‘De Professor’ denkt niet meer te lang na: Carel Eiting (23) zet bij Racing Genk mee de lijnen uit

Twee weekends geleden tegen OH Leuven regisseerde hij Genk mee naar een 4-0-overwinning. Met als kers op de taart het ingenieus gelepelde balletje in de rug van de Leuvense defensie. Carel Eiting heeft een superbe linkervoet, bewaart het overzicht en heeft de Ajax-flair die we ook van Noa Lang van Club Brugge gewend zijn. De linkspoot kwam op voorspraak van trainer John Van den Brom, die hem natuurlijk kende van in de Eredivisie.

Eiting was als talentrijke Amsterdammer voorbestemd om door te groeien naar het eerste van Ajax. “Carel was jarenlang een van de grootste Amsterdamse beloftes, maar blessures zijn wel een beetje de rode draad geweest”, zegt Freek Jansen van Voetbal International. “Hij was een echte pechvogel. Heel onfortuinlijk.”

Broze gewrichten hielden Genk niet tegen om Eiting een contract van vier jaar voor te schotelen. Zonder al dat lijden zette Eiting nu misschien wel de lijnen uit bij Ajax. Maar aan hypotheses heeft de nuchtere Nederlander lak. “Natuurlijk was het zonde dat die blessure er kwam, omdat het toen net hartstikke goed ging. Maar afvragen waar ik nu had gestaan zonder die geteisterde knie? Nee, dan word je toch ook helemaal gek! Ik ben blij met waar ik ben. Ik ben topfit en ik heb vertrouwen dat het nog beter gaat worden.”

Appie

Eiting was vóór zijn debuut als 18-jarige in het eerste elftal van Ajax al een naam die omwille van zijn geweldige linkervoet over de tongen ging in Amsterdam. “Hij speelde bij Jong Ajax samen met Frenkie De Jong (nu FC Barcelona, MVS) en met Abdelhak Nouri. Dat was echt smullen met die drie”, blikt Dick Sintenie van Het Parool nostalgisch terug. Voor Carel Eiting was dat ook een buitengewoon fijne periode. “Frenkie, Appie en ik konden allemaal genieten van elkaar en van elkaars mooie acties.”

De naam Appie is gevallen. Vier jaar geleden stuikt de twintigjarige Abdelhak ‘Appie’ Nouri tijdens een oefenduel met Ajax in Oostenrijk plotseling in mekaar. Op enkele meters van Carel Eiting, die mee op het veld stond. Nouri wordt ter plaatse gereanimeerd en overleeft, maar loopt wel zware hersenschade op.

Eiting: “Ik heb zoveel meegemaakt met hem. Of het nu toernooien, mooie overwinningen, kampioenschappen waren of gewoon leuke momenten als mensen buiten het voetbal. Het had echt iets wezenloos. Ik herinner me een volgende wedstrijd waarbij Frenkie (De Jong) en ik bij de opwarming naar mekaar passes gaven en normaal deden we die warming-up altijd met ons drieën en dan sta je daar opeens maar met twee. Ik krijg nu weer kippenvel, weet je. Het leven is hard daar in.”

Op De Toekomst, de jeugdopleiding van Ajax, staken Matthijs de Ligt, die nu bij Juventus speelt, en Carel Eiting er al vroeg bovenuit. En niet enkel omwille van hun voetbalskills, meent Freek Jansen. “De Ligt en Eiting waren ook heel goede jongens op de schoolbanken. Ambitieuze jongens. Ze komen beiden uit een goed gezin dat niet alleen met voetbal bezig is. Met ouders die willen zorgen dat hun kinderen zo breed mogelijk ontwikkeld zijn.”

We begrijpen nu waarom hij in Nederland ‘de Professor’ genoemd wordt, naar analogie met het personage uit de Netflix-reeks Casa de Papel. Maar net als de protagonist van de Spaanse succesreeks durfde Eiting weleens té veel en té lang na te denken. “Ik kwam Louis van Gaal ooit tegen in de gym en toen zei hij me: ‘Jij denkt te veel’. Ik denk dat het op dat vlak al veel beter gaat, maar dat was wel een van mijn grootste werkpunten. Nu beslis ik op het veld meer om gewoon te gaan. De knop even uitzetten en op intuïtie spelen.”

Indiana Jones in Genk

Je leert ook niet in een, twee, drie snelschaken. Schaken is toevallig een van de vele hobby’s van de Genkse middenvelder die je niet meteen associeert met de clichés die er bestaan over voetballers. “Ik schaakte vroeger toen ik jonger was met m’n opa en ik ben dat blijven doen. In de voetbalwereld hoor je het misschien niet te vaak. Maar het is voor mij een leuk tijdverdrijf. Ik hou trouwens ook erg veel van kaarten. De kolonisten van Catan, Mahjong. Dat soort dingen vind ik gewoon net als schaken leuk. Playstation? Dat doe ik niet. We zitten soms langere periodes op hotel en dan is een Playstation natuurlijk het makkelijkste om te spelen, dus ik snap wel dat veel spelers dat doen. Maar ik hou dus van spelletjes en lezen.”

Verder wil hij in zijn leven veel reizen, en als het even kan de zeven wereldwonderen afvinken. “Ik heb de Taj Mahal in India gezien en ook de historische stad Petra in Jordanië. Ook het Colosseum in Rome heb ik bezocht. Ik wil ze allemaal afgaan, zonder dat het een wedstrijdje wordt.”

Als Eiting de prestaties die hij nu al levert bij Genk over een langere tijd kan aanhouden, komt hij misschien binnenkort Van Gaal nog eens tegen en zit er wie weet zelfs een verre reis in naar het WK in Qatar met Oranje. “Dat die ambitie er is, is logisch. Iedereen heeft de hoogst haalbare ambities. Dus Oranje is ook een ambitie. Maar ja, ik ben net begonnen bij Genk. Weer een nieuwe club en een nieuwe uitdaging. Ik heb nog ontzettend veel te bewijzen, dus dat is het focuspunt. Het allerhoogste bereiken is natuurlijk wat ik ook wil. Maar op dit moment primeert: goed spelen bij Racing Genk, nog beter spelen, het team helpen en dat elke week.”