‘Ook bij ons kan het uit de hand lopen. Als Vlaams Belang de grootste partij wordt, zijn ze aan zet om een regering te vormen met de N-VA’

Twee jaar lang zocht Gwendolyn Rutten (47) de luwte op, nadat haar eigen partij haar gedwarsboomd had toen ze haar kans schoon zag om premier van de huidige Vivaldi-regering te worden. Nu vecht ze zich opnieuw op het voorplan, als kritisch parlementslid voor de Vlaamse regering die ze zelf heeft gevormd. Zuhal Demir is de favoriete schietschijf van de gewezen voorzitster van Open Vld, die verheugd meldt dat ze vrijer kan praten dan voorheen én dat ook doet, over de boeren, migratie en de toekomst van België.

Eindelijk, mevrouw Rutten! We proberen u al jaren te strikken.

Gwendolyn Rutten: “Als vrouw mag je hard to get spelen, hè? (lacht) Nee, ik had even geen zin meer in interviews. De rust heeft me deugd gedaan, na acht jaar als voorzitter. Het was een heksenketel. Partijvoorzitters hebben zicht op wat er gebeurt op álle niveaus. Het Vlaams en federaal parlement werken los van elkaar, soms zelfs tegen elkaar: ‘Kijk eens, zij doen het nog slechter!’ Ik vind dat ergerlijk. We werken allemaal voor dezelfde burger, en die weet vaak niet eens wie in welke regering zit.”

Bent u nu gelukkiger als Vlaams parlementslid en burgemeester van Aarschot?

(straalt) “Ja! Vroeger stapte ik om zes uur ’s morgens mijn auto in en kwam ik pas ’s nachts thuis. Als burgemeester werk ik ook hard, maar ik kan naar het stadhuis fietsen en vaker thuiswerken. De mensen kennen mij hier als Gwendolyn, niet als de karikatuur die ik soms was als voorzitster. En als ze mij bij de bakker aanspreken over een probleem, kan ik dat soms dezelfde dag nog oplossen.

“Ik ben ook wel veranderd, denk ik. Pragmatischer geworden. Als voorzitter behartig je de belangen van je partij, als burgemeester ben je er voor alle inwoners. De verschillen tussen de partijen zijn lokaal ook kleiner. Zo hebben we hier een programma uitgevoerd om onze gebouwen energiezuiniger te maken. Maar dat maakt van mij geen groene, hè. Het is gewoon idioot om de warmte door ramen en deuren te laten ontsnappen.”

Denkt u soms nog: ik had premier kunnen zijn?

“Nee, ik ben blij dat ik het niet ben! Alexander De Croo is de juiste man op de juiste plaats. Die zeven partijen bij elkaar houden is geen cadeau.”

Een jaar voor De Croo premier werd, probeerde PS-voorzitter Magnette al een eerste keer een Vivaldi-regering te vormen. Vlak voordien had u een ministerpost in de Vlaamse regering geweigerd. Was dat in de hoop om premier te worden?

“Ik wilde alleszins geen voorzitter blijven. Voor elke topfunctie zou de regel moet zijn: maximaal twee termijnen. Langer is niet gezond.

“Een Vlaamse ministerpost was een optie, maar uiteindelijk heb ik daarvoor bedankt. En daarna begon Paul Magnette aan zijn poging om een Vivaldi-regering te vormen. Bart De Wever hoopte dat we die plannen zouden laten mislukken, maar daarvoor ben ik niet in de politiek gegaan. Vivaldi leek me de enige mogelijke regering. Waarom zou je dan nog driehonderd dagen rondjes draaien en de boel laten verrotten? Magnette wilde absoluut slagen om een regering met de N-VA te vermijden. Wij zaten dus in een sterke onderhandelingspositie.”

Klopt het dat u tegen De Croo hebt gezegd dat hij premier mocht worden als die kans zou komen? Of was u van plan om die kans zélf te grijpen?

“Wat wij tegen elkaar hebben gezegd, ga ik niet aan uw neus hangen. Nu, ik voelde dat er twee sporen waren: ofwel werd Magnette premier, ofwel zou hij ons die post aanbieden, om ons te overtuigen. In dat laatste scenario lag De Croo in poleposition, hij was al vicepremier in de regering-Michel.”

Waarom heeft hij u dan, samen met Egbert Lachaert en Vincent Van Quickenborne, teruggefloten?

“Blijkbaar waren zij niet klaar om die stap te zetten. En negen maanden later wel.”

Hoe is uw relatie met hen?

“Prima. Je hoeft geen dikke vrienden te zijn om professioneel samen te werken. De eerste twee jaar ben ik niet naar het partijbestuur gegaan. Ik wilde Egbert de ruimte geven om zijn stempel te drukken als voorzitter en ik vind mezelf te jong om schoonmoeder te spelen, ook al is mijn dochter al 20 (lacht). Ik moest opnieuw mijn rol zoeken, als burgemeester en als parlementslid. Ik behoor niet meer tot de partijtop, maar daardoor kan ik wel vrijer praten.”

U hoopt niet meer om minister te zijn in een volgende regering?

“Nee. In de politiek moet je niet iets willen zíjn, je moet iets willen dóén.”

Het is veelzeggend dat u bij de gemeenteraadsverkiezingen niet zult opkomen onder de vlag van Open Vld.

“Dat is nog niet beslist. Maar ik wil graag een verhaal schrijven voor Aarschot, zonder daar een etiket op te kleven. Ik blijf een overtuigde liberaal, maar ik ben de ketens van de partijpolitiek aan het afgooien.”

Je zou soms zelfs denken dat u in de oppositie zit tegen de Vlaamse regering.

“Dat is overdreven. Ik steun het regeerakkoord voluit, maar als parlementslid moet ik de regering controleren, en niet klakkeloos overnemen wat die regering achter gesloten deuren beslist.”

Hebt u dat als voorzitter nooit verwacht van uw eigen parlementsleden?

“Soms wel, ja. Je kunt niet in elk dossier tegenwringen, want dan raakt er niks meer beslist. Maar soms moet je een rode lijn durven te trekken.”

Wat als uw voorzitter u belt om te zeggen dat u moet inbinden?

“Dan zeg ik: ‘Bel maar terug als ge rustig zijt!’ (lacht) Ik bijt vaak genoeg op mijn tong. Maar als ik vind dat ik een punt heb, zál ik het maken. Dat is mijn vierkant trekske.”

Uw vierkant trekske richt zich vaak tegen minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA). Of het nu gaat om stikstof, het mestactieplan of de verkrachting van een studente aan de KU Leuven.

“Ik herken haar passie en apprecieer haar wil om tegen heilige huisjes te schoppen, maar ze zoekt vaak de controverse op om zich populair te maken. ‘Een Zuhalleke doen’, heet dat in de Wetstraat.”

Bij de N-VA zeggen ze dat u zich interessant wilt maken door hun populairste minister aan te pakken.

“Ik doe gewoon mijn job! Een van mijn rode lijnen is de rechtsstaat. In oktober dreigde Zuhal Demir ermee om een subsidie voor de KU Leuven te schrappen, omdat ze vond dat de universiteit een verkrachtingszaak slecht had aangepakt. Ze is Vlaams minister van Justitie, maar het is niet aan haar om rechter te spelen. Als ze demagogische praat wil verkopen, moet ze dat maar buiten de politiek doen. Op persoonlijk vlak heb ik niks tegen haar. Of dat andersom ook zo is, weet ik niet. In BV Darts zei ze dat ze altijd mikte op een foto van mij (lacht). Daar kan ik wel tegen.”

30.000 VARKENS

Wat denkt u van de politieke boksmatch over het stikstofakkoord?

“Ik mis volwassenheid in het debat. Men deed alsof de Vlaamse politiek ten onder ging, omdat het een paar weken duurde om een akkoord te vinden. Het is toch normaal dat we eerst grondig debatteren?”

Vergeet u niet dat het voortbestaan van de regering dagenlang aan een zijden draadje hing? Pas toen c&v en de N-VA inzagen dat er geen alternatieve coalitie mogelijk was, waren ze bereid om een akkoord te sluiten.

“Cd&v heeft die discussie onnodig gepolariseerd. Met de komst van Sammy Mahdi als voorzitter en Jo Brouns als minister van Landbouw verwierpen ze plots het akkoord dat Hilde Crevits vorig jaar had gesloten. Maar de N-VA is ook te lang koppig blijven zeggen dat daar niks meer aan mocht veranderen. Het is toch geen schande om na een openbaar onderzoek een paar punten te verbeteren? Zuhal heeft dat dossier vanaf het begin fout aangepakt. ‘We gaan de Boerenbond en cd&v eens goed kloten’, was de boodschap. Zo maak je alles onnodig moeilijk. Wij hebben beide partijen overtuigd dat er te veel goede elementen in dat akkoord zaten om het zomaar weg te gooien.”

Bart De Wever blijft woest op Sammy Mahdi, omdat cd&v de Vlaamse regering al twee keer naar de rand van de afgrond heeft gebracht door een deal ‘onnodig lang’ te blokkeren. Hij noemt hem ‘de Bouchez van de Aldi in de solden’.

“Ik vind ook dat Mahdi de regering te veel gebruikt als een instrument om zijn partij te profileren. Maar De Wever is de laatste die daar commentaar op moet geven. Hij heeft de regering-Michel ín de afgrond geduwd voor een symbooldossier als het migratiepact. Mahdi heeft het van hem geleerd.”

CD&v waarschuwde maandenlang dat onze voedselzekerheid in gevaar was. Is die nu gered door de nieuwe deal?

“Daar ben ik niet zeker van.”

Echt? Wij voeren 80 procent van ons varkensvlees uit naar het buitenland en we produceren veel meer kip en rundsvlees dan we hier op kunnen. Bruno Tobback (Vooruit) zei in het parlement: ‘Er worden hier iedere dag 30.000 varkens en 800.000 kippen geslacht. We zullen eerder sterven aan een acute indigestie dan van de honger.’

“Wij hebben te veel beesten, de veestapel moet inderdaad verkleinen. Daarom is het goed dat varkenshouders zich kunnen laten uitkopen door de overheid. Velen zullen op dat aanbod ingaan, omdat ze nog amper hun brood verdienen. Daardoor zal ook de stikstofuitstoot snel zakken. Maar in vergelijking met andere landen vragen wij veel van onze landbouwers.”

U bedoelt: van onze veetelers? Het stikstofdossier gaat alleen over de veehouderij. Fruit-, groente- en aardappelboeren worden niet geraakt door dit akkoord. Is het dan niet Trumpiaans om mensen bang te maken voor lege winkelrekken, zoals cd&v deed?

“Dat was inderdaad flauwekul. Maar als een fruitboer zijn boomgaard niet meer mag bemesten, kan hij het ook schudden. Als die er allemaal mee stoppen, riskeren we dat we meer voedsel moeten importeren uit andere landen, zonder dat we weten hoe het is gemaakt. Wat hebben we dan gedaan?”

Onze natuur beschermd?

“Dat moeten onze veeboeren sowieso doen. Ze worden verplicht hun uitstoot te verlagen met luchtwassers en emissiearme stallen. Maar zo’n luchtwasser kost 150.000 à 200.000 euro. Boeren zijn gewend om zo’n investering terug te verdienen door hun veestapel uit te breiden, maar dat mogen ze niet meer. Is het dan nog rendabel?”

De Vlaamse regering betaalt wel minstens de helft van die investering terug, voor jonge boeren zelfs twee derde.

“Ja, maar wie profiteert daarvan? De giganten van de agro-industrie! Zij kunnen die investering aan, maar ik vrees dat de kleine kmo’s ertussenuit gaan. Ik dacht dat we dat niet wilden?

“Dat je luchtwassers en emissiearme stallen verplicht, betekent ook dat de stallen dichtgaan en die beesten niet meer buiten grazen.”

Die moderne installaties verbruiken ook gigantisch veel water en energie. ‘In het beste geval hebben we iets gedaan aan stikstof, maar krijgen we grote bedrijven met meer beesten, meer mest, meer uitstoot van broeikasgassen, meer invoer van soja en kunstmest en meer vervuiling van waterlopen’, besloot de West-Vlaamse Milieufederatie.

“Dat klinkt plausibel. Er zitten goeie dingen in dit akkoord, maar in plaats van de hele puzzel te bekijken, heeft de regering zich gefocust op één stuk. Het stoort me dat het stikstofdebat totaal los van het klimaat is gevoerd.”

Het nieuwe stikstofkader bevat normen die 40 keer strenger zijn voor de landbouw dan voor de industrie. Dat was een eis van de N-VA, omdat de landbouw verantwoordelijk is voor 78 procent van de stikstof die neerslaat in de natuur. Cd&v vindt dat onderscheid niet fair. Wie heeft gelijk?

“Europa zegt alleen dat we onze natuurgebieden gezond moeten houden. De ongelijke behandeling van de landbouw is dus een politieke keuze. De uitstoot van de industrie en het verkeer is de laatste twintig jaar gehalveerd, die van de landbouw bleef hoog. Er zijn ook veel minder fabrieken met een hoge stikstofuitstoot, terwijl er veel meer vervuilende veehouderijen zijn. Cd&v zegt: ‘Voor een plantje is stikstof gewoon stikstof, vanwaar het ook komt.’ Maar studies tonen aan dat stikstof afkomstig van industrie en auto’s sneller wegwaait. De ammoniak van dierenmest slaat sneller neer en zou schadelijker zijn voor de natuur.

“Ik begrijp dat de N-VA de Antwerpse haven en de industrie wilde vrijwaren, want die vormen onze economische motor. Ook cd&v heeft uiteindelijk aanvaard om de landbouw strenger te behandelen.”

ALLES KAPOT

Ine Renson, de stikstofexperte van De Standaard, hekelde het soepele vergunningsbeleid van het verleden. ‘Cd&v levert al twintig jaar de minister van Landbouw, bezet cruciale posten bij de provincies waar geoordeeld wordt over vergunningen, heeft tentakels in de administratie en stevige banden met de Boerenbond. De vergunningsdossiers van grote uitstoters bieden ontluisterende lectuur.’ Om dat beleid te corrigeren, moet de belastingbetaler nu 3,6 miljard euro ophoesten voor natuurherstel en het uitkopen van boeren, terwijl er voor welzijn amper geld is. Vindt u dat normaal?

“Ik voel me niet geroepen om het beleid van de vorige ministers van Landbouw te verdedigen. Maar vergeet niet dat alleen wij en Nederland in deze situatie zitten. Natuurverenigingen hebben hier voor de rechtbank vergunningen voor nieuwe stallen aangevochten en de rechter heeft hun gelijk gegeven. Andere landen zijn daar nog niet mee bezig.”

‘Alles was mogelijk in Vlaanderen’, schreef Renson. ‘Een bloeiende industrie, vier havens, drie luchthavens, ruimtelijke verrommeling en een van de hoogste veeconcentraties van Europa. De impact op onze gezondheid of het leefmilieu was lang geen obstakel.’ Daar is uw partij toch ook schuldig aan?

“Natuur en gezondheid staan vandaag veel hoger op de agenda. De komende dertig jaar zullen we moeten bepalen wat wij nog op onze kleine lap grond willen doen, en wat niet meer. Zoiets moet je aan de Vlaming voorleggen. Je kunt niet in den duik bepalen dat de industrie nog vergunningen mag krijgen en alle veeteelt weg moet. Dat stond in geen enkel verkiezingsprogramma of regeerakkoord.”

Minister Demir moet volgend jaar beslissen over een nieuwe milieuvergunning voor de luchthaven van Zaventem. Ook dat wordt niet evident: het nabijgelegen Floordambos kreunt onder de stikstofuitstoot.

(fel) “We gaan onze welvaart toch niet op het spel zetten voor een versnipperd bosje naast de E19 waar dagelijks tienduizenden auto’s en vrachtwagens passeren? Dat is waanzin! Wij hebben die luchthaven nodig als toegangspoort naar Europa. Dat bosje moet daar niet weg, maar we gaan er geen luchthaven voor platleggen. Maak dan liever grotere natuurparken op geschiktere locaties.”

Bij de Nederlandse provincieraadsverkiezingen werd de BoerBurgerBeweging (BBB) de grootste partij, alle regeringspartijen verloren. Vreest u hier zo’n scenario?

“Wij hebben geen boerenpartij, maar ook bij ons smeult onvrede over thema’s als stikstof en Ventilus. De tegenstelling tussen stad en platteland loopt dwars door elke partij. Het signaal van de Nederlandse kiezer is alvast duidelijk.”

U zegt het: wij hebben geen boerenpartij. Zal Vlaams Belang het meest profiteren van de plattelandswoede?

“Vlaams Belang probeert altíjd om het ongenoegen uit te buiten. Maar het is niet geloofwaardig om Tom Van Grieken plots in zijn kostuum op een tractor te zien zitten. Zijn partij ligt niet wakker van de landbouw en geeft geen zier om natuur en klimaat. Hun boodschap is: maak alles maar kapot, tot de planeet een onleefbare bakoven is. De BBB heeft in Nederland extreemrechts leeggevreten. Van de partijen van Geert Wilders en Thierry Baudet blijft bijna niks meer over. Blijkbaar hebben mensen hun buik vol van populistische complotdenkers en Poetin-aanbidders.”

IN DE SHIT

Ook de regering- De Croo is bevallen van een langverwacht akkoord om de asielcrisis te beteugelen. Waarom moest dat zo lang duren? Er slapen al meer dan een jaar mensen op straat en België werd al ontelbare keren veroordeeld.

“Het was aartsmoeilijk om de zeven partijen op één lijn te krijgen. Elke partij zegt: ‘Doe wat wij zeggen en het probleem is opgelost.’ Maar ze zeggen alle zeven iets anders.”

Er komen nog eens 5.000 opvangplaatsen bij, maar de regering wil ook de honderden afgewezen asielzoekers, die telkens in beroep gaan om in een asielcentrum te kunnen blijven, sneller uit de opvang verwijderen.

“Ik ben blij met dat compromis, maar we moeten de mensen niet wijsmaken dat alles is opgelost. België is het putje van het bad: we liggen in het hart van Europa en hebben een genereus sociaal systeem. Een groot deel van de oplossing moet van Europa komen.”

Slechts een op de vijf afgewezen asielzoekers keert terug. Op vraag van de groenen komt er nu een verbod om uitgeprocedeerde gezinnen met kinderen in gesloten centra op te sluiten, in afwachting van hun repatriëring. De rechtse partijen zijn daar woedend over. Ze vrezen dat gezinnen uitwijzen onmogelijk wordt en waarschuwen voor een aanzuigeffect.

“Als het ergste in dat compromis een verbod is om kinderen op te sluiten, valt het wel mee, niet?”

Uw partijgenote Maggie De Block vond dat nochtans wel nodig toen zij bevoegd was voor Asiel.

“Maar deze regering heeft dat nooit gedaan, dus zoveel verandert er niet. Rechts roept heel hard, maar kan dit probleem ook niet oplossen. Door oorlogen en klimaatverandering is de wereld in beweging: dat zal onze samenleving veranderen. De jonge generaties hebben dat al lang aanvaard, die denken niet meer in termen van Vlamingen en vreemdelingen. Mij maakt het niet uit vanwaar mensen komen, zolang ze onze spelregels maar respecteren en werken voor hun boterham. We moeten vooral sterk inzetten op integratie.”

De volgende kluif op het bord van de regering-De Croo is de begroting. Met een tekort van 27,4 miljard euro heeft België de slechtste begroting van Europa. Ratingbureaus dreigen ermee de kredietwaardigheid van ons land te verlagen, waardoor we hogere rentes zouden moeten betalen op onze staatsschuld van 469 miljard euro.

“Wij hebben veel geld moeten uitgeven tijdens de crisissen van de voorbije vijftien jaar: de bankencrisis, corona, Oekraïne, de energiecrisis. Landen met gezonde financiën zoals Nederland en Duitsland konden dat perfect aan. Maar door onze historische staatsschuld stond het water ons al aan de lippen. In een crisis kun je de mensen niet laten verzuipen, maar nadien moet je wel doortastend ingrijpen. De regering-Michel heeft dat gedaan, tot de N-VA ze liet vallen. En nu zitten we in de shit. De regeringen van de komende vijftien jaar staan voor een zware besparingsoefening.”

Misschien kan deze regering daar al mee starten? Als we onze pensioenuitgaven niet snel onder controle krijgen, dreigt Europa ermee 850 miljoen euro relancesteun in te trekken. Toch blijft pensioenminister Karine Lalieux (PS) plannen voorstellen die het systeem nog duurder maken.

“Hoge pensioenuitgaven zijn alleen een probleem in welvarende landen, waar mensen na hun pensioen nog twintig jaar leven. Fantastisch, maar dan moet je je pensioensysteem aanpassen aan die nieuwe realiteit. Dat ligt gevoelig, kijk maar naar de hevige protesten in Frankrijk. Vervroegd pensioen op 56 of 58 is niet meer van deze tijd. Bij de PS beseffen ze ook dat die excessen eruit moeten, maar ze zeggen het niet hardop.”

GENEREUZE UITKERING

Ook bij ons is er sociale onrust. Supermarktketen Delhaize maakte vorig jaar 2,5 miljard euro winst, maar wil al haar winkels door zelfstandigen laten uitbaten. Vooruit en de PVDA zien daarin een manoeuvre om de vakbonden buitenspel te zetten en de winstmarge voor de aandeelhouders te vergroten.

“Die sector zit in een race to the bottom. Supermarktketens zijn op zoek naar een leefbaar model om mensen goedkoop voedsel te blijven aanbieden. In tijden van stijgende loonkosten en hoge energieprijzen is dat niet evident. Ook de boeren klagen dat ze van de supermarkten geen faire prijzen krijgen.”

Vier jaar geleden zei u in De Tijd: ‘Uw frak afdraaien en toch amper rondkomen, daar zit de bron van onbehagen bij veel mensen.’

“Dat is zo. Daarom is het cruciaal dat het verschil tussen werken en niet-werken groot genoeg is. Anders haal je de hele maatschappij onderuit. In 2019 heb ik gevochten om de jobbonus (belastingverlaging voor de laagste lonen, red.) opnieuw in te voeren. Maar na elke lastenverlaging eisen de socialisten een inhaalbeweging voor de uitkeringen. Daardoor creëer je situaties als die van Eva Pauwels, die openlijk zegt: ‘Ik werk niet, anders verlies ik mijn sociaal energietarief.’

“Uiteraard mag je kansarmen niet aan hun lot overlaten, maar door uitkering na uitkering te geven, kom je nergens. Het is toch stuitend dat het België zo slecht lukt om nieuwkomers te activeren? Die mensen willen werken, hè. Velen schrikken zelfs van onze hoge uitkeringen. En de Vlaamse regering duwt hen eerst een paar jaar op de schoolbanken om Nederlands te leren, in plaats van te zeggen: ga aan de slag, de taal leer je onderweg wel.”

We hadden het net over onze beroerde staatsfinanciën. Wallonië en Brussel zijn er nog erger aan toe en zullen in 2024 extra geld vragen. Hoe ziet u de toekomst van België?

“Bij de vorige staatshervormingen is de federale overheid helemaal uitgekleed, waardoor ze haar kerntaken niet meer deftig kan uitvoeren. Politie, defensie en justitie zitten op hun tandvlees. Bij een volgende hervorming moet er een plan komen om de werking van die diensten niet in gevaar te brengen. Nog eens aan de uier van de Belgische koe gaan hangen, zal niet meer lukken: daar komt niks meer uit. We zullen ook drastische keuzes moeten maken in de sociale zekerheid, anders brengen we de pensioenen en de gezondheidszorg in gevaar.”

Wilt u opnieuw bevoegdheden overdragen naar de Belgische staat?

“Nee, alles opnieuw in één pot steken is geen oplossing. Ik pleit voor een Belgische unie. Daarin hebben de deelstaten meer bevoegdheden en worden steden en gemeenten nog belangrijker. Maar we maken wel de expliciete keuze om beter samen te werken, in het belang van álle inwoners. In plaats van te zeggen dat ze in Brussel en Wallonië alleen werklozen hebben, moeten we ervoor zorgen dat zij onze Vlaamse vacatures invullen. Wallonië heeft andere troeven: bossen, rivieren, ruimte, propere lucht. Vlaanderen heeft meer mensen, een wereldhaven en een sterkere economie. Laat ons elkaar versterken. Ik voorspel dat veel boeren naar Wallonië zullen trekken om aan onze stikstofregels te ontsnappen. Wallonië is het buitenland, zo ver zijn we al. (Denkt na) Kijk, ofwel splits je het land en neem je alle consequenties erbij, ook de staatsschuld en een ambetante oplossing voor Brussel. Ofwel ga je voor een Belgische unie, maar dan moet je er ook voor zorgen dat ze wérkt!”

De Wever acht het niet meer mogelijk om het land nog legaal te hervormen. Hij wil het ‘extralegaal’ doen.

“Hij appelleert aan de extremisten die de democratie te traag en te moeilijk vinden. De types die in Amerika het Capitool hebben bestormd. Ook bij ons kan het verschrikkelijk uit de hand lopen. Als Vlaams Belang de grootste partij wordt, zijn ze aan zet om een regering te vormen met de N-VA.”

U gelooft De Wever niet als hij zegt dat hij nog liever stopt met politiek dan dat te doen?

“Jawel, maar hij weet ook dat hij zijn partij in dat scenario niet meer in de hand heeft. Dan is hij de verliezer en zullen anderen het roer van hem overnemen.”

© Humo