het leuk om voor de ploeg te werken”, zei hij. “Het was een mooie dag. Het is alleen jammer dat we niet gewonnen hebben. Het scheelde heel weinig, maar dat is sprinten.”

Het was ook uitkijken naar de fysieke reactie op die eerste inspanning. Zijn val in de zeventiende rit van de Giro was niet de allerergste, maar Evenepoel liep een aantal lelijke snij- en schaafwonden op. “Ik heb nergens last van gehad”, zei hij gisteren na de finish in Brugge. “Elleboog, pols, rug, knie, het is allemaal in orde. Geen pijntjes, alleen lege benen.” De knie blijft de komende dagen wel extra aandacht krijgen. Er zit nog wat vocht in en Evenepoel legt dagelijks een ijsverband om ontstekingen tegen te gaan.

Het was duidelijk dat dat hem weinig zorgen baart. “Dit smaakt naar meer”, zei hij. “Ik had een beter gevoel dan in de tweede week van de Giro. Dat is belangrijk, want het wil zeggen dat ik goed hersteld ben en dat ik weer wat frisheid heb opgedaan. Ik kijk ernaar uit om meer te koersen.”

Hoogtestage nog onduidelijk

Gisteravond zat hij met de ploegleiding samen om zijn wedstrijd te evalueren en zijn programma voor de komende weken vast te leggen. Ploeg en renner zaten meteen op dezelfde lijn. Woensdag start hij in de Ronde van België, officieel de Baloise Belgium Tour. Volgende week rijdt hij het BK tijdrijden, daarna komt ook het BK op de weg.

“Normaal was het de bedoeling om nu op hoogtestage te gaan, maar het is beter om eerst mijn wedstrijdritme en explosiviteit terug te vinden. Daarvoor moet je koersen. Ik denk dat we goed bezig zijn. Een hoogtestage wordt moeilijk, maar er is nog een mogelijke piste. Eerst wordt juni een koersmaand.”

Zijn volgende grote doelen komen er eind juli aan: de wegrit en tijdrit op de Olympische Spelen in Tokio. Met het programma dat nu voorligt, krijgt hij de juiste prikkels, geloven ze bij de ploeg: een mix van hardrijden en kortere, intensieve inspanningen.

“Ik heb er zeker zin in”, zei Evenepoel. Hij trekt met een goed gevoel naar de Ronde van België en dat heeft een speciale reden: de tweede rit in 2019 was de allereerste koers die hij won bij de profs, een paar dagen later won hij ook het eindklassement. “Dat zijn mooie herinneringen. Ik vind het altijd leuk om in België te koersen. Er zijn toch iets meer fans, dat maakt het extra fijn.”

Tijdrittraining

De kopman van Deceuninck-QuickStep start uiteraard met ambitie. “Maar ik ben niet de enige. De Ardennen-rit (op zaterdag, BA) is niet al te zwaar, dat maakt dat veel renners kans hebben op een goed klassement. Ik denk aan mannen als Lampaert en Ballerini. De eerste rit is al vrij lastig. Het is de bedoeling om die veilig door te komen en geen tijd te verliezen. Als ik me niet goed voel, kan ik voor de ploeg werken. De tijdrit zou me moeten liggen, die is vooral rechtdoor en niet te technisch.”

Ook het BK tijdrijden op 16 juni wil hij niet onopgemerkt laten passeren. “Daarvoor was dit al een goede training”, lachte hij. “Zo lang op kop rijden is ook een soort tijdrittraining. Het was bij momenten pittig.”

Niemand die kan ontkennen dat Evenepoel zich heeft ‘gesmeten’. Hij deed het meeste kopwerk van allemaal, en toen Philippe Gilbert en Lotto-Soudal een coup probeerden te plegen op een van de vele kasseistroken liet hij zich ook niet onbetuigd. Evenepoel schoof vlot mee en trok even later zelf vol door. “Over kasseien rijden is een zaak van durven”, zei hij. “Ik denk dat ik in de Giro veel heb bijgeleerd qua durven en wringen. Ik moet gewoon een knop in mijn hoofd uitschakelen. Ik werk daaraan. In koersen als deze kun je het maar leren.”