Als de regering nog met een grote hervorming naar de kiezer wil trekken, wordt dit een sleuteldossier

Beste lezer,

Dat de belangrijkste economische en politieke beslissingen steeds vaker op Europees vlak worden genomen, werd de afgelopen dagen nog eens extra verf in de gezet. In de eerste plaats was er de zoveelste aflevering van Hongarije vs. de EU. De Hongaarse premier Viktor Orban gebruikte zijn vetorecht om 18 miljard euro goedkope leningen voor Oekraïne tegen te houden. Hiermee wilde hij zich revancheren op de Europese Commissie, die te kennen had gegeven dat het 7,5 miljard euro aan subsidies voor het Oost-Europese land wil bevriezen als sanctie voor corruptie en fraude met EU-geld. Hoe hoog zal het spel gespeeld worden? We zullen het de volgende weken merken.

Ten tweede was er Europees Commissievoorzitter Ursula von der Leyen, die fors reageerde op de 369 miljard dollar aan klimaatinvesteringen die Amerikaans president Joe Biden goedkeurde in de Inflation Reduction Act. Terwijl een van de centrale uitgangspunten van het economisch beleid in de EU het verbod op staatssteun is, pleit Von der Leyen nu voor een grondige versoepeling en vereenvoudiging van deze regels en voor nieuwe EU-fondsen. Een handelsoorlog met de VS moet worden voorkomen, maar de EU moet zich niet de kaas van het brood laten eten door de Amerikanen, aldus Von der Leyen.

Ten derde was er vorige week vrijdag de beslissing van de EU en de G7 om een prijsplafond op Russische olie in te voeren van 60 dollar per vat. Het prijsplafond moet ertoe leiden dat Rusland minder kan verdienen aan de verkoop van olie, zodat het lastiger wordt de oorlog in Oekraïne te financieren. Maar Moskou gaf al te kennen het prijsplafond niet te aanvaarden en de kraan dicht te draaien voor landen die zich binden aan het plafond. Ook hiervan hebben we het laatste nog niet gezien.

Toch viel er in ons land ook wel wat te beleven. Er was er veel animo rond uitspraken van cd&v-voorzitter Sammy Mahdi, die aangaf dat wat hem betreft werklozen hun uitkering na drie jaar moeten verliezen om zo meer mensen aan het werk te krijgen. Hamvraag is of zo’n maatregel wel effect heeft. Arbeidseconoom Stijn Baert (UGent) reageert sceptisch. “Inactiviteit, veel meer dan werkloosheid, is hét kernprobleem van onze arbeidsmarkt. In de Europese rangschikking staan we op dat vlak op plaats 24 van de 27. Dat zijn 1,3 miljoen mensen die tussen de 25 en 64 jaar zijn en die niet werken en ook geen werk zoeken. Door de werkloosheidsuitkering te beperken in de tijd riskeer je deze groep nog groter te maken.”

De volgende weken wordt het ook uitkijken naar de financiële hervorming die minister van Financiën Vincent Van Peteghem (cd&v) op de regeringstafel wil leggen. Bedoeling is om de belastingen op arbeid te verlagen ten nadele van die op vermogen en consumptie. Het zou in ieder geval een belangrijke steun in de rug kunnen zijn van de 43,4 procent van de Belgen die aangeeft dat ze het moeilijk hebben om rond te komen. Fiscaal expert Michel Maus ziet die onderhandelingen met enige pessimisme tegemoet. “Van Peteghem wil dat doen door de belastingvrije som op te trekken tot 13.000 euro per jaar, maar ook door aan de bovenkant in te grijpen: in zijn plan kom je pas vanaf 84.000 euro per jaar in de schijf van 50 procent terecht, nu is dat al vanaf 42.000 euro. Dat is riskant.”

Als de regering nog met een grote hervorming naar de kiezer wil trekken, dan wordt dit alvast een sleuteldossier. Het zal hier de volgende maanden nog vaak de revue passeren, dat kunnen we u nu al verzekeren.

Tot volgende week,

Dimitri Thijskens
Economiejournalist

Elke week tips en nieuws over geld en economie? Krijg hier de nieuwsbrief ‘Ons geld’.