Australië draagt Barty op handen na titel: ‘Ik ben nu een deeltje van de tennisgeschiedenis’

Het was het lot. In 1978 won Chris O’Neil de Daphne Akhurst-trofee nadat ze in de finale Betsy Nagelsen met 6-3, 7-6 had verslagen. De Amerikaanse Nagelsen werd later de coach van Collins. En 44 jaar later werd Barty de eerste Australische Australian Open-winnares sinds O’Neil door Collins met 6-3, 7-6 te kloppen.

“Het is ongelooflijk”, zei Barty. “Thuis spelen is sowieso al speciaal, maar om hier ook nog als kampioen te staan is ronduit opwindend.”

Op haar zestiende won Barty al de juniorentitel op Wimbledon en stond ze in drie grandslamfinales in het dubbelspel. De druk werd haar echter te groot. Ze verliet het tennis en ging dan maar cricket spelen bij Brisbane Heat. Ook in die sport blonk ze uit. Na twee jaar besloot Barty het nog eens te proberen.

In Australië is Barty uitgegroeid tot een icoon met haar derde grandslamtitel, na Roland Garros 2019 en Wimbledon 2021. Tijdens de finale zaterdag zaten er 4,2 miljoen Australiërs voor de buis, dat is 17 procent van de bevolking. “Wij hebben veel geluk dat we zo’n rijke tennisgeschiedenis hebben”, bleef Barty nuchter. “Ik ben nu een heel klein deeltje van die geweldige geschiedenis. Dat is wel fijn.”