Federale doorbraak lang niet in zicht: De Wever en Magnette met lege handen naar de koning

Preformateurs Bart De Wever (N-VA) en Paul Magnette (PS) krijgen vandaag wellicht een verlenging van hun koninklijke opdracht. Maar een doorbraak in de formatie konden ze niet forceren, en die is ook nog niet meteen in zicht.

Een week na hun vorige visite kunnen N-VA-voorzitter Bart De Wever en PS-kopman Paul Magnette weinig nieuws vertellen aan koning Filip. De twee staan wel al te ver om nu nog op te geven. Daarom is de verwachting dat hun opdracht wordt verlengd met één week of zelfs twee weken.

Even leek het gisteren de goede kant op te gaan. In de namiddag nodigden De Wever en Magnette (PS) zowel Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert als MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez uit op de koffie. De bedoeling was om na te gaan of de twee toch nog mee aan de onderhandelingen van een nieuwe federale regering zouden willen beginnen.

Dat gesprek was broodnodig, want sinds vorige vrijdag zit de temperatuur tussen de liberalen en de preformateurs onder nul. Dat het duo de liberalen tevergeefs uit elkaar probeerde te spelen, om vervolgens te flirten met de groenen, zit hen nog altijd dwars. Zeker nu de ‘bubbel van vijf’ – N-VA, PS, sp.a, CD&V en cdH – ook nog overweegt om zonder hen een minderheidsregering te vormen, met 69 van de 150 zetels in de Kamer.

De groenen

De liberalen kaatsen de bal terug. Als de vijf hen erbij willen om een volwaardige regering met een meerderheid te vormen, dan moet ze eerst duidelijk maken welke samenstelling ze wensen. “Willen ze nu een minderheidskabinet, een coalitie met de groenen of een coalitie met ons? We zouden het graag weten”, klonk het na afloop van het gesprek. Bovendien zou De Wever nog steeds de indruk geven dat hij MR wil lossen.

Zolang ze geen zekerheid krijgen, kunnen de liberalen naar eigen zeggen niet over inhoud praten. “Wij gaan geen regeerakkoord schrijven om dan in de oppositie te zitten en onze mond niet meer te kunnen opendoen”, zegt een partijtopper.

Intussen zoeken Magnette en De Wever ook toenadering tot de groenen, nadat ze begin deze week al eens vier uur samen zaten. “Er komt wellicht een vervolg. Wij zullen het gesprek graag voortzetten”, bevestigt federaal fractieleider en onderhandelaar Kristof Calvo in een interview in deze krant. Tegelijk blijkt uit dat interview ook hoe moeilijk het is voor Groen en Ecolo om mee te stappen in dit verhaal.

“Ons grootste probleem met de nota van PS en N-VA is dat hij zo saai en zo negatief is, zelfs een beetje fatalistisch. Ze gaan gewoon even op de winkel letten”, zegt Calvo. Volgens hem lijkt het akkoord tussen Magnette en De Wever, waarin een socialer economisch beleid wordt gekoppeld aan een volgende staatshervorming, op een boedelscheiding. “Een soort van vereffening en verdeling van ons land, waarbij PS en N-VA elk hun kant krijgen.”

Minderheidsregering

En dan is er de optie van een minderheidsregering, die sinds donderdagavond, na een vergadering met de ‘club van vijf’, weer de ronde doet. Op de gedoogsteun van de groenen hoeven de pleitbezorgers van een minderheidsregering alvast niet te rekenen. “Supporteren voor andermans programma? Neen, dank u”, zegt Calvo. Daar is niks interessants aan.”

De zoektocht naar een extra partner is niet de enige hindernis voor Magnette en De Wever. Er zijn ook nog de twijfels binnen de bubbel van vijf. Donderdag hebben zij zich op een vergadering dan wel stevig vastgeklonken aan elkaar, maar dat betekent nog niet dat ze het allemaal eens zijn over de inhoud. Bewijs daarvan is het interview met cdH-voorzitter Maxime Prévot in La Libre Belgique. “In tegenstelling tot wat ik hier en daar lees, hebben wij nog geen akkoord. (...) Ik teken geen blanco cheque.” Prévot merkt onder meer op dat de communautaire plannen in de startnota “niet in de richting van een vereenvoudiging gaan” en dat de nota moet worden bijgestuurd.

Het zal, kortom, nog wel even duren voor het duidelijk wordt hoe de nieuwe regering eruit zal zien. “We hebben sinds 26 mei nog nooit zo dicht bij een regering gestaan”, zo vat een socialist samen. “Maar iemand zal uiteindelijk zijn koppigheid opzij moeten zetten.”