Biniam Girmay is uitgevierd en klaar om te knallen in de Giro

Geen Bini, vidi, vici in Frankfurt. Biniam Girmay trok de sprint aan voor ploegmaat Alexander Kristoff, die derde werd achter winnaar Sam Bennett. De volgende halte: de Giro. ‘Na Gent-Wevelgem werd ik onthaald als een koning, maar de grote rondes genieten in Eritrea veel meer aanzien. Als ik een rit win, worden ze zot.’

The African King van het peloton is terug in Europa en dat verliep niet geruisloos. Toen ploegleider Pieter Vanspeybrouck woensdag zijn kopman ophaalde op de luchthaven van Frankfurt, zetten tien Afrikanen het op een dansen toen ze het busje van Intermarché - Wanty Gobert zagen staan: “Bini Bini Bini!”

Wanneer Biniam Girmay na een lange vlucht om twaalf uur wou inchecken, maar dat pas vanaf 15 uur mogelijk was, veranderde de Afrikaanse receptioniste snel van gedacht toen ze hoorde wie die veeleisende hotelgast was: “Bini Bini Bini!”

De oorwurm van twee lettergrepen was ook zondag tijdens de GP Frankfurt vaak te horen. De verkopers van de rood-geel-groen-blauwe vlaggen van Eritrea doen gouden zaken. Een maand na zijn zege in Gent-Wevelgem en vlucht naar het Afrikaanse continent, stellen we vast dat de populariteit van Biniam Girmay in onze contreien nog niet gedaald is. “Het is leuk om te zien, maar in Eritrea was het nog wel een pak intenser. Toen ik eind maart voet aan de grond zette, was het daar drie dagen feest.”

Voor wie zich zorgen maakt om de lever van de 22-jarige renner: “Het is niet feesten zoals in Europa met veel drinken. In de namiddag beginnen we met zijn allen te dansen om ’s avonds gezellig te tafelen met de familie.”

Het is die gezelligheid die Girmay naast zijn gezin en Afrikaanse koffie het meeste mist in Europa. “Hier zitten veel mensen constant op hun smartphone te tokkelen. In Eritrea proberen de mensen elkaar vooral in levende lijve te spreken.”

Vrijaf voor leerlingen

Volk heeft Girmay de voorbije maand genoeg gezien. De beelden van zijn huldiging in een open auto door de straten van hoofdstad Asmara gingen de wereld rond. “Er stond nog meer volk dan na mijn zilveren medaille op het WK. De stoet startte om acht uur ’s ochtends en duurde tot de middag. Langs het hele traject stonden rijen mensen op straat. De scholen gaven de leerlingen zelfs vrijaf om mij te verwelkomen.”

Birmay werd ook uitgenodigd bij president Isaias Afwerki. “Elke sporter uit Eritrea die een mooie prestatie levert, mag bij hem op bezoek komen. Een hele eer.” Na drie dagen huldigingen had Girmay het wel gehad met de feestelijkheden. “Ik verhuisde naar een plek waar ik in alle rust kon trainen en veranderde van gsm-nummer zodat ik met rust werd gelaten.”

Eerste grote ronde

Girmay trainde en sliep drie weken op een hoogte van 2.400 meter. “Ik ben ook een paar keer afgedaald naar zeeniveau om achter de brommer op snelheid te trainen.” Girmay werkte er zelfs een lokale wedstrijd af. “Een criterium van honderd kilometer op 2.600 meter hoogte. Dertig rondjes van een dikke drie kilometer. Op twee ronden van het einde kneep ik wel in de remmen. Ik wou het prijzengeld van de lokale renners niet afpakken.”

Voor Girmay wordt het pas echt menens vanaf vrijdag. Dan staat hij in Boedapest aan de start van zijn eerste grote ronde. De verwachtingen in de Giro liggen hoog. “In Eritrea wordt de koers goed gevolgd, maar vooral de grote rondes zijn er populair. Ze verwachten dat ik de eerste renner van Eritrea word die een etappe in een grote ronde wint. Gemakkelijk wordt dat niet, ik moet het opnemen tegen grote kampioenen zoals Mathieu van der Poel, maar ik voel mij minstens even goed als in Gent-Wevelgem”, aldus Girmay.