Monster van de Macht
Inge Vervotte: "Wachtlijsten zorg zijn politiek probleem, ze zijn handig om minister onder druk te zetten"
Het is een illusie om te denken dat je alle wachtlijsten in de zorg kan wegwerken. Het is ook niet nodig. Dat zegt Inge Vervotte, oud-minister van Welzijn (CD&V) en huidig gedelegeerd bestuurder bij de social profit organisatie Emmaüs in een interview in de reeks Het Monster van de Macht, in de weekendkrant van De Morgen.
“Wachtlijsten kun je niet oplossen. Zeker niet als je een systeem hebt zoals in Vlaanderen waar je heel vroeg in kaart brengt waar eventuele zorgvragen zijn. Dat is geen wachtlijst, dat is een registratiesysteem”, zegt Vervotte in het interview.
“Wachtlijsten zijn een ‘politiek’ probleem. Ze zijn handig om een minister onder druk te zetten, maar ze zijn geen weerspiegeling van reële noden.” Dat er mensen die jarenlang moeten wachten voor ze zorg krijgen, ontkent de minister niet. “Natuurlijk zijn er mensen met heel complexe problematieken waarvoor er weinig of zelfs geen aanbod is. Maar ik ben het niet eens met het beeld dat gecreëerd wordt dat bijvoorbeeld de wachtlijsten voor personen met een handicap vol zouden staan met mensen die dringend hulp nodig hebben."
“De wachtlijsten verkleinen is niet zo moeilijk”, zegt de oud-minister nog. “Als minister had ik perfect kunnen zeggen dat iedereen die het aanbod krijgt, dat moet aannemen of van de wachtlijst geschrapt wordt. Je zou de lijst nogal zien krimpen dan. En journalisten zouden me dan daarom een goede minister vinden. Terwijl ik eigenlijk mensen in de kou zet. Is het dat wat we willen?”
Registratie
Vervotte noemt zich wel voorstander van het huidige systeem waarbij mensen zich al kunnen laten registreren zonder een onmiddellijke vraag, ook al wekt dat de indruk van plaatstekort. Inge Vervotte: “Het geeft mensen juist zekerheid dat ze gehoord zullen worden. In de meeste landen bestaat dat registratiesysteem niet en dus zijn er officieel geen wachtlijsten.”
Vervotte ontkent overigens niet dat haar eigen partij CD&V in 2004 de heisa over de wachtlijsten uitspeelde om het de toen uittredende paars-groene Vlaamse regering lastig te maken. “Ook toen al had ik het daar moeilijk mee. Het was een van de redenen waarom ik eerst niet zo happig was om minister van welzijn te worden.”