Russen halen hun gram op Cherson met hevige beschietingen

De zuidelijke stad Cherson, onlangs door Oekraïne terugveroverd, ligt zwaar onder vuur van Russische raketten en granaten. Het lijkt alsof de Russen wraak nemen voor hun verlies. ‘Ze denken ons met kou te kunnen verslaan.’

De splinters van de dakspanten steken als speren in het gras voor het provinciehuis van Cherson. Politieagenten zetten delen van het plein af met roodwit plastic, maar het is onduidelijk aan welke kant van het lint het gevaarlijk is, de stukken zink en andere brokstukken liggen overal. Er stijgt een forse rookwolk op. Dan klinkt de volgende ontploffing.

Het is woensdag voor het eerst sinds de bevrijding van Cherson, in het zuiden van Oekraïne, dat het centrum van de macht direct wordt getroffen. Rond het middaguur slaan twee Russische raketten in op het dak van het provinciehuis en doorboren de bovenste twee verdiepingen.

Het doet denken aan de aanval op het provinciehuis van het iets noordelijker gelegen Mykolajiv in maart, waar toen 37 doden vielen – de gouverneur werd net gemist. Nu vallen er geen slachtoffers. Maar de boodschap van de Russen is wederom: wat wij niet kunnen krijgen, gunnen we niemand.

Alle ramen kapot

Het is niet de enige inslag woensdag in Cherson. De stad aan de Dnipro ligt onder bereik van Russische artillerie en zelfs simpele mortieren, die vanaf de andere oever vuren op de inwoners die, volgens het door de Russen zelf in september gehouden referendum, voor 90 procent aan hun kant staan. In de ochtend wordt ook een appartementencomplex door granaatscherven geraakt, en een daarnaast gelegen meubelfabriek in brand geschoten. De rookkolommen vormen de enige wolk boven de stad vandaag, maar hij is donker, en enorm.

‘De laatste dagen zijn verschrikkelijk’, zegt Raia Tjebotarova (49), terwijl ze naar het appartementsgebouw kijkt dat die nacht getroffen is – ze woont vlakbij, en wacht hier op de komst van de vrijwilligers uit Mykolajiv die warm eten komen brengen. ‘Mijn dochter was doodsbang vannacht. Bij ons zijn nu alle ramen kapot, we dekken ze af met doeken. Licht hebben we ook niet. Zo moeten we de winter in.’

Kijk, dat zijn mijn ruiten, zegt Michail Tonkenok (44), en wijst naar de scherven op de stoep die worden opgeveegd door buurtbewoners. ‘Ik woon op de negende verdieping, waar de granaat terechtkwam. Gelukkig lag ik in bed. De andere scherven vlogen over mijn hoofd door de kamer.’

Russen halen hun gram

Kapotte ramen zijn voor de Russen een doel op zich, zeggen de buurtbewoners die in de rij voor het eten staan. ‘De winter komt eraan’, zegt Tjebotarova. ‘Ze denken ons met kou te kunnen verslaan.’ In bomkraters in de velden rond de stad staat al ijs.

Niet voor niets bombarderen de Russen woensdagmiddag ook de centrale warmtevoorziening in een andere wijk in Cherson. De autoriteiten vragen de inwoners woensdagavond dringend om te evacueren.

Zo drukken de Russen weer met veel geweld hun stempel op de stad, nadat ze in november geruisloos waren vertrokken. De dreigementen toen – ze zouden de stad van de kaart vegen als ze hem op moesten geven - bleken loos, tot opluchting van de bewoners. Maar nu, met een vertraging van een paar weken, halen ze alsnog hun gram. De Oekraïense afweer – het gedonder van uitgaande artillerie is ook continu in de stad te horen heeft ze nog niet teruggedrongen.

De winterterreur passen de Russen ook op andere steden toe, maar daar hebben ze raketten nodig, die het vooral op de stroomvoorziening hebben gemunt. Hier in Cherson, zo dicht bij het front, kunnen ze ook met hun gewone kanonnen schade aanrichten. En dan blijkt alles een goedkoop doelwit.

Maar Tjebotarova, moeder van een dochter van 9 die al bange nachten doormaakt, piekert er niet over om te vertrekken. ‘Ik ben Oekraïense. Dit is mijn thuis, ook zonder ruiten. Ik blijf hier. Als ik moet sterven dan zal ik sterven. Dit is het leven.’