Eerste overwinning sinds eind november bombardeert Eli Iserbyt tot BK-favoriet

Een cross zonder Wout van Aert, dat is op papier een BK ‘avant la lettre’. Representatief in het afbakenen van favorieten. De GP Sven Nys plaatste een herboren Eli Iserbyt (25) met stip bovenaan. En dat na enkele moeilijke weken: ‘Meerdere keren heb ik gedacht, ik kap ermee voor dit seizoen.’

1. Iserbyt, 2. Vanthourenhout. Eindelijk nog eens feest voor Jurgen Mettepenningen en zijn team, na die reeks demo’s van Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Met toch ook een heel klein beetje dank aan de spectaculaire duikvlucht van Pidcock. Iserbyt: “Zonder zijn val reden we voor plaats twee.” Maar laat net dan de motivator in Mettepenningen op de proppen komen. “Michael en Eli zaten nooit echt ver. Je wist niet wat er nog kon gebeuren. De kunst was dus om er te blijven in geloven. Dat schreeuwde ik hen in de slotronde toe.”

“Er blijven in geloven.” Het is wat Mettepenningen Iserbyt bij uitbreiding de voorbije twee maanden constant op het hart bleef drukken bij zijn sluimerende ischialgie (zenuwwortelpijn in de onderrug). “Hoe moeilijk die periode is geweest?”, kaatste Iserbyt de vraag terug. “Vraag dat maar eens aan Fien (zijn verloofde, JDK) en mijn directe omgeving. (lacht) Het was niet evident voor hen. Ik leefde meer met dan zonder pijn. Zeer frustrerend. Ik voelde me net goed genoeg om te fietsen, maar slechts half om te presteren. Het was een strijd met mezelf. Dikwijls heb ik gedacht: ‘ik kap ermee voor dit seizoen’.”

Zolder was het keerpunt, zegt Iserbyt. “Daar heb ik me na afloop eens goed kwaad gemaakt. Omdat ik me in de start had laten doen.” Diegem was al stukken beter. “Die vierde plaats gaf de burger moed. Het was een mentale boost.”

Ook Mettepenningen zag zijn renner heropleven. “Eli presteert en wint vaak op puur enthousiasme. Dat is weer helemaal terug. Ik zeg niet dat hij nu 100 procent pijnvrij is, maar het gaat wel de goede kant op. Je ziet het vuur opnieuw in zijn ogen branden. Zijn killerinstinct komt weer bovendrijven. Een wereld van verschil met pakweg drie weken geleden.”

Dat het balanceren was op een dunne koord, verzekert Iserbyt. “Rusten of verder doen... dilemma. Misschien bracht die verplichte recup na mijn crash in Val di Sole wel de oplossing. Ik trok naar Spanje, trainde er in de zon, kwam andere mensen tegen en kon mijn zinnen verzetten. Dat deed deugd.” In zoverre dat Iserbyt nu plots, twee weken voor het BK, met het statuut van topfavoriet flirt. “Medefavoriet”, corrigeert Mettepenningen ons. Zo ziet Iserbyt het zelf ook. “Ook Vanthourenhout is supersterk. Ik ben nog niet klaar met hem in Lokeren.”

Dan krijg je dat verhaal natuurlijk weer. Twee hanen op één erf. “Dit wordt een hele mooie kans, op een parcours dat me op het lijf is geschreven. Veel meer dan de driekleur rest me ook niet als doel dit seizoen. Dus ja, ik win graag zelf”, geeft Iserbyt toe. “Maar het wordt kwestie van goed overeenkomen, dat BK volwassen aanpakken en elkaar niet de duvel aandoen.”

Net als Iserbyt verliest Vanthourenhout één belangrijke rivaal niet uit het oog: “Sweeck (sukkelend met de rug, JDK) was afwezig. Hem moet je er altijd bijrekenen. Net als Hermans. Feit is dat de kloof tussen ons en de andere Belgen groot was hier. Ik vermoed dat die verhouding niet veel zal veranderen. Het ziet er dus goed uit.”