Huisbezoeken met Forza Ninove: "Al die hoofddoeken, is dat ergens voor nodig?"

Bekijk ook: De overwinning van Forza Ninove door de lens van onze fotograaf

**

Op zoek naar de grondstroom, naar wat de Vlaming écht denkt, trekt De Morgen deze zomer door het Vlaamse hinterland. Zonder vragenlijstje, maar mét een open blik. Deze week: op pad met Guy D’haeseleer van Forza Ninove. Tot 14 oktober ambieert hij 10.000 huisbezoeken, zodat elke Ninovenaar wordt gehoord. 'Ze zijn ons aan het uitdagen.'

'No fake news’, belooft de generiek van Forza TV, het eigen online nieuwskanaal. Het allernieuwste filmpje is twee dagen na de lancering al 11.483 keer bekeken en 2.235 keer gedeeld: ‘Onthutsende beelden. Afrikanen lopen met vuurwapen door de stad!’

Het beeld is korzelig. Snel-snel stiekem gemaakt met een telefoon vanuit het raam. Je ziet twee wandelende mannen, en een van hen lijkt inderdaad een wapen in z’n hand te hebben en er routineus mee te spelen ter hoogte van zijn heup. Alsof dat gewoon is. Alsof dat in het door Open Vld, sp.a-Groen en CD&V bestuurde Ninove een alledaags beeld is geworden.

Er piept iets op de telefoon van Guy D’haeseleer. Nieuwsflash. De kwestie is aangekaart bij de woordvoerder van de lokale politie. Die zegt nu dat ze de beelden heeft uitvergroot en onderzocht. En tot de conclusie is gekomen dat het geen pistool is, maar een uitklapbare gsm.

D’haeseleer zit verveeld met de kwestie. Zegt: “Ze zijn aan het polariseren tegen ons. Ik ken de man die het filmpje heeft gemaakt. Hij deed dat juist omdat hij een Afrikaan met een wapen voorbij zag lopen. Waarom zou hij iemand filmen met een uitklapbare gsm?”

Guy D’haeseleer onderneemt vandaag samen met een stuk of acht kandidaten de eerste van 10.000 huisbezoeken. Hij doet dat in Meerbeke, de vroegere aankomstplek van de Ronde van Vlaanderen.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 behaalde Forza hier percentages tot rond de 33 procent. Het was de enige stip op de Vlaamse landkaart waar Vlaams Belang niet was weggezonken in de N-VA-tsunami, maar integendeel wist te groeien. Het logo van Forza doet erg denken aan Vlaams Belang en Guy D’haeseleer zetelt nog steeds in het Vlaams Parlement voor die partij, maar zegt dat verder alle draden zijn doorgeknipt.

D’haeseleer: “De partijnaam was een drempel voor veel lokale mensen om mee op de lijst te staan. Een derde van de huidige kandidaten zijn zelfstandigen, mensen die van aanpakken weten. Die onder de Belang-vlag het advies zouden hebben gekregen twee keer na te denken: is dat wel goed voor de zaak? Ondernemers weten wat goed is voor Ninove. De huidige coalitie wil een deel van de stad autovrij maken. Handelaars vrezen dat hun winkels niet meer bereikbaar zullen zijn.”

De Forza-kandidaten dragen een wit hemd met het groen-geel-zwarte leeuwenlogo van Forza Ninove op de rug en hun naam in zwarte letters op borsthoogte. Ze krijgen de opdracht om met z’n tweeën aan te bellen, de mensen vriendelijk te vragen of ze een foldertje mogen overhandigen. “Liefst een man en een vrouw samen”, geeft D’haeseleer zijn mensen nog mee. “Dat werkt altijd het best.”

Hij is opvallend welkom, waar hij ook aanbelt. Mensen spreken hem spontaan aan met zijn voornaam: “Ah, de Guy zie!” Af en toe remt een auto, wordt er getoeterd en geduimd.

In Meerbeke, of althans in dit deel ervan, is er één gespreksthema: de moskee. Er is discussie over of het echt een moskee is, de vergunningsaanvraag maakt melding van een cultureel centrum, maar die nuance is bij de omwonenden lang geleden al vervlogen.

“Het begint met een cultureel centrum en voor je het weet wordt je om zes uur ’s morgens gewekt door een bleitende imam op zijn minaret”, zegt een man die vertelt in 2012 N-VA te hebben gestemd. “Ik heb op zich niks tegen die vrumden, echt niet, maar al die hoofddoeken, is dat ergens voor nodig? Ze zijn ons aan het uitdagen. Wij voelen ons niet meer thuis in onze eigen stad. Als ik naar hen ga en ik wil hun moskee binnen, dan is het si en la en hier en ginder, en dan moet ik mijn schoenen uitdoen. Voor hen is het al te veel om even die sjaal uit te doen. We zijn hier toch nog in België, of niet?”

Een volgende deurbel brengt ons oog in oog met Suzy, een nog niet helemaal uitgeslapen vijftiger met een rokershoest: “We werden uitgenodigd voor een vergoederink. Men ging de mensen in de straat informeren over de moskee of het cultureel centrum, of wat het ook mag worden. Weet u waar de vergoederink doorging? In de nieuwe kerk.”

Ze doelt op de onlangs ontwijde Sint-Theresiakerk langs de Brusselsesteenweg.

Guy D’haeseleer: “Het is niet dat het iets is dat ik uitvind of uitvergroot. Een kerk ontwijden en ze dan gebruiken voor een vergadering over de nieuwe moskee, dat komt bij de mensen keihard binnen. Daar zit een symboliek achter en de mensen kunnen niet anders dan logisch nadenken over wat de volgende stap zal zijn. En ze wéten het ook. Bussen die van overal zullen komen, mensen met lange gewaden.”

Suzy: “We gaan om te beginnen al nergens meer kunnen parkeren.”

‘Veranderink!’

Guy en zijn team bellen aan in een verbouwde rijwoning met op de oprit een sierboompje in een pot. Opmerkelijk: de pot is met een stevige ketting vastgemaakt aan een haak in de grond.

“De vorige boom is gestolen”, zegt de man. “Wie zoiets doet? Zegt u het maar. Ik weet enkel dat dat vroeger totaal ondenkbaar was, dat mensen van elkaars eigendom afbleven. En dat Ninove tegenwoordig vol loopt met vrumden. Ik heb niks tegen die mensen. Ik heb veertig jaar in Schaarbeek gewerkt, bij de NMBS. Maar ziet u dat huis hiernaast?”

Er staat een hek rond, wat lijkt te wijzen op een onbewoonbaarheidsverklaring. En dat hebben we goed geraden, zegt de man: “Het waren vrumden. Ze hebben er twee jaar gewoond. Er is een hele container afval naar buiten gehaald en er ligt nog. Weet u, die mensen kunnen daar zelf niet veel aan doen. Iedere cultuur is verschillend. En het probleem met de islam is dat het niet alleen een religie is, maar dat ze er ook de politiek en een hele wetgeving bij slepen. Die proberen van alles, maar zolang er niet iemand is die luid en duidelijk ‘stop’ zegt, gaan die gewoon verder. Wat gebeurt er als ge in Tunesië door het rood rijdt en de politie houdt u tegen? Ge geeft de agent twintig euro. Dus denken zij dat dat hier ook zo is en lappen ze alle regels aan hun laars.”

Guy D’haeseleer: “Ge weet toch dat er in Ninove maar één partij tegen de moskee is?”

Man: “Ja, dat weet ik. De N-VA, dat is de partij geworden van de rijken. Die vormen één familie met de blauwen. En de CD&V, dat zijn meelopers. Ik heb nog een vraagske. Die varkenskop, die was toch niet van jullie?”

De varkenskop. Het lokale ‘Wie is de mol’-spel. Enkele dagen eerder heeft een onbekende een afgehakte varkenskop achtergelaten en een emmer bloed uitgegoten op de werf langs de Edingsesteenweg, waar het cultureel centrum aka de moskee zou moeten komen.

Guy D’haeseleer: “Het zou mij niks verbazen als die varkenskop een provocatie is geweest van links. Mijn mensen in elk geval niet. Daar ken ik ze goed genoeg voor.”

Hij beent verder. De 10.000 beoogde huisbezoeken vormen het equivalent van 320 kilometer stappen. Op een totaal van zo’n 29.000 stemgerechtigden en gemiddeld twee bewoners per woning denkt hij een haalbare doelstelling te hebben omlijnd. Zes jaar geleden kwam Guy D’haeseleer exact 1.620 stemmen tekort om in een veronderstelde coalitie met N-VA de zittende meerderheid te breken. Hij was toen al met verre voorsprong de populairste politicus van zijn stad en de inzet, straks, is helder. Hij wil die sjerp. Hij wil de Donald Trump van Ninove worden.

Hij peilt aan elke gevel naar het stemgedrag in 2012, maakt een aantekening bij elke gewonnen stem. Zegt: “Als nog 1.620 mensen doen zoals u, kunnen ze zonder ons niet meer voetsj.” Rosa, blauw in 2012, roept: “Veranderink!”

OCMW-dossiers

Achter elke Meerbeekse gevel suddert onbehagen, leren we. Over spelende kinderen. Over gele strepen die fietspaden aanduiden en door oudere fietsers als verwarrend worden gepercipieerd. Over de politie die wel kwistig parkeerboetes uitdeelt, maar de andere kant opkijkt als er plots een Afrikaan met een pistool komt aangewandeld.

“Waarom spelen die kinderen voor onze deur?”, foetert een dame. “Waarom spelen ze niet voor hun eigen deur? Er is daar evenveel plaats. Wij zijn in de zeventig, wij hebben heel ons leven hard gewerkt. Wij hebben hier niet om gevraagd.”

Guy D’haeseleer noteert geduldig de klacht. Belooft dat hij, eens hij daar democratisch toe is gemandateerd, prioritair werk van zal maken.

Hoe denkt hij spelende kinderen straks te gaan reglementeren? Wat is trouwens het eerste wat hij gaat veranderen, eens hij straks zou worden beëdigd als Vlaanderens eerste volbloed rechts-populistische burgemeester?

“O, daar zit ik helemaal niet mee in”, zegt hij.

“Ik ken de helft van de mensen op het stadhuis. Ze stemmen nu al voor mij. Op het stadhuis is er helemaal geen vijandige sfeer. Nergens eigenlijk, zoals u zelf kunt zien. Ik heb laatst tijdens een verlof eens onze OCMW-dossiers een voor een zitten bestuderen. Tachtig procent van het geld gaat naar niet-Europese vreemdelingen. En wat ik allemaal aantref: facturen voor paardrijlessen, weekendjes in Center Parks, aankoop van voetbalschoenen...

"Ik kan en wil dat niet uitleggen aan mensen die moeten rondkomen met een pensioen van 1.200 euro. Het OCMW is gefinancierd door mensen van Ninove die hard hebben gewerkt en veel belastingen hebben betaald. Een beetje serieus blijven. Om te antwoorden op uw vraag: dit is het eerste wat ik ga doen, die zottigheden eruit halen.”

Een nieuwe gevel, een nieuw gezicht.

De man is 65, nog maar net met pensioen. Hij zegt geldtransporteur te zijn geweest en importeur van verse vis. Zijn huis staat sinds eergisteren te koop, en hij laat in het midden wat daar de doorslaggevende reden voor is geweest: de moskee, verderop in zijn straat, of moeder de vrouw die al jaren droomt van een proper appartementje in het centrum, liever dan langs de baan naar Edingen.

“Ik ben nooit bot”, zegt de man. “Tegen niemand. Dus toen die mannen hier aanbelden en zeiden dat ik welkom was op de vergadering in de nieuwe kerk, heb ik vriendelijk geknikt en gezegd dat ik het apprecieerde dat ze mij uitnodigden. Dat ik helemaal niks tegen een moskee heb, of hoe ze het ook willen noemen. Die mensen denken nu waarschijnlijk dat ze een goede band hebben met de omwonenden. Op 14 oktober zullen ze wel zien.”

D’haeseleer: “Ik zal u een kaartje geven.”

De man: “Ik heb uw kaartje niet nodig, ik weet u zo ook wel te vinden.”

Ilse Malfroot, uitbaatster van frituur De Dikke Boulet en nummer 2 op de lijst: “Tegenwoordig staat alles ook op Facebook online!”

D’haeseleer wijst ons het huis aan de overkant aan: “Hier woont een oud-schepen van CD&V die veroordeeld is voor pedofilie. Hier gaan we dus niet aanbellen. Over het algemeen besparen wij ons de moeite bij mensen die een bord van een andere partij in hun tuin hebben gezet. Maar het is mij ook al overkomen dat iemand zei: ‘Oké, ik heb mijn bouwvergunning gekregen van de liberalen en in ruil zet ik hun bord in mijn tuin, maar in het stemhokje doe ik nog altijd wat ik wil’.”

Den Fabelta

Na de Ronde van Vlaanderen keerden wel meer zekerheden Ninove de rug toe, als zat er een groter plan achter. Bakkers, beenhouwers, krantenwinkels. En als er eens iets nieuws in de plaats kwam, dan was het een pitazaak of een door Indiërs bevolkte nachtwinkel. Iemand zegt: “Ik zie in het centrum amper nog Belgen. Alleen nog vreemden. En als ik Belgen zie, zijn ze altijd met drie of vier. Om zich te beschermen, denk ik dan.”

Geboren worden in Ninove, dat kan tegenwoordig ook al niet meer. Vera Van Damme, kandidate ergens onderaan de lijst, zegt: “Sinds de ziekenhuisfusie heeft niemand nu nog ‘geboorteplaats Ninove’ op zijn pas staan. Het brandweerkorps is ook al niet meer operationeel. Laatst was er die brand in Nederhasselt. Er waren vier man, vrijwilligers, maar er was geen chauffeur. Er is een brandweerwagen uit Aalst moeten komen en tegen dat die er was, was die man er al in gebleven. De belastingen. Ook daarvoor moet je nu naar Aalst.”

Guy D’haeseleer: “Weer zoiets waarin het stadsbestuur zich heeft laten rollen.”

Thomas Lobyn vertegenwoordigt de jongeren bij Forza Ninove. Hij is veiligheidsagent bij de NMBS en hij wil dat de in 2005 gesloten Fabelta-fabriek, oorzaak van werkloosheid en economisch verval, wordt verbouwd tot recreatieve zone waar jongeren kunnen skaten en indoorklimmen.

Lobyn: “Als Ninoofse jongeren willen klimmen, moeten ze ook daarvoor naar Aalst.”

D’haeseleer: “Ze willen nu luxe-appartementen zetten op de oude Fabelta-site. Wij vinden dat geen goed idee.”

Iedere Ninovenaar kent de contouren van het verhaal. Ooit, lang geleden, werkten er 600 mensen bij den Fabelta. Het was de voornaamste werkverschaffer van de regio. Toen ging het wat minder, schoof vadertje staat miljoenen en miljoenen door naar de familie De Clerck. En nu wil die nog eens cashen met dat appartementencomlex.

Guy D’haeseleer: “Het zal stillekes­aan wel gaan, zeker?”

Hij zit in het café bij een cola met gepijnigde blik naar z’n schermpje te staren, waar met het verstrijken van de voormiddag altijd maar meer posts voorbijschieten van mensen die bij nader inzien toch eerder geneigd zijn een uitklapbare gsm te zien.

Een van de Forza-kandidaten zegt troostend: “Wie heeft er nu nog een uitklapbare gsm? Tegenwoordig hebben die mannen toch allemaal de nieuwste iPhone?”