Evenepoel wint slotrit in Ronde van Catalonië maar moet eindzege aan Roglic laten: ‘Wist dat het moeilijk zou zijn om Primoz te lossen’

“Enorm groot” was de goesting van Remco Evenepoel om er nog iets van te proberen maken in de slotrit van de Ronde van Catalonië. Die eindigde met een lokaal circuit in Barcelona, waar zes keer de beklimming van Montjuïc lag te wachten. “Een beetje als een WK”, omschreef Evenepoel zijn laatste kans om leider Roglic alsnog te onttronen.

De wereldkampioen zette zijn ploeg van bij het begin op kop om een kopgroep van negen met onder anderen olympisch kampioen Carapaz binnen schot te houden. Bij het begin van de lokale ronden in Barcelona werden zij al opgeslorpt door de Soudal-Quick.Step-brigade.

Op drie ronden van het einde trok Evenepoel dan zelf ten aanval op Montjuïc. Roglic volgde opnieuw als zijn schaduw, even later kwam ook Soler nog aansluiten. Aanvankelijk dreef Roglic Evenepoel net als gisteren tot ergernis door slechts sporadisch over te nemen, maar gaandeweg vonden de twee tenoren elkaar dan toch.

Op de voorlaatste beklimming van Montjuïc deed Evenepoel nog een ultieme poging, maar die kostte enkel de kop van Soler. Een nieuwe sprint tegen Roglic moest beslissen over de ritzege. Nou ja, ‘sprint’. Roglic drong niet meer aan en gunde de wereldkampioen zijn tweede ritoverwinning van de week. Evenepoel zijn tweede etappe, Roglic na de eindzege in de Tirreno ook die in Catalonië. Iedereen tevreden. Na de finish gaven de twee elkaar nog een knuffel - alle kleine irritaties op de fiets vergeten.

“Ik wist dat het moeilijk zou zijn om Primoz te lossen”, zegt Evenepoel. “We hebben opnieuw getoond dat we de twee sterkste renners waren deze week. Het was een leuk gevecht en ik ben blij dat ik hem heb kunnen kloppen in de sprint. Credits naar Roglic, hij heeft ook echt sterk gereden deze week. Als je het gat na ons ziet, staken we er duidelijk bovenuit.”

Ondanks dat hij net naast de eindzege greep, was de balans voor Evenepoel na een week Catalonië uitsluitend positief. “Ik wist dat ik goed was. Ik hoopte op het podium en dat is gelukt. En tweede op zes seconden, dat is bijna hetzelfde als eindwinst. Ook het team was ‘on point’ - in mijn ogen hadden we deze week de sterkste ploeg van het peloton.”

Voor Evenepoel was het vandaag trouwens zijn 40ste profzege. Daarmee is hij nu al de op twee na grootste zegeleverancier ooit van het team-Lefevere, na Boonen (121) en Cavendish (59). Ook Jakobsen heeft er 40.

Uijtdebroeks houdt negende plaats vast

Nog aan Belgische zijde finishte Cian Uijtdebroeks netjes in de achtervolgende groep. Onze landgenoot van Bora-Hansgrohe finishte zo op zijn 20ste als negende in het eindklassement van zijn eerste rittenkoers op WorldTour-niveau. “Dit is absoluut niet slecht als debuut, zeker met alle sterke klimmers die aan de start stonden”, aldus Uijtdebroeks. “Dat wil zeggen dat mijn lichaam iets aankan. Het was afzien, maar ik ben superblij. Het was een heel explosieve rit. Ik voelde mijn benen vaak verzuren, maar uiteindelijk keerde ik altijd terug en kwam ik als een van de eerste in mijn groepje boven. Dat gaf moraal.”

Voor Uijtdebroeks volgt er nu een rustperiode, waarna hij toewerkt naar de Tour of the Alps en later de Ronde van Zwitserland. “Daar wil ik ook goed zijn. Misschien rijd ik ook nog een Waalse klassieker, maar zeker geen Vlaamse klassieker.”