RecensieFlorence + The Machine
Florence + The Machine overtuigt met ‘Dance Fever’: kwetsbaar en theatraal ★★★★☆
De bezwerende barokpop en gothic tics? Die heeft ze nog niet uit haar Victoriaanse gewaad kunnen schudden. Maar Florence + The Machine overtuigt wél alweer met extatische hymnes. En zowaar ook met ingetogen songs.
“I need my empty halls to echo with grand self-mythology”, zingt Florence Welch met enige zelfkennis in ‘King’. De roodharige hogepriesteres heeft het op haar vijfde plaat nog steeds begrepen op melodrama, vocale acrobatiek, bravoure en en hedonistische lentedans. Met dat openingsstatement lijkt de Britse er openlijk vrede mee te nemen dat ze als een buitenbeentje beschouwd zal blijven.
Maar wat doe je als er tegen de vijfde langspeler zand in de motor dreigt te komen? Dan zoek je je heil bij de producer, tiens. In dit geval is dat popprins Jack Antonoff. Na Taylor Swift, Lana Del Rey, Lorde en St. Vincent helpt hij nu ook Welch met het uitdiepen van haar sound. En om een koortsige dansvloersfeer te bekomen tijdens de opnames in lockdown.
Toch kerft Welch alweer een eigen nis uit in de popwereld. Zelfs wanneer ‘Choreomania’ met gratuite synths aftrapt, is de song alleen haar op het lijf geschreven. Choreomanie is een idee uit de renaissance, waarbij je zo verloren loopt in euforie dat je jezelf letterlijk dood danst. Welch lijkt nog altijd bezeten door de kracht van haar eigen muziek: of ze nu pirouettes draait in de Keltische folk in ‘Heaven is Here’, dan wel zich vol overgave stort op ‘Cassandra’ of ‘Morning Elvis’. En anders is er wel de oudtestamentische woede waarin ze ontsteekt tijdens ‘Girls against God’: “If they ever let me out/I’m gonna really let it out”.
Toch is Dance Fever ook weer niet zo’n explosieve plaat. Vaak klinkt ze zelfs nogal ingetogen, zoals in de fraaie pianoballad ‘The Bomb’ over fatalistische liefde. Op de dwingende krautrockbeat van ‘Free’ vraagt ze zich af of ze er soms niet beter aan zou doen om medicatie te nemen, wat je na ‘Heaven is Here’ niet eens zo’n kwaad idee vindt: “Every song I wrote became an escape rope / tied around my neck to pull me up to heaven”. Suïcidaal klinkt ze evenwel niet, wel kwetsbaar en theatraal. Datzelfde valt van Dance Fever te zeggen. Gedurfde plaat.
Dance Fever verschijnt 13 mei bij Universal
Florence + The Machine is 26/6 headliner van Rock Werchter Encore
