AchtergrondRode Duivels
Dodi Lukebakio: van speelvogel bij Anderlecht tot revelatie bij de Duivels
‘Ik heb zaken meegemaakt waardoor ik de dingen nu anders zie.’ Zijn jeugdzondes zijn voltooid verleden tijd. De transformatie van Dodi Lukebakio (25) lijkt na zijn sterke match tegen Zweden helemaal rond.
Een foto waar hij met ‘fierté’ poseert in het shirt van de Rode Duivels na de eerste selectie van Domenico Tedesco. In Zweden was hij de verrassing in de basiself van de nieuwe bondscoach. Dwingend op de rechterflank. Dreigend met zijn linkervoet, zijn dribbels en zijn versnellingen. Zijn verdedigende taken verwaarloosde hij niet. Hij voerde ze zelfs uitstekend uit. Knokte voor elke bal, tackelde, ging de duels aan.
De speelvogel in Lukebakio lijkt helemaal verdwenen. “Ik heb heel lang gewacht op dit moment”, zei hij. Na de wedstrijd in Stockholm had de polyvalente flankspeler nog aangegeven dat zijn niet-selectie voor het WK pijn had gedaan. Lukebakio voegde eraan toe dat hij het enkel kon aanvaarden. Het is een ontgoocheling waar hij sterker is uitgekomen.
“En toch is dit slechts het begin. Ik heb mijn kwaliteiten nog niet voor de volle honderd procent laten zien. Ik weet dat ik beter kan en ik wil niet blijven teren op die ene wedstrijd. Mijn snelheid, mijn dribbels, mijn laatste passes: ik kan de nationale ploeg helpen.” Te beginnen morgenavond in Duitsland. Het land waar hij helemaal is doorgebroken.
Laatbloeier
Februari 2016, een artikel in Het Laatste Nieuws over Dodi Lukebakio, een jonge, talentvolle speler van Anderlecht die tot drie keer toe te laat kwam voor de training van paars-wit. Nochtans bedroeg de afstand tussen zijn woonplaats Asse en het trainingscentrum in Neerpede slechts twintig kilometer. En was hij in de maanden daarvoor al gestraft geweest met een trip naar de B-kern omdat hij niet te nauw nam met de planning van de ploeg.
“Afkomen met flauwe excuses zoals ‘mijn vader was plots weg met mijn wagen’, dat aanvaarden we niet”, zei zijn toenmalige coach Besnik Hasi. “Je bent prof en je wordt goed betaald, dan kom je op tijd.” Mama Nana zei daar destijds over: “Ik ben kwaad op hem. Het doet me zelfs pijn als moeder en de hele familie was in shock.”
Het typeerde Lukebakio, de grenzen opzoekend. Het was de periode waarin hij droomde van “een zwarte Lamborghini met getinte ruiten”. Terwijl Anderlecht een samenwerking had opgezet met Audi. “Of ik tevreden ben over Audi? Jazeker, maar als ik heel eerlijk ben, vond ik de Mercedes-wagens toch ietsje beter. Maar goed, Audi is ook niet slecht, helemaal niet zelfs.” Lukebakio zei het allemaal zonder kwade bedoelingen. Hij was en is nog steeds geliefd bij zijn ploegmaats en de mensen waar hij mee samenwerkt. Dodi babbelt zonder filter, heeft het hart op de juiste plaats. Een spontane kerel. Mama Nana toen: “Ach, iedereen heeft het recht om fouten te maken.” Zolang je er maar uit leert, en dat heeft Lukebakio de voorbije jaren gedaan. Met vallen en opstaan.
Lukebakio: “Ik heb geen spijt van hoe het bij Anderlecht gelopen is. Daardoor ben ik de persoon geworden die ik nu ben. Waarom zou ik dan spijt hebben? Integendeel, ik heb veel geleerd. Ik heb zaken meegemaakt waardoor ik de dingen nu anders zie.”
De ploegen waarvoor hij speelde na zijn passage bij paars-wit: Toulouse, Charleroi, Watford, Fortuna Düsseldorf, Hertha Berlijn, Wolfsburg en sinds deze zomer opnieuw Hertha Berlijn. De ene periode al succesvoller dan de andere.
Vorig seizoen liep het moeilijk bij Wolfsburg, hij had voor hen gekozen omdat de ploeg Champions League speelde. Toen Mark Van Bommel er coach was, kreeg Lukebakio kansen en speelminuten. Diens opvolger Florian Kohfeldt zag het minder in onze landgenoot. “Als speler heb je niet altijd de controle over wat er naast het veld gebeurt”, zei hij daar eerder over. “Ik heb de voorbije weken en maanden bewezen dat ik Wolfsburg iets kan bijbrengen als ik daar de kans toe krijg. Ik ben gekomen toen Van Bommel trainer was. Hij gaf me vertrouwen. Zelden ben ik zo gelukkig geweest op een veld.”
Lukebakio dacht dat het ging om een strategische beslissing. “Er zijn bij Wolfsburg een paar transfers gebeurd tijdens de winter. De jongens die zijn toegekomen, hebben een contract. Ik ben dan weer gehuurd.” Het draaide niet uit zoals hij het verwachtte, dus keerde Lukebakio vorige zomer terug naar Hertha Berlijn. Zijn mindset was simpel: een constant niveau halen. Hij deed dat met de hulp van zijn zaakwaarnemer Jeremy Pastel.
Lukebakio schakelde bovendien performance analyst Serge Costa in. “Hij analyseert elke match van Dodi”, klinkt het in zijn entourage. “Elke beweging die hij maakt.” En ook Jordan Chenge maakt deel uit van ‘Team Lukebakio’. “Naast de trainingen bij Hertha werken Dodi en Jordan meerdere keren per week samen. Om zijn uithouding te verbeteren, zo kan hij negentig minuten aan een hoge intensiteit spelen.”
Lukebakio: “Het is belangrijk om jezelf te omringen met eerlijke mensen.” De jonge Dodi liet zich in zijn jeugdig enthousiasme vaak naïef leiden door mensen die het niet altijd even goed met hem voor hadden. Voor zulke mensen is er geen plaats meer in zijn cocon.
Waarom hij de samenwerking aanging met Chenge en Costa? “Dit is mijn ploeg, mijn persoonlijke staf. Zij hebben mij al zo vaak geholpen, ook toen het moeilijk ging. Ik ben hen daar heel dankbaar voor. Ze kennen mijn kwaliteiten, zorgen ervoor dat ik niet opgeef. Toen ik bij Fortuna Düsseldorf speelde, vond ik al dat ik meer moest werken naast het veld. Ik zag dat de grote sterren dat ook doen. Ik ben iemand die hard is voor zichzelf. Ik wilde explosiever en sterker zijn, completer worden. Kijk naar LeBron James, Kobe Bryant of Cristiano Ronaldo… Zij werken of werkten ook hard na hun trainingen met de ploeg. Wie ben ik dan om dat niet te doen? Zoiets zien motiveert me. En uiteindelijk is het een goed idee gebleken om met Serge en Jordan samen te werken.”
Boost in maturiteit
“Trainen, rust, familie. Trainen, rust, familie.” Zo zien de dagen van Lukebakio eruit volgens mensen die dicht bij hem staan. Lukebakio werd vorig jaar papa van een zoontje Eliyon. Het vaderschap heeft hem gekatapulteerd naar een nieuwe realiteit. Het zorgt ervoor dat Lukebakio meer verantwoordelijkheid heeft in het dagelijkse leven. Het zorgt voor een boost in maturiteit. Naast en op het veld.
Blijft hij zich aan deze snelheid ontwikkelen, kan een transfer naar een grote club niet uitblijven. Onder meer het Spaanse Sevilla toonde in januari al interesse, maar Hertha wilde Lukebakio niet laten gaan. Momenteel vecht hij tegen de degradatie met zijn club. “Hoe ik kijk naar alle lof die ik krijg? Goh, ik zit al zo lang in het voetbal. Ik kan het dus wel plaatsen. Ik houd beide voeten op de grond. Aan een transfer denk ik nog lang niet. Ik moet nu proberen om het behoud te verzekeren met Hertha. Daarna zien we wel wat er gebeurt.”
Zijn prestatie tegen Zweden is echter heel Europa rond gegaan. Twee assists, een complete prestatie op de rechterflank. Hij was een constante gesel. Het vertrouwen dat hij kreeg van nieuwe bondscoach Domenico Tedesco heeft hij meteen terug betaald.