Dapper Club verliest in Manchester, tegen RB Leipzig volgt ‘Europese finale’

Club Brugge heeft zeventig minuten meegedaan op het veld van een Champions League-favoriet. Charles De Ketelaere zweefde soms op City-niveau. Maar de kwaliteit kwam finaal bovendrijven. Blauw-zwart speelt op 24 november zijn ‘finale’ tegen Leipzig.

Phil Foden scoorde de 1-0 na een kwartier. Het was over, leek het. Club Brugge had tot dan achter een ongrijpbare bal gehold. Paal, zijnet, redding Simon Mignolet... Het zou een lange avond worden, leek het.

Dat was buiten ‘King Charles’ gerekend. Die is genoegzaam bekend in het Verenigd Koninkrijk. Pep Guardiola, de uitvinder van de valse 9, moet toch meteen gelukkig worden van Charles De Ketelaere? Die laatste toonde bij de eerste de beste oversteek van Club zijn clairvoyance, Ederson kon de inzet van Hans Vanaken nog miraculeus keren, maar bij de herneming van De Ketelaere k(l)opte John Stones zijn eigen doelman (1-1).

Even later kapte De Ketelaere, legde het leer goed, maar Ederson ging goed plat. De livecaptatie van televisie zoomde in op de jonge Belg, zo overduidelijk was het. Haast in zijn eentje had het rugnummer 90 weer moed gegeven aan Club Brugge. De ploeg kon ademhalen, voelde dat voorin een aanspeelpunt was aan wie ze de bal kwijt konden.

Vijfmansdefensie

Manchester City was baas, natuurlijk, maar Club liet zich niet meer zo wegdrummen zoals in het openingskwartier. Clinton Mata op zijn rechterflank maakte dat de vijfmansdefensie toch wat offensieve impulsen kreeg. Vanaken was prima als schakel tussen verdediging en aanval, Ruud Vormer en Mats Rits staken hun voetje ertussen waar nodig.

City had veldoverwicht, zoemde als een zwerm bijen in de buurt van Mignolet, maar zij beten niet.

Philippe Clement deed het jasje uit. In kostuum langs de lijn van het Etihad stadium gaf toch iets meer grandeur aan de coach. Zijn tactische aanpassingen waren geen mislukking.

Wat heette een verdienstelijke 1-1 bij de rust. Dat PSG inmiddels leidde op het veld van Leipzig gaf de Brugse burger nog wat meer moed. Europese overwintering kwam dichter en dichter.

Het zou daarbij oneerlijk zijn om De Ketelaere met de vinger te wijzen voor de opeenstapeling van de gebeurtenissen in het vierde kwartier. Hoe hij de bal – prima pass van Mata – aanpakte, meenam en klaarlegde voor zijn linker was al geweldig. De afwerking had beter gekund?

Zestig tellen later lag datzelfde ding achter Mignolet. Eduard Sobol was aan de tweede paal Riyad Mahrez uit het oog verloren (2-1), op dit niveau een onvergeeflijke blunder. In de middencirkel boog De Ketelaere het hoofd. Letterlijk en figuurlijk stond hij even alleen in Greater Manchester.

Zonde, want eigenlijk was dit tot dan best aanvaardbaar Champions League-niveau van Club Brugge. Mignolet, Mata, Hendry, Vormer, ze speelden allemaal oké.

‘King Charles’ bleef indruk maken, nu met een heerlijk uitgesponnen actie op links tegen de zijlijn. De overname van Vanaken werd afgeblokt. Twintig minuten voor het einde was dat. Het zou de laatste levenslijn blijken van Club.

Interlandbreak

De ingevallen Raheem Sterling – dat is dan toch het verschil in budget en macht met de bank van Brugge – zette Sobol wéér te kijk voor de 3-1. Nu was het écht over. Clement en Guardiola zetten hun reserven erop. Gabriel Jesus legde de 4-1 eindstand vast.

Het tweeluik tegen Manchester City zit erop. Leuke anekdotiek is het geweest om kranten en journaals mee te vullen. Nu is het moment gekomen voor Club om na de interlandbreak de uppercut toe te doen aan RB Leipzig. Als al dat schoon volk dat de tribunes van Olympia beklom tegen PSG en City echt van voetbal houdt, komen ze terug tegen Leipzig. Dán speelt Club Brugge zijn eigen finale.

Een draw moet, want Leipzig boekte gisteren zijn eerste punt in groep A na een 2-2 tegen PSG. De onvermijdelijke Christopher Nkunku (10 goals in 17 matchen) had Leipzig tegen zijn ex-ploeg op voorsprong geknikt. PSG was weer PSG: een team met twee gezichten, ook zonder Lionel Messi. De draver op het middenveld, Georginio Wijnaldum, maakte een dubbel. In blessuretijd scoorde Dominik Szoboszlai nog de gelijkmaker. Die nederlaag tegen PSG hadden de rode stieren eigenlijk niet verdiend.

In eigen competitie heeft Leipzig sinds de dreun tegen Club niet meer verloren. Daar is de aansluiting met de top vier stilaan een feit. Bayern München is ondertussen al ver uit zicht.