Zuid-Koreaanse man die vrouwen dwong seksfilmpjes te maken krijgt 40 jaar cel

De 24-jarige Cho Ju-bin zocht op internet intiem contact met meisjes. Daarna dreigde hij hun identiteit bekend te maken als ze hem geen naaktbeelden zouden sturen. Volgens de openbare aanklager werden de slachtoffers tot ‘virtuele slavernij’ gedwongen en moesten zij steeds verdergaande beelden van zichzelf sturen. In sommige gevallen onthulde Cho de identiteit van de slachtoffers. In totaal chanteerde hij 74 vrouwen, onder wie 16 tieners.

De rechter veroordeelde Cho donderdag voor het schenden van rechten van minderjarigen, het maken en verspreiden van pornografie en het runnen van een criminele organisatie.

De zedenzaak leidde deze zomer tot grote verontwaardiging in Zuid-Korea. In het land woedt al langer discussie over misbruik van vrouwen in het patriarchale land. Zo zijn jaarlijks veel vrouwen slachtoffer van verborgen camera’s op openbare toiletten. Slachtoffers van dit soort pornografisch voyeurisme worden vaak niet serieus genomen en daders krijgen relatief lichte straffen. Vrouwen die het probleem aan de kaak stellen, worden op internet keihard aangepakt.

Cho’s zaak wekte ook verontwaardiging omdat zoveel minderjarige meisjes het slachtoffer werden. Miljoenen inwoners tekenden petities om de autoriteiten zover te krijgen Cho’s identiteit vrij te geven. Ze vroegen de autoriteiten ook onderzoek te doen naar de gebruikers van Cho’s netwerk. Die betaalden - met cryptocurrency - tot 1.100 euro om de video’s en afbeeldingen van de slachtoffers te bekijken in groepsgesprekken op de app Telegram. Ze konden gratis toegang krijgen als ze zelf materiaal aanleverden.

Cho werd dit voorjaar samen met zeven handlangers opgepakt. Volgens de aanklager werkte hij met in totaal 38 anderen aan het beheer en de organisatie van de chatgroepen. Vijf anderen kregen donderdag straffen tot vijftien jaar cel. De jongste was zestien jaar oud.

Toen Cho eerder onder grote belangstelling werd voorgeleid, zei hij: “Dank u voor het stoppen van een duivel die ik zelf niet kon stoppen.” Tijdens de behandeling van de zaak hield hij echter vol dat hij de slachtoffers niet had gedwongen of gechanteerd om de video’s te maken. De getuigenissen van slachtoffers vertelden een ander verhaal.