Beuken op het veld, beuken tegen de vooroordelen: Brandon Mechele is op zijn 29ste - eindelijk -incontournable bij Club

“Ik zou graag eens incontournable zijn. Zoals Ruud en Hans.” In een interview met Het Laatste Nieuws gaf Brandon Mechele - hij doelde op Vormer en Vanaken - zich anderhalf jaar geleden helemaal bloot. Zoals hij dat nooit eerder gedaan heeft.

De verdediger zei toen: “Toen ik voor Nieuwjaar niet altijd speelde, deed het me goed dat ik daar met een mental coach over kon praten. Het luchtte op. Hij liet me inzien dat ik niet altijd het negatieve moet zien. Dat ik niet moet twijfelen, maar in mezelf moet blijven geloven.”

In de periode tussen dat interview en nu is er veel veranderd voor Mechele.

Hij staat steviger in zijn schoenen op het veld. Zowel in de Jupiler Pro League als in de Champions League. De muizenissen in zijn hoofd zijn verdwenen. Ook al haalden ze bij blauw-zwart de voorbije jaren de nodige concurrentie. Zijn er zowat altijd twijfels over hem als voetballer. Mechele is een overlever. “Vroeger zou ik daardoor zeker beginnen twijfelen zijn. ‘Waarom weer iemand erbij? Ik was toch goed bezig?’ Dan liet ik mijn hoofd hangen, liep ik gefrustreerd rond en kropte ik alles op. Omdat ik redeneerde: ‘Het is mijn probleem. Ik moet dit zien op te lossen.’ Ik wou daar niemand anders mee lastigvallen. Maar intussen kan ik dat allemaal gemakkelijker van me afzetten.”

Vorig jaar leidde zijn verwijzing naar de bank tot wat irritatie bij het Brugse jeugdproduct. Toen hij door Philippe Clement onder meer op de bank gelaten werd tegen PSG en RB Leipzig. “De manier waarop dat gebeurde, vond ik niet proper. Al ben ik er nu anders mee omgegaan dan in het verleden. De samenwerking met Clement was goed. Alleen jammer hoe het dit seizoen is afgelopen. Laat het ons daarbij houden.” (knipoogt)

Afgebluft door Dessers

Dit seizoen begon Mechele nochtans matig aan de competitie. In de openingsmatch tegen Racing Genk werd hij keer op keer afgebluft door Cyriel Dessers. Hij was niet scherp genoeg in de duels, verdedigde dramatisch uit. Er waren de transferperikelen in de zomer - onder meer Bologna en Reims toonden interesse.

Een periode die niet al te lang duurde. Mechele heeft zich nadien opgeworpen tot een steunpilaar in de elf van Carl Hoefkens. Zoals hij dat eerder deed bij onder meer Leko, Clement en Schreuder.

‘Brandon beton’ was zijn bijnaam na de thuismatch tegen Atlético Madrid. Omdat hij onverzettelijk was tegen Morata en Griezmann.

Het was niet anders in Porto of in het Metropolitano. Evenmin in het Dudenpark afgelopen zaterdag. Waar Mechele by far de beste Club-verdediger was.

Rode Duivels

Hij heeft het in het verleden al aangegeven: “Ik zie almaar meer in wat ik waard ben. Dat ik mijn plaats bij Club Brugge heb en dat ik hier een meerwaarde kan zijn. Ik heb mezelf op dat vlak wat onderschat.” Onderschatten is iets wat zijn tegenstanders nog vaak doen. Media misschien ook iets te vaak.

Mechele lijkt op zijn 29ste in de fleur van zijn voetballeven. Verlengde zijn contract tot 2025. Straalt plezier uit op het veld. Zij het in de schaduw van zijn ploegmaats. Hij is iemand die het vuile werk opknapt, in dienst staat van de anderen.

Of het allemaal genoeg is voor een WK-selectie met de Rode Duivels moet de komende weken blijken. De ervaring van keer op keer te spelen op het hoogste niveau - lees: de Champions League - kan een voordeel zijn.

Het zou alleszins de bekroning zijn van het harde werk dat Mechele geleverd heeft de laatste jaren. Beuken op het veld, beuken tegen de vooroordelen.

Maar zichzelf nooit verloochend. Een trouwe blauw-zwarte soldaat. Zijn huidige status bij Club Brugge? Incontournable.