Zuinig beleggen voor een beter resultaat

Beursindexen werden lang gewoon gebruikt als barometers voor de evolutie van de markten. Vandaag zijn ze echte beheerders geworden. In het financiële jargon bedoelen we met passief beheer dat de beheerder zich tevredenstelt met het evenaren van een bepaalde index.

De bekendste referenties zoals de Brusselse Bel-20 of de Parijse CAC-40 zijn echter niet de meest gehanteerde. De indexfondsen geven integendeel de voorkeur aan ruimere indexen zoals MSCI Europe (449 Europese aandelen) of de Barclays Euro Government Bond (299 staatsobligaties uit de eurozone).

Passief beheer is zuinig
Passief beheer kent sinds een tiental jaren steeds meer succes, vooral dankzij de lage beheerskosten die ermee gemoeid zijn. De jaarlijkse rekening bedraagt meestal slechts een fractie van de kosten voor een klassiek fonds.

Tweede troef: de indexfondsen kunnen ook geïndexeerd worden op grondstoffen. De meest gezochte zijn de beleggingen in fysiek goud (baar, munten) waarmee de belegger kan inzetten op het gele metaal zonder de zware transactie- en bewaarkosten erbij te nemen.

Dit succes van passief beheer heeft enkele instellingen inspiratie bezorgd: zo zijn er nu ook beheersoplossingen op basis van indexfondsen met een zeer ruime diversificatie, zowel in aantal waarden als in activaklassen (aandelen, obligaties, goud).

Actief beheer: een echte meerwaarde
Tegenover het succes van de indexfondsen heeft ook het concept van actief beheer zich op zijn beurt doorgezet. Voor de beheerder ligt de uitdaging hier niet in het streven naar positionering op marktniveau, maar in een echte meerwaarde voor de belegger.

In het geval van de actief beheerde patrimoniumfondsen is de prioritaire doelstelling traditioneel een kapitaalgroei op lange termijn te bereiken. De beheerder moet hiertoe de meest risicovolle sectoren/segmenten vermijden en de structuur van het fonds laten evolueren volgens de marktomstandigheden. Zo kan hij beslissen om bij beursvolatiliteit minder gewicht toe te kennen aan aandelen, zonder daarom de startbenadering te verloochenen. Met de klassieke structuur in de vorm van fondsen van fondsen kan de beheerder snel reageren en tegelijk een extreem brede diversificatie aanbieden.

Passief én actief beheer: een sterk duo
Actief en passief beheer kunnen worden aangepast aan alle beleggersprofielen. Ze hebben allebei hun voor- en nadelen. Met een oplossing die op de indexfondsen steunt, kan de belegger volop profiteren van de markthausses. Door te kiezen voor een actief beheerd fonds kan hij daarentegen hopen om beter te doen dan de markten en meer bepaald de schade te beperken wanneer de beurzen rood kleuren. Door actief en passief beheer te combineren, spreidt hij de risico's en krijgt hij een stabieler rendement.

^{Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met BrandTales, de branded content afdeling van De Persgroep Advertising en valt niet onder de verantwoordelijkheid van de redactie.}

De journalisten van De Morgen zijn niet betrokken bij en niet verantwoordelijk voor de inhoud van dit artikel.