Club Brugge strikt technisch directeur met neusje voor onbekend talent

De ene na de andere aanbieding moest hij afwimpelen de voorbije maanden. Gegeerd door de Belgische (sub)top wilde Tom Caluwé (44) KV Mechelen alleen verlaten voor het allerhoogste. Toen Club Brugge zich meldde, twijfelde hij niet meer.

Caluwé trad in 2018 toe tot de sportieve cel van Malinwa, waar hij voordien actief was als speler en assistent-trainer. In zijn eerste jaar stond hij nog in de schaduw van sportief directeur Stefan Vanroy. Eenmaal Vanroy aan de kant werd geschoven omwille van het dossier Propere Handen nam Caluwé het voortouw in een turbulente periode.

Van Kaboré tot Cuypers

Onder zijn bewind deed KV enkele straffe deals. Denk aan de transfers van Issa Kaboré (voor 4,5 miljoen euro naar Man City) en Aster Vranckx (voor 8 miljoen euro naar Wolfsburg). Maar hét handelsmerk van Caluwé was het binnenhalen van (voor het grote publiek) onbekende jongens die elders op een zijspoor zaten. Hugo Cuypers werd weggeplukt bij Olympiakos en een jaar later voor een veelvoud doorverkocht aan AA Gent. Spelers als Geoffry Hairemans (Antwerp), Kerim Mrabti (Birmingham), Jordi Vanlerberghe (Club Brugge), Vinicius Souza (Lommel) en Sandy Walsh (Zulte Waregem) bleken eveneens een schot in de roos.

Caluwé haalde ook Steven Defour, tegenwoordig T2 van Danny Buijs, terug naar het oude nest. Bij zijn voorstelling in Mechelen noemde Defour Caluwé een van zijn idolen.

Met een gering transferbudget stelde Caluwé telkens een competitieve kern samen, die door Wouter Vrancken naar de subtop werd geleid. “Hij is een cruciale schakel in ons succes”, gaf Vrancken meermaals aan.

Een levensgenieter is hij ook. Samen met zijn vrouw heeft hij een Italiaanse wijnhandel. Caluwé golft graag en staat zelf nog geregeld op het voetbalveld bij de veteranen van Londerzeel.

In Mechelen wordt hij omschreven als een teamspeler, een klankbord en een baken van rust. “In een wereld vol ego’s is hij het tegenovergestelde”, vertelt Mechels directielid Gert Van Dyck. “Caluwé staat niet graag in de picture. Wel heeft hij goede contacten. Hij staat ook dicht bij de ploeg en weet wat er leeft.”

Goal voor Duivels

Caluwé verzamelde één cap voor de Rode Duivels, op 11 mei 2006 in een oefeninterland tegen Saudi-Arabië, waarin hij scoorde. Ook Defour en Nicolas Lombaerts maakten dan hun debuut. Na tien jaar in Nederland, avonturen in Qatar en Cyprus en een half jaar bij STVV hing hij de schoenen aan de haak.

In het seizoen 2014-2015 keerde Caluwé terug naar KV Mechelen als assistent van Aleksandar Jankovic, samen met keeperstrainer Philippe Vande Walle. “Als beginnend assistent was Caluwé enorm leergierig, zonder zich te moeten manifesteren. Hij trad nooit op het voorplan. Geen blabla. Een beetje zoals de speler die hij was.”

De analyse van zijn drie jaar als sportief directeur bij KV Mechelen is uiterst positief. Het leverde hem eind september de prijs van beste technisch directeur op, uitgereikt door de vereniging van Belgische professionele voetbaltrainers (BFC Pro), en een overstap naar ’s lands grootste club, waar hij vanaf heden aan de slag gaat.

Vande Walle besluit: “Club Brugge wil altijd het beste van het beste. Mij verbaast het dan ook niet dat ze bij Caluwé zijn uitgekomen.”