Lagarde gaat door: ECB verhoogt beleidsrente nog eens met 0,5 procentpunt en kondigt ook voor maart stijging aan

Zoals verwacht heeft de Europese Centrale Bank de beleidsrente nog eens met een vijftig basispunten opgetrokken, tot 2,5 procent. Zo wil de ECB de inflatie verder bestrijden. Ook voor maart werd er al een stijging van vijftig basispunten aangekondigd, waarmee de ECB aangeeft dat ze niet te snel de voet van de rem wil halen.

Het is een drukke tweedaagse voor de internationale markten. Nadat de Amerikaanse beleidsrente woensdag al was opgetrokken met 25 basispunten en de Britse donderdagochtend met 50 basispunten werd verhoogd, kondigde ECB-voorzitter Christine Lagarde aan dat ook de beleidsrente in de eurozone met 50 basispunten stijgt naar 2,5 procent.

Dat was helemaal geen verrassing. De afgelopen dagen waren er wel bemoedigende signalen dat het hoogtepunt van de inflatie voorbij is, maar ze ligt nog altijd meer dan vier keer hoger dan de 2 procent die algemeen als gezond beschouwd wordt.

Het verleden heeft aangetoond dat door te snel het rempedaal los te laten de economische pijn op middellange termijn veel zwaarder weegt. Daarom wil de ECB er absoluut zeker van zijn dat het inflatiemonster helemaal bedwongen is. De daling van de inflatie is momenteel bijna volledig toe te schrijven aan de energieprijzen, die stilaan weer op het niveau van een jaar geleden komen te liggen, voor het begin van de oorlog in Oekraïne dus.

Maar de voedingsprijzen blijven wel in stijgende lijn en ook de kerninflatie (zonder voeding en energie) ligt momenteel ook nog rond de 5 procent. Het is pas wanneer die laatste ook begint te dalen dat we weer enigszins gerust mogen zijn.

Einde nog niet in zicht

Het was vooral uitkijken wat ECB-voorzitter Christine Lagarde zou zeggen over de volgende maanden. En daaruit blijkt dat het tempo van de rentestijgingen ook dan blijft aangehouden. Zo wordt er voor maart al een nieuwe stijging van 0,5 procent aangekondigd. Nochtans hadden sommigen verwacht dat het tempo nu wat teruggeschroefd zou worden.

Door de rentestijgingen wordt de economische groei immers gefnuikt. Het is kiezen tussen de pest en cholera: sterk stijgende prijzen of een daling van de economische activiteit. In een economie die sowieso niet blaakt van gezondheid is het op eieren lopen voor de ECB. De pendel blijft overhellen naar het in toom houden van de prijzen.

De Bank of England liet verstaan dat ze het tempo van de rentestijgingen wat zou laten vieren. Het Verenigd Koninkrijk kampt met een nog veel grotere spreidstand. Door de brexit wordt er daar voor dit jaar een krimp van de economie voorspeld van 0,6 procent. Het is dus logisch dat men er zo snel mogelijk een einde wil maken aan de rentestijgingen om het horrorscenario van een stagflatie te vermijden: een stagnatie van de economie én een inflatie.