‘De Leeuw’ die smult van prijzen: Jason Denayer leeft gefocust toe naar EK

Jason Denayer gaat de komende maand voor het allerhoogste met de Rode Duivels. Prijzen zijn altijd zijn drijfveer geweest. Zijn eerste opdracht, zaterdag: de Russische tank Artjom Dzjoeba afstoppen in Sint-Petersburg.

We keren vijf jaar terug in de tijd. Euro 2016, zonder twijfel de grootste ontgoocheling uit de carrière van Jason Denayer (25). Samen met de rest van de nooddefensie wordt hij afgemaakt na het debacle in Lille tegen Wales. Denayer is op dat moment al Schots kampioen geworden met Celtic en heeft ook de Schotse beker op zijn palmares. Het is voor hem de eerste kans om een prijs te pakken met de Rode Duivels, maar het draait anders uit.

“Jason zal na een tegendoelpunt nooit de schuld bij iemand anders leggen om zichzelf vrij te pleiten”, zei zijn makelaar en jarenlange vertrouwenspersoon Jesse De Preter daarover. “Dat werkt soms contraproductief. Hij is al vaak de pineut geweest omdat hij het foutje van een ander nog probeert te herstellen. Jason zal zich altijd wegcijferen voor het team. Maar het heeft totaal geen zin om nog te refereren aan dat vorige EK”, zegt De Preter nu. “Jason is vijf jaar ouder en sterker, is al twee seizoenen de beste centrale verdediger in Frankrijk, heeft de halve finale van de Champions League gespeeld en groeit stilaan naar zijn top. Hij is enorm gefocust en tegelijkertijd leeft hij enorm relaxed naar dit EK toe. Typisch Jason, ik heb hem nooit anders gekend.”

Anneessens-wijk

Het is de rode draad in het levensverhaal van Jason Denayer. Goed van inborst en tegelijk gehard door het leven. Denayer groeit op in de Brusselse gemeente Ganshoren en leeft samen met zijn vader André in een appartement. Voetbal is voor hem een uitlaatklep, de weg naar een betere toekomst. Eerst speelt hij op de pleintjes rond de Anneessens-wijk, een plek die niet vaak op positieve wijze het nieuws haalt. Toch is Denayer trots op zijn roots; als hij scoort, maakt hij met zijn handen een grote letter ‘A’.

Op elfjarige leeftijd ruilt hij Ganshoren voor Anderlecht, maar uiteindelijk blijft hij maar twee seizoenen op Neerpede. Denayer droomt van het A-elftal. Nog meer sinds hij ballenjongen is geweest in het Astridpark tijdens de Champions League-wedstrijd tegen Lille.

“Bij Anderlecht zagen ze geen grote toekomst voor mij”, zei Denayer daar zelf over in een interview. Intussen strandde hij vorig jaar met Lyon op een zucht van de Champions League-finale. Hij sneuvelde tegen de latere winnaar Bayern München, nadat Lyon Juventus had uitgeschakeld. “Ondanks de nederlaag had hij enorm genoten. Dat soort wedstrijden, op dat niveau, daar geniet hij enorm van”, weet De Preter.

Held in Turkije

We draaien de klok dertien jaar terug. Denayer volgt zijn boezemvriend Dilhan Necipoglu vanuit Anderlecht naar de JMG Academie. Tijdens een vierdaagse stage weet hij een plaatsje te bemachtigen in de blotevoetenschool van Jean-Marc Guillou. Niet als aanvaller, wel als verdediger met groot infiltratievermogen. Op achttienjarige leeftijd maakt Denayer de overstap naar Manchester City, al had hij net zo goed bij Liverpool kunnen zitten.

“Hij heeft op zijn zeventiende ook getest bij Liverpool”, zegt De Preter. “Tijdens een interview vroegen ze hem wat hij wilde bereiken in zijn carrière. ‘Ik wil de Champions League winnen’, zei hij zonder verpinken. Jason is geobsedeerd door het winnen van prijzen. Daarom dat die overstap meteen na het EK 2016 zo’n tegenvaller was. Manchester City wilde hem ervaring laten opdoen in de Premier League en verhuurde hem aan Sunderland. Daar speel je niet voor het zilverwerk.”

Sunderland degradeert dat seizoen. Denayer speelt liever aan de top van een minder hoog aangeschreven competitie dan dat hij vecht in de kelder van de Premier League. Geen wonder dat hij het zo naar zijn zin heeft bij Galatasaray. Denayer speelt uiteindelijk twee seizoenen op huurbasis voor de Turkse grootmacht.

“In 2016, op het einde van zijn eerste seizoen, haalde Jason met Galatasaray de finale van de Turkse beker, maar hij was gekwetst. Ik zei toen: ‘Jay, speel die finale niet want je kunt daarmee de voorbereiding op het EK in het gedrang brengen.’ Hij antwoordde: ‘Ben je zot? Wij kunnen hier de beker winnen tegen Fenerbahçe.’ Hij toonde mij ook trots een berichtje van Wesley Sneijder die zei dat hij absoluut op Jason rekende om die finale te spelen.”

Denayer speelt en geeft de assist voor de winnende treffer van Lukas Podolski. De Belg verovert alle harten van de Galatasaray-fans, maar zijn populariteit wordt pas echt duidelijk wanneer hij na dat jaar Sunderland opnieuw naar Istanbul trekt. “Wij arriveerden daar om twee uur ’s nachts op de luchthaven”, herinnert De Preter zich. “De supporters van Galatasaray hadden de aankomsthal overgenomen en staken zelfs Bengaals vuur af. Er was zes man nodig om hem door de luchthaven het busje in te loodsen.”

Denayer is een held in dat deel van Istanbul – de bewijzen staan op YouTube. “Jason is enorm geliefd in Turkije en het is een speler die warmte nodig heeft om optimaal te presteren. Als hij warmte voelt, kan spelen voor een hoge inzet én voor volle tribunes, dan is Jason op zijn best.”

Laat die 45.000 Russen zaterdag maar joelen, daar intimideer je ‘De Leeuw’ niet mee. Een bijnaam die Denayer heeft overgehouden aan zijn periode bij Galatasaray. Hij verwijst naar de geuzennaam van Galatasaray, de donkere manen van Denayer en zijn strijdershart.