Colbrelli (32) legt zich bij onvermijdelijke neer en stopt met koersen

Sonny Colbrelli, de renner met de mooiste naam in het wielerpeloton, stopt met koersen. Het is niet van willen, maar van moeten. Colbrelli heeft het aan zijn hart en zelfs al is koersen zijn leven, toch wil hij dat leven niet verder op het spel zetten.

Sonny Colbrelli reed zijn laatste wedstrijd op 21 maart. Het was de eerste rit in de Ronde van Catalonië en Colbrelli werd in de sprint nipt gevloerd door Michael Matthews. Wat daarna volgde was voer voor drama. Hij zakte voorbij de finish in elkaar en moest worden gereanimeerd. Het werd een strijd op leven en dood. Colbrelli had, zo bleek, een hartstilstand gekregen. Onderzoek in het Universitair ziekenhuis van Girona wees uit dat hij aan hartritmestoornissen leed. In de dagen daarna werd bij Colbrelli in het Universitair Ziekenhuis van Padua een defibrillator ingeplant.

Tegen beter weten in hoopte Colbrelli nog op een terugkeer in het peloton. Zelfs al is topsport met een defibrillator onder de Italiaanse wet verboden. “Na mijn operatie heb ik de trainingen hervat, onder streng medisch toezicht”, zegt Colbrelli over zijn afscheid. “Ik heb verschillende specialisten geconsulteerd. Bij hen ook de artsen die Christian Eriksen behandelden.”

De Deense voetballer zakte tijdens het EK 2020 in de eerste helft van de match Denemarken-Finland ineen. Ook hij bleek een hartstilstand te hebben gekregen. Net als Colbrelli kreeg Eriksen een defibrillator ingeplant. In tegenstelling tot Colbrelli kan Eriksen nu wel weer voetballen.

“Wielrennen is geen voetbal”, aldus Colbrelli. “Voetballen doe je op een gesloten speelveld waar je meteen op medische hulp kunt rekenen. Wij wielrenners koersen op de openbare weg. We trainen uren op kleine wegen met weinig of geen verkeer.”

Colbrelli overwoog om zijn defibrillator te laten wegnemen en toch weer wielrenner te worden. Hij kon, zo vond hij, op deze manier niet stoppen. Zelfs al is hij Europees kampioen en winnaar van Parijs-Roubaix, zijn grootste en mooiste overwinning in zijn carrière. “Ik droomde ook nog van de Ronde van Vlaanderen.”

Colbrelli legde zich uiteindelijk bij het onvermijdelijke neer. “Het gaat tegen alle principes van de geneeskunde in om een apparaat weg te nemen dat mijn leven kan redden. Dat risico kan ik niet nemen. Niet voor mezelf, niet voor mijn vrouw Adelina en mijn kinderen Vittorio en Tomaso. En niet voor mijn ouders.”

Colbrelli zal wel in het wielrennen blijven. Bij zijn huidige ploeg Bahrein Victorious krijgt hij een adviserende rol. Het wielrennen haalde Colbrelli op achttienjarige leeftijd uit een minder luisterrijk bestaan als arbeider in een metaalfabriek. “De wekker ging om vijf uur ‘s morgens. Het vroor en ik moest een halve dag stalen buizen laden. Daarna moest ik ook nog trainen. Ik kon wel huilen toen.”

Met een overwinning in de Brabantse Pijl 2017 brak Colbrelli internationaal door. Vier jaar later zou hij Parijs-Roubaix winnen. Waarop hij huilend op het grasveld ging liggen. Niemand huilde toen mooier dan Sonny Colbrelli.