ZILVER is ook mooi

Natuurlijk, een gouden medaille was nog mooier, nog indrukwekkender geweest. Maar de teleurstelling die de Red Lions, hun entourage en alle (nieuwbakken) hockeyfans gisterenavond voelden, zal snel hebben plaatsgemaakt voor trots.

In een wedstrijd die niet beter kon beginnen - er was nog maar net gefloten en de bal werd al op subtiele wijze in het doel gedevieerd - leken de zenuwen plotsklaps de overhand te nemen. Argentinië lanceerde de ene na de andere voetzoeker, koortsachtig op zoek naar hun niet zo geheime wapen: de strafcorner.

Een tactiek die al snel rendeerde. Aan het einde van het tweede quarter stond de wedstrijd op zijn kop. België domineerde, maar Argentinië toonde zich ijzingwekkend efficiënt en liep mede dankzij twee strafcorners uit tot 1-3. De Red Lions, vooraf duidelijk favoriet, lagen in de touwen.

Een prachtige aansluitingstreffer bracht België terug in de wedstrijd. Maar nadien trok Argentinië een muur op, die België niet gesloopt kreeg. Het werd zelfs nog 2-4.

Zilver werd zo de bekroning van dit ongelooflijk hockeytoernooi. Een waarin de Red Lions met speels gemak Nederland opzijzetten en zich manifesteerden als een hockeyland. Elf jaar nadat de bond een gedetailleerd plan opstelde en ogenschijnlijk wilde dromen koesterde, is die zo gewenste top bereikt.

De hockeyers dragen zo bij aan het succes van België in Rio de Janeiro. Het heeft er alle schijn van dat het de meest succesvolle Olympische Spelen kunnen worden sinds Londen 1948. Daarvoor kon taekwondoka Jaouad Achab mee zorgen: hij streed gisterenavond na het ter perse gaan nog voor een bronzen medaille. Ook taekwondoka Raheleh Asemani maakte via een omweg nog kans op het brons.

► 5, 22-24