Kristof Calvo (Groen) neemt afscheid van nationale politiek: ‘Ik wil voortaan meer strijd leveren voor ideeën’

“Na veel wikken en wegen is de knoop nu doorgehakt. Na drie boeiende periodes als Kamerlid, is het tijd voor nieuwe wegen en een andere rol”, schrijft Kristof Calvo (Groen) in een lange mededeling op sociale media. “Iemand zoals ik, die veel wil veranderen en vernieuwen, moet ook zelf durven vernieuwen en veranderen. Ik maak daarom een keuze voor Mechelen én voor een andere politiek.” Verder wil hij voorlopig geen commentaar kwijt.

Calvo was jarenlang een van de meest prominente figuren binnen Groen. Sinds 2010 zetelde hij in de Kamer: eerst als jongste parlementslid, daarna als fractieleider en gezicht van de oppositie tegen de centrumrechtse regering-Michel. De verwachting was dat hij minister zou worden in de huidige Vivaldi-regering die hij mee onderhandelde, maar na een tumultueuze nacht stuurde zijn partij uiteindelijk Petra De Sutter en Tinne Van der Straeten het veld in.

Naar Mechelen

Veel had te maken met de verkiezingen in 2019, die voor de groenen tegenvielen. Ondanks de groene rugwind van de klimaatmarsen bleef de verhoopte groene golf uit. Het riep vragen op bij het voorzitterschap van toenmalig voorzitter Meyrem Almaci, die vorig jaar een stap opzij zette, en bij het kopmanschap van Calvo. Ook de Mechelaar twijfelde aan zijn toekomst. Hij stopte in 2021 als fractieleider, ging zich herbronnen bij GroenLinks in Nederland en focuste op projecten rond democratische vernieuwing.

In 2024 zal hij enkel nog lokaal opkomen in Mechelen. “Kies ik nu voor de zijlijn? Het omgekeerde is waar. Lokale politiek is dichtbij mensen”, stelt Calvo. “Het gaat om concrete daden in plaats van loze beloftes of straffe kreten. Zoals elke mens wil ik iets kunnen opbouwen in plaats van te moeten afbreken. Ik wil een actor zijn, geen commentator. Niet cynisch worden, maar een voluntarist blijven. Deze tijd smeekt om projecten die mensen weer geloof geven in politiek.”

Intussen werkt hij aan een plan voor “een radicale renovatie van ons politiek systeem”, iets wat hij ook zal vertalen in een boek dat in het najaar verschijnt. Op termijn droomt hij van een denktank, een ontmoetingsplek voor progressieven binnen en buiten de politiek.

Pikzwarte zondag

Calvo is lang niet de eerste groene politicus die zich terugtrekt uit de Wetstraat. Vanochtend kondigde ook Vlaams Parlementslid An Moerenhout haar afscheid aan. De voorbije weken gingen Vlaams fractieleider Björn Rzoska, Vlaams Parlementslid Elisabeth Meuleman, Brussels parlementslid Juan Benjumea en Kamerlid Barbara Creemers hen voor. Groen kampt zo met steeds meer afhakers op het nationale niveau. Een niveau waar de partij straks een belangrijke electorale strijd wacht na haar eerste federale regeringsdeelname in twintig jaar.

De peilingen voorspellen voorlopig weinig goeds. Groen flirt stilaan met de kiesdrempel. Volgens Calvo worden het heel moeilijke verkiezingen. “Een nieuwe Zwarte Zondag kondigt zich aan, een pikzwarte deze keer. Ons politiek systeem is oud, moe en versleten. We moeten revolutie maken voordat die uitbreekt, zei Nederlands politicus Hans Van Mierlo ooit. De revolutie staat op uitbreken. De tijd om ze nog zelf te maken, wordt steeds korter.”

Het komende jaar wil Calvo naar eigen zeggen nog alles uit de kast halen om een aantal dingen te realiseren in de Kamer. “Prioriteit is de beloofde hervorming van de partijfinanciering. Dit dossier vraagt om hardnekkige volksvertegenwoordigers. Zo zal ik mij dus ook opstellen.”