Melikan Kucam in beroep veroordeeld tot 5 jaar cel voor mensensmokkel en corruptie

Kucam had onder bevoegdheid van voormalig staatssecretaris van Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) lijsten opgesteld met christelijke vluchtelingen uit Syrië die in aanmerking kwamen voor een humanitair visum, maar liet hen enorm hoge bedragen betalen.

Ook de boete die Kucam moest betalen, namelijk 696.000 euro, wordt aanzienlijk verlaagd naar 48.000 euro. Daarmee worden slechts 6 gevallen van mensensmokkel (6 keer 8.000 euro) officieel als zodanig door het hof erkend. Wel wordt een vermogensvoordeel van 490.000 euro verbeurd verklaard, waaronder de 390.000 euro die teruggevonden werd in Kucams kluis. Ook werd hij opnieuw voor tien jaar ontzet uit de politieke en burgerlijke rechten.

Kucams zoon krijgt 2 jaar cel en een boete van eveneens 48.000 euro. Echtgenote Birsen Yaramis komt ervan af met 2 jaar cel en 32.000 euro boete.

Het Openbaar Ministerie vorderde bovendien de onmiddellijke aanhouding van Kucam omdat de procureur van mening is dat er recidivegevaar bestaat.

Lijsten

Kucam, die toen nog in de Mechelse gemeenteraad zat, was in 2017 door het kabinet van voormalig staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) aangesteld om lijsten met kandidaten op te stellen voor een humanitaire reddingsoperatie van Assyrische christenen uit het oorlogsgebied in Syrië en Irak. Kucam genoot veel vertrouwen van het kabinet: hij screende de families en bepaalde wie er op de lijsten kwam.

“Hij werd al snel overspoeld met verzoeken van mensen die radeloze familieleden in Syrië hadden. Aanvankelijk misbruikte hij zijn positie niet, maar toen hem geld werd aangeboden, ging hij vrij snel overstag. Zijn honger naar geldgewin werd steeds groter en gelet op zijn machtspositie in de gemeenschap waande hij zich onaantastbaar. Elk protest werd in de kiem gesmoord”, stelde het hof van beroep in zijn arrest.

Kucam vroeg bedragen van 2.500 tot 7.500 euro. Hij stelde acht lijsten op met daarop 293 personen. Volgens de Dienst Vreemdelingenzaken kregen er 246 een visum, maar honderd van hen boden zich nooit aan voor een asielaanvraag. Zij gebruikten hun humanitair visum om door te reizen naar andere EU-landen, wat in strijd was met de voorwaarden voor het verkrijgen van een visum.

Kucam zou dat volgens het openbaar ministerie geweten hebben en het zou voor hem zelfs een reden zijn geweest om hogere bedragen aan te rekenen. Die feiten werden als mensensmokkel omschreven. In eerste aanleg werden al die feiten bewezen verklaard. Kucam ontkende dat hij op de hoogte was van hun doorreisplannen en ook het hof vond dat voor slechts zes personen bewezen.