Dankzij Terpstra rijdt zijn Franse ploeg niet langer met siroop in de bidons

Twee keer Dwars door Vlaanderen gewonnen, E3 Harelbeke, Parijs-Roubaix, Ronde van Vlaanderen. En dan niets meer. Vier jaar na zijn laatste triomf rijdt Niki Terpstra als helper door het voorjaar.

Zondag 1 april 2018 was de dag waarop Niki Terpstra (37) de Ronde van Vlaanderen won. “Ik had al veel mooie resultaten gehaald in de Vlaamse koersen, maar de Ronde is de hoofdprijs. Als dat lukt, is een missie volbracht”, zegt hij. “Het was speciaal. Ik weet nog dat ik ’s avonds in het teamhotel aankwam en eindelijk wat te eten kreeg. Uiteraard een frietje-mayo. Dat heb ik samen met mijn vrouw zitten opeten. Even met zijn tweeën. Dat was het mooiste momentje.”

Deze editie vertrekt hij met minder hoge ambities. “Ik stel me in dienst van Anthony Turgis. Normaal zou dat ook voor Peter Sagan zijn, maar die doet niet mee. Ik ben zelf geen kopman meer. Ik zou het graag willen, maar het lukt nog niet. Niet meer eigenlijk.”

Terpstra bleef de voorbije jaren niet gespaard van pech. In 2019 liep hij bij een val een hersenschudding op. In 2020 is hij nog harder gevallen op training. Deze keer had hij een klaplong, een hersenschudding, gebroken ribben en een gebroken sleutelbeen. “Zulke dingen laten sporen na, fysiek en mentaal. Tom Boonen noemt het veiligheidskleppen in zijn hoofd. Ik herken dat. Een filtertje: moet ik nog risico nemen of niet? Is het het waard?”

Ideeën aanreiken

Het is even lastig geweest om van kopman terug te gaan naar helper, zegt Terpstra. “Maar ik heb mijn prestaties ook kunnen behalen dankzij de hulp van anderen. Ik voel me niet te goed om dat nu zelf terug te doen. Nu heb ik meer lol in de wedstrijd.”

Stel dat Turgis zondag wint, zal hij dan even blij zijn als bij zijn eigen zege? “Neen, dat komt natuurlijk niet in de buurt van zelf winnen”, stelt Terpstra. “Maar het zal wel deugd doen. In deze grote koersen hoeft het niet eens een overwinning te zijn, een goed resultaat is ook al mooi.

“Ik ben naar TotalEnergies gekomen als kopman, maar ook om de ploeg qua niveau omhoog te krijgen met mijn ervaring en ideeën. Dingen werden hier gedaan omdat ze altijd zo werden gedaan. Ik geef altijd het voorbeeld van Franse ploegen die limonade of siroop in de bidon doen. Waarom? Omdat het lekker is. Maar wat brengt het bij? Wat is de voedingswaarde? Nu kijken we hoe we de dingen het best kunnen aanpakken. Het is leuk om te zien dat de groep elk jaar een stapje zet.”

Cultuurverschillen

Als Nederlander in een Franse ploeg, daar wordt hij ook rijker van als mens. “De cultuurverschillen en mentaliteitsverschillen zijn boeiend”, zegt Terpstra. “Ik heb een beetje Frans geleerd. Ik denk ook dat ik milder ben geworden. Ik accepteer andere gedachtegangen meer. Dat is mooi, ja, maar ik denk dat ik vroeger het omgekeerde nodig had. Om de carrière te kunnen maken die ik gemaakt heb, moest ik net heel kritisch zijn en de dingen doen zoals ik wilde. Zorgen dat we rechtsaf gingen als ik dat wilde, terwijl een ander linksaf wilde gaan.”

De laatste jaren werd zijn contract telkens met één seizoen verlengd. Hoelang gaat hij nog door? Terpstra: “Ik weet nog niet wanneer ik stop. Het geeft vrijheid, vind ik, die verlengingen met één jaar. Ik denk wel dat ik in de koers ga blijven. Ik zit er al mijn hele leven in.”