Club Brugge op halve kracht voorbij stadsgenoot Cercle

Zou er een cynisch kantje aan Club Brugge zitten? Na Oostende en Genk kwam ook Cercle 1-0 voor, maar op het einde wint de leider (1-2).

Het ritueel bleef uit. Niemand plantte een blauw-zwarte vlag op de middenstip. Ach, Brugge wordt toch al decennialang overheerst door Club. Van een derbyzege wordt alleen de materiaalman nog extatisch.

Club schakelde hooguit eens naar de derde versnelling, nooit naar de vijfde. De komende weken kondigen zich al druk genoeg aan, met bekervoetbal en de zestiende finales van de Europa League. Dat het met een minimum aan enthousiasme, tempo, precisie en kansen finaal toch 1-2 werd, zegt genoeg. Zelfs op halve kracht is Club te sterk. Het pakt achttien op achttien.

De vereniging was nochtans op voorsprong gekomen met een pegel van Musaba. Het leer botste plots voor zijn voeten na een verloren luchtduel van Kossounou. Die nieuwste uitzendkracht van AS Monaco, Pavlovic, was een aangename ontdekking. Hij had ook kunnen scoren.

Langs de lijn werd Clement steeds nerveuzer. “Ik was niet tevreden over onze start. We leden te veel onnodig balverlies, waren niet scherp genoeg in de duels en het baltempo en de diepgang waren ondermaats. Blijkbaar hadden we eerst een doelpunt nodig.”

Dat kwam er voor een keer niet via Dost. Zijn vijfde op rij miste hij onbegrijpelijk. Mechele deed het dan maar weer, net als tegen Genk, met een beheerste nekslag.

Op naar Standard

Club ging rusten met een balbezit van ruim 65 procent. Het vervolg was dan al te voorspellen. Vormer trapte eerst nog een aflegger van De Ketelaere op een groen-zwarte rug. Niet veel later omzeilde Dost de buitenspelval, om vervolgens onzelfzuchtig de bal breed te leggen. Lang, slim achter zijn landgenoot gebleven, tikte de 1-2 in het lege doel.

Lang zijn cijfers worden met de speeldag indrukwekkender. Geeft hij geen assist, dan scoort hij.

De leider zou nadien niet meer in problemen komen. Meer nog, het vergat om er 1-3 van te maken. Lang was dan al gewisseld, vanwege een trap tegen de knie.

Zondag komt Standard al, besefte Clement. Dan telt elk halfuurtje extra rust. Ook Vanaken mocht weer wat vroeger naar de kant, al was dat eerder een tactische wissel.

Op weg naar de perszaal van Jan Breydel, net na afloop, viel onze blik op de toekomstige bouwwerf van het nieuwe stadion. Als het van Club afhangt, beginnen de graafwerken vandaag al. Een welgekomen uitdaging wordt het. De Jupiler Pro League is dat dezer dagen veel minder, met al die verplichte nummertjes.

Clement (Paul, niet Philippe) deed achter zijn microfoontje zelfs geen moeite om de heerschappij van Club te weerleggen. “De toekomstige kampioenen”, sprak hij. Om er snel aan toe te voegen dat het misschien nog wat vroeg is om dat te zeggen. “Maar ik zie niemand die Club kan verslaan.” Wie wel?