Zoon Nabokov klaagt schrijfster Lolita's dagboek aan
Twee jaar geleden verbaasde de Italiaanse schrijfster Pia Pera de literatuurwereld met Dagboek van Lo. Het boek is gebaseerd op Lolita, het wereldberoemde verhaal van Vladimir Nabokov uit 1955 over de verhouding tussen de dertienjarige Dolores Maze en de 24 jaar oudere Franse letterkundige Humbert Humbert, met één hemelsbreed verschil: Pera schreef het verhaal vanuit het standpunt van het meisje. Het boek werd een succes in Italië en ook in het Nederlandse taalgebied kon het op heel wat aandacht rekenen. Een Amerikaanse uitgave wordt echter tegengehouden door Nabokovs zoon Dmitri, die vindt dat Pera's werk een kopie is van het werk van zijn vader.
Donderdag diende Nabokov klacht in bij de federale rechtbank van Manhattan met de eis dat de publicatie van het werk in juli 1999 wordt verboden. Volgens zijn advocaat Peter Skolnik is Dagboek van Lo van een inferieure en amateuristische kwaliteit. Het boek zou volgens hem de reputatie van de Russische schrijver, die in 1977 overleed, kunnen schaden. Bovendien beschuldigt hij Pera ervan op een oneerlijke manier geld te willen verdienen, namelijk door misbruik van Nabokovs werk, waarvan ondertussen al meer dan 50 miljoen exemplaren verkocht zijn en twee langspeelfilms werden gemaakt. De recentste verfilming, door Adrian Lyne, stuitte overigens op heel wat ongenoegen in de Verenigde Staten. Het heeft maanden geduurd vooraleer een distributeur bereid werd gevonden de film uit te brengen, vanwege de expliciet seksueel getinte scènes. Ondertussen loopt de film al elf weken, maar het publiek blijkt niet geïnteresseerd.
Uitgeverij Farrar, Straus & Giroux, die het boek volgend jaar in Amerika op de markt wil brengen, heeft een advocaat aangesteld ter verdediging van het werk van Pia Pera. Die bepleit dat Dagboek van Lo de door de U.S. Supreme Court opgestelde copyrightwetten op geen enkele manier overtreedt. Integendeel, het boek plaatst het werk van Nabokov in een ander perspectief - dat van het meisje -, zodat er een heel ander werk ontstaat. Hij vindt het boek zelfs een verrijking voor het oorspronkelijke verhaal. Bovendien, beweert de schrijfster, gaf Nabokov haar de pap in de mond door zijn personage Humbert Humbert volgende woorden te laten zeggen: "Ik geef toe dat ik eenvoudigweg niets weet over de gedachten van mijn lieveling."
(EH)