AchtergrondTransferbeleid
Club Brugge, waar wingers miljoenen opleveren
Zijn transfer is officieel rond. De ruim 20 miljoen euro van AS Monaco voor Krépin Diatta brengt de balans van de Brugse wingers op minstens 54 miljoen winst. En dan moet er nog een topclub achter Noa Lang komen.
De paniek bij een deel van de achterban is voor niets nodig. Hoe beslissend Krépin Diatta (21) het voorbije jaar met zijn acties en doelpunten ook bleek, het was een kwestie van tijd voor hij de stap naar een topvijfcompetitie zou zetten. Club besefte dat. Het was stiekem al blij dat het Diatta afgelopen zomer nog wat langer in België kon houden.
Om niet voor verrassingen te staan, anticipeerde het bestuur toen al op een mogelijke transfer van de Senegalees. Club ging in Amsterdam Noa Lang wegplukken – met de speeldag heeft Ajax daar meer en meer spijt van. Lang is het volgende goudhaantje dat op een dag Jan Breydel voor veel geld zal verlaten.
De scoutingscel van blauw-zwart is een complementair team dat bewust achter de schermen blijft, maar daar knap werk verzet. Met acht zijn ze intussen, onder wie Raymond Mommens, Peter Van Wambeke, Kenneth Brylle en Dévy Rigaux, die al sinds 2011 naar talent speuren. Sinds enkele jaren maakt ook Kjeld Fort deel uit van het geheel, plus Jo en Tom Lievens (twee datascreeners). Hun aandeel in het succes van Club, samen met dat van sportchef Roel Vaeyens, dient ook eens vermeld te worden.
Want wie kende José Izquierdo toen die in de zomer van 2014 voor 3,4 miljoen euro in België neerstreek? En toen hij tweeënhalf jaar later de Gouden Schoen won, was zijn opvolger er al: Anthony Limbombe. Net over de grens weggehaald bij tweedeklasser NEC voor amper 2,5 miljoen euro.
Aanpassingsperiode
Het is een beproefd recept geworden. Club wacht niet tot een van zijn smaakmakers vertrekt, om dan halsoverkop een vervanger te zoeken.
Diatta kwam begin 2018 voor zo’n 3 miljoen euro over van het Noorse Sarpsborg 08. Als een bedeesd jongetje van amper achttien jaar. Als een nummer 10 ook, niet als een flankaanvaller. Hij zou evenwel de nodige tijd krijgen om zich aan te passen, in de schaduw van Limbombe en Dennis, en om zijn motor te vergroten zodat hij de flank kon aflopen. “Die eerste weken bij Club dacht ik dat ik ging sterven”, lachte hij tijdens een eerder interview. Stelselmatig kreeg Diatta meer speelminuten, naarmate zijn fysieke waarden verbeterden. Aan zijn efficiëntie werd evenzeer met succes gesleuteld.
Tussendoor zag Diatta Arnaut Danjuma komen voor amper een miljoentje en Limbombe naar Nantes vertrekken voor het achtvoudige. Een jaar later had die eerstgenoemde zijn droomtransfer naar de Premier League beet. Bournemouth betaalde 18 miljoen euro voor de Nederlander, een evenaring van de jackpot die Club twee jaar eerder al won met de transfer van Izquierdo naar Brighton and Hove Albion.
De duurste flankaanvaller is hijzelf evenwel. AS Monaco telt ruim 20 miljoen euro neer voor Diatta. Club bedong ook een percentage op de doorverkoop. Met Sarpsborg hoefde geen rekening meer gehouden te worden, die 10 procent was al afgekocht.
Opvolging staat klaar
Het maakt dat de balans op maar liefst 54 miljoen euro winst staat, wat de aan- en verkoop van Clubs laatste vier wingers betreft. Voor om en bij de 10 miljoen samen gehaald, voor meer dan 64 miljoen weer verkocht.
In de ideale voetbalwereld was daar nog een smak geld voor Emmanuel Dennis bij gekomen. AS Monaco had hem de voorbije jaren op de radar, maar zijn wispelturige prestaties en karakter en de Covid-19-pandemie leidden tot een implosie in het dossier-Dennis.
Met Noa Lang en Charles De Ketelaere staat de opvolging toch klaar. Bovendien is Club nog deze mercato van plan om opnieuw een onbekend talent naar België te halen. Wie dat ook wordt, hij weet dat hij op termijn via België naar de Premier League of de Ligue 1 zal kunnen, als zijn prestaties en statistieken goed zijn tenminste. Dat hebben Izquierdo, Limbombe en Danjuma eerder al bewezen. Diatta is nu de vierde in het rijtje. Blauw-zwart lijkt wel een patent te hebben op winstgevende flankaanvallers.
Waarom Frankrijk vaak shopt in België
Op Mauro Icardi na komen de drie duurste spelers in de Franse Ligue 1 van het voorbije halfjaar uit België. Jonathan David, Jérémy Doku en nu Krépin Diatta brachten hun clubs telkens minstens 20 miljoen euro op.
“De perceptie van spelers in België is veranderd,” zegt Gunter Thiebaut, makelaar van Lyon-verdediger Jason Denayer en Reims-verdediger Thomas Foket. “Dat ligt aan de Belgen in de Premier League en aan de prestaties van de Rode Duivels: zij zetten het Belgische voetbal op de kaart. Spelers uit België staan soms zelfs hoger aangeschreven dan spelers uit Nederland, omdat ze completer zijn. In de Eredivisie zijn de spelers technisch onderlegd, maar zijn ze fysiek minder sterk.”
Wat nog een rol speelt, volgens Thiebaut: spelers uit België zijn nog altijd betaalbaar. “De salarissen van de ‘Belgen’ zijn lager dan in Frankrijk. Iedereen weet dat spelers België als een opstapje naar een grotere competities zien en die naam van transitland zijn we nu helemaal aan het waarmaken.”
Wel staan de Belgische clubs vandaag financieel sterker, meent Thiebaut. “Club Brugge kan het maken om een bod van 10 miljoen van tafel te vegen. Ook AA Gent en Genk kunnen neen zeggen. Daar profiteren andere clubs en spelers van. Het is als een mooi huis dat in je straat wordt gezet: dan gaat de waarde van alle andere huizen mee de hoogte in.” (VH)
