Dit zijn de uitdagingen van Lorin Parys bij de Pro League

1. Financieel gunstregime

Na de heisa rond Dejan Veljkovic, Mogi Bayat en Herman Van Holsbeeck in Operatie Zero kreeg de perceptie van het Belgische voetbal een serieuze deuk. De overheid greep de wantoestanden aan om aan het RSZ-gunstregime te sleutelen. De komende maanden buigt minister van Financiën Vincent Van Peteghem zich over de voordelige regels over bedrijfsvoorheffing, die de clubs op dit moment tot 100 miljoen euro opleveren.

Parys heeft zich geprofileerd als een gematigde politicus. De Pro League rekent op zijn netwerk om meer goodwill te kweken in de politiek. “We moeten meer communiceren over de goede dingen in het voetbal”, zegt Parys. “Zoals dat de profclubs samen 298 sociale projecten steunen waarbij 55.000 mensen op jaarbasis betrokken zijn. De concurrentiepositie van het Belgische voetbal behouden tegenover het buitenland is een belangrijk argument. Dat moeten we met objectieve cijfers doen.”

De storm rond Operatie Zero ziet Parys niet per se als negatief, ook al komen topclubs en bestuurders in opspraak. “Justitie moet haar werk doen. Wij moeten dit moment aangrijpen om het voortaan anders te doen. Eigenlijk is Operatie Zero een geschenk.”

2. Clubs verzoenen

De Pro League zou een belangenvereniging voor alle clubs moeten zijn. In de praktijk werken de leden elkaar constant tegen. Het aantal rechtszaken die clubs de voorbije jaren hebben aangespannen, tegen het Belgisch Arbitragehof voor de Sport (BAS) maar ook tegen elkaar, is niet meer op twee handen te tellen. De nieuwe CEO heeft als uitdaging om de Pro League met meer eensgezindheid naar buiten te laten treden in plaats van als een wespennest.

Een bestuurslid schetst Parys als diplomatisch. “Hij is perfect drietalig, kan onderhandelen en is minzaam en vriendelijk.” Parys zelf noemt zich een man van de dialoog. “Ik denk wel dat ik verzoenend ben. Maar over het effect kan ik nu nog niets zeggen.”

Zijn Vlaams-gezinde strekking als ex-politicus van de N-VA kan Franstalige clubs wel tegen de borst stuiten. Parys stelt gerust: “Mijn politieke opinies gaan in mijn achterzak. Ik ben CEO van de Pro League en verdedig de belangen van alle clubs, Nederlandstalig én Franstalig. Daar heb ik het niet moeilijk mee. Ik voel basisvertrouwen, 25 van de 26 profclubs hebben in de algemene vergadering hun steun voor mij uitgedrukt. Die ene club, daar heb ik nog werk aan.”

3. Competitieformat en tv-contract

Eleven Sports bezit tot 2025 de televisierechten op het Belgische profvoetbal, dat jaarlijks 103 miljoen euro vangt. Over enkele jaren zal de Pro League onderhandelen over een nieuw contract om nog meer geld uit de brand te slepen. De juiste competitieformat, met mogelijk zelfs een uitbreiding tot de Beneleague, is steevast een heftig discussiepunt.

Ook hier wacht de nieuwe CEO een grote uitdaging. Volgend seizoen moeten in principe drie clubs zakken om terug te keren naar een competitie met zestien clubs in 1A, maar de ‘kleinere’ profclubs kunnen zich daartegen verzetten. Parys kan zich nog niet concreet uitspreken. “De gesprekken lopen. De komende maanden zullen we daar meer over vertellen. Ik moet nu eerst het voetbal als product leren kennen en met alle actoren spreken.”

Parys wil tijd krijgen om zijn stempel te drukken. “Ik heb in de Pro League gezegd: ‘Geef me vijf jaar.’ Ik wil het voetbal doen groeien als economische sector, maatschappelijke motor en als sport. Over vijf jaar maken we de balans op.”