Eindelijk pronkt Messi met trofee voor Argentinië

Lionel Messi in blauw-wit, dat ging niet, daar rustte een vloek op. Al sinds zijn debuut als international in 2005, toen hij na één minuut met rood van het veld werd gestuurd, wordt hij geplaagd door die ene vraag in Argentinië: wanneer win je wat groots met de Albiceleste? Wanneer laat je het land dat je al zo jong verliet voor een glansrijke, alomvattende carrière bij FC Barcelona meegenieten van jouw talent? Wanneer geef je ons de vreugde die Diego Maradona ons schonk?

Afgelopen weekend kwam alles samen met winst in de finale (1-0) van de Copa America, het Zuid-Amerikaanse equivalent van het EK. In het Braziliaanse oerstadion Maracanã nog wel, waar Messi in 2014 met Argentinië de WK-finale verloor van Duitsland. Tegen Brazilië nog wel, de erfvijand op het continent, de titelverdediger.

Messi kroonde zich tot topscorer en beste speler van het toernooi, dat oorspronkelijk in Argentinië zou worden gehouden, maar vanwege Covid naar Brazilië verhuisde. Daar ziet president Bolsonaro corona nog steeds als een griepje.

Drie keer eerder ging een Copa-finale voor Argentinië verloren nadat Messi, net als tijdens deze editie, zijn ploeg zowat eigenhandig naar de finale had geschoten. Na het derde verlies, in 2016, stopte La Pulga teleurgesteld als international. Het verdriet en de verwijten werden hem te veel. Zeven weken later kwam hij alweer terug op die beslissing. “De ontlading is enorm”, prevelde de 150-voudig international na afloop. “Hier heb ik vaak van gedroomd.”

Het was overigens geen droomfinale vol verrukkelijke dribbels, maar een afzichtelijke schoppartij, compleet met gescheurde broekjes en bebloede kousen. Zelfs Messi deed er in de laatste minuten aan mee toen hij probeerde zijn Braziliaanse vriend Neymar omver te kegelen. Maar ook dat lukte niet, zoals vrij veel mislukte bij de 34-jarige aanvoerder, die vaak werd omsingeld door drie Brazilianen.

Zelfs met een recordaantal van zes Gouden Ballen op zijn schouw krijgt Messi de stress in een eindstrijd met zijn land niet uit zijn lijf. In de 87ste minuut was hij besluiteloos bij een reuzenkans die hij normaliter met zijn ogen dicht maakt. Vermoeidheid zal ook een rol hebben gespeeld na een emotioneel seizoen bij FC Barcelona waar hij nog steeds zijn contract niet heeft verlengd.

Het had geen consequenties door sterk keeperswerk van Emiliano Martinez en een boogbal van Angel Di Maria in de 22ste minuut over de Braziliaanse doelman Ederson. Het was een zeldzaam hoogtepunt in het trap-, duik-, en elleboogcarnaval in Rio. Bij Brazilië moest alles van Neymar komen. Hij leek soms een verspringer en dan weer een turner. Zo druk was hij bezig vrije trappen te versieren. Pas in de slotfase dribbelde hij door, want al die vrije trappen leverden niets op.

De fraaiste beelden waren daardoor die na afloop. Messi had net weer de bal verspeeld toen scheidsrechter Ostojich affloot en alle Argentijnen zich huilend op de aanvoerder stortten. Die werd geknuffeld door elk delegatielid. Elders op het veld was Neymar onophoudelijk aan het snikken. Hij stopte daar pas mee toen Messi hem troostte.

Neymar heeft de vloek nog niet afgeschud. Hij was er niet bij toen Brazilië in 2019 de Copa won door een blessure. Wel won hij de Olympische Spelen in 2016, net als Messi dat al eens deed in 2008. In Nederland zagen we Messi in 2005 al glunderen met een gouden klomp in zijn hand na winst van het WK onder 20 jaar. Maar dat is allemaal surrogaat in een land waar de schaduw van de volksere Maradona altijd over hem hing. De vorig jaar overleden spelmaker maakte Argentinië in 1986 wereldkampioen, maar won nooit de Copa America.

Groots, emotioneel en uitgebreid waren de festiviteiten zaterdag en zondag in onder meer Buenos Aires. Argentinië stond qua voetbaltitels al sinds 1993 droog.

Messi beloofde voor het toernooi door te gaan met het nastreven van zijn droom tot hij niet meer kon lopen, ook al bevatte de Argentijnse selectie slechts vijf spelers van internationale topclubs. Coach Scaloni was ook nog eens onervaren. Daarentegen stak Aston Villa-doelman Martinez in de vorm van zijn leven. Vooral dankzij hem won Argentinië de strafschoppenreeks tegen Colombia in de halve finale. Messi was toen al zeer emotioneel. Tien keer schreeuwde hij “Dans nu dan!” nadat zijn Colombiaanse oud-ploeggenoot Yerry Mina zijn strafschop had gemist. Eerder in het toernooi had Mina uitdagend gedanst na een verzilverde penalty.

Toen de kruitdampen waren opgetrokken in Maracanã, dat slechts voor tien procent gevuld was, videobelde Messi op het veld met zijn gezin. “We hebben het vaak zwaar gehad”, vertelde hij later aan de pers. “Dan gingen we op vakantie en waren we de eerste dagen verdrietig na weer een teleurstelling. Deze keer zal het anders zijn.”

Deze keer is de vloek verdreven. “Het is niet uit te leggen hoe blij ik ben.”