NieuwsSpanje
Spaanse vicepremier Iglesias stapt onverwacht op om links Madrid te beschermen tegen rechterflank
De Spaanse vicepremier Pablo Iglesias stapt uit de Spaanse regering en stelt zich verkiesbaar voor de regionale verkiezingen in hoofdstad Madrid. Het is zijn doel om de politiek in de stad naar links te trekken. Dat liet hij weten in een videoverklaring.
Op 4 mei zijn er verkiezingen in de Comunidad de Madrid, de bestuurlijke regio waar de hoofdstad en directe omgeving deel van uitmaken. “Madrid heeft een linkse regering nodig”, zegt Iglesias. Daar ziet hij een taak voor zichzelf. Hij wil het opnemen tegen Isabel Díaz Ayuso van de rechtse Partido Popular, de huidige regiopresident.
Iglesias pleit voor een sterke, linkse kandidaat in de hoofdstad om het op te nemen tegen de rechterflank van de Madrileense politiek. Ook waarschuwt hij voor de rechts-nationalistische partij Vox. Na de vorige landelijke verkiezingen in 2019 waren zij de derde partij.
Iglesias’ manoeuvre is onverwacht. Maar verrassingen zijn juist de specialiteit van de politicus, schrijft landelijke krant El País. De verkiezingsstrijd is het domein waarin Iglesias het meest in zijn element is, analyseert het dagblad. Nu de sociaaldemocratische PSOE een gematigde kandidaat naar voren heeft geschoven voor de verkiezingen in Madrid, ziet Iglesias kans de andere linkse geluiden in de stad te verenigen. Ook doet Iglesias een belangrijk voorstel voor de toekomst. Hij draagt partijgenoot Yolanda Díaz voor als opvolger én potentiële kandidaat voor het premierschap bij de volgende verkiezingen.
Progressieve coalitie
Iglesias verlaat de regering, die nu iets langer dan een jaar aan de macht is, op een moment van grote interne spanningen. Sinds februari is er onmin over een voorgenomen antidiscriminatiewet. De huidige regering van sociaaldemocraat Pedro Sánchez is de meest linkse regering die Spanje heeft gehad sinds de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939). De PSOE van Sánchez regeert met Unidas Podemos van Iglesias en de communisten, beide partijen aan hun linkerzijde.
Deze zogeheten coalición progesista (progressieve coalitie), is geen gelukkig huwelijk. Er is regelmatig conflict tussen de PSOE en Unidas Podemos. De uitgesproken en uiterst linkse Iglesias wordt vaak bekritiseerd door de meer gematigde PSOE. De sociaaldemocraten zijn weliswaar links, maar zitten veel dichter op het centrum dan Iglesias en zijn partij. Sinds de democratische transitie in de jaren zeventig bevindt de PSOE zich in het centrum van de macht. Ze is vrij behoudend, met name op gevoelige thema’s als het Spaanse koningshuis – dat samenwerkte met dictator Franco – en meer autonomie voor regio’s als Catalonië.
Ondanks de politieke verschillen is de coalición progresista erin geslaagd om in een jaar tijd een aantal uiterst progressieve beleidspunten door te voeren. Euthanasie werd gelegaliseerd, Franco-verering verboden. De regering voerde een ‘minimaal leefinkomen’ in voor de armste Spanjaarden, trok het ouderschapsverlof gelijk (moeders en vaders hebben recht op evenveel volledig doorbetaalde verlofweken: zestien) en kreeg consensuele seks een stevigere wettelijke basis. Seks zonder expliciete instemming vooraf is nu strafbaar als verkrachting, eerder gold nog dat seks zonder duidelijk ‘nee’ evengoed consensueel was.
