Xxxxxxxxxxxx kapoentje,
Saskia de Coster is schrijver van Wij en ik en Wat alleen wij horen.
Ça va, alles goed?
Beetje moe, beetje gedoe?
Zelfs in een xxxxxxxxxxxgedicht?
Weer door de zwarte pieten opgelicht?
Wat die kruisjes zijn? Dat is censuur.
Beter voor de tikker en het rijm, en niet duur.
Elders doen die kruisjes denken aan porno
maar u heeft het sexappeal van een iglo.
Wat ik me afvroeg, witte oude man
die ik niet meer bij naam noemen kan,
wordt u niet te veel lastiggevallen en geplaagd?
U die zelf kleine en grote kinderen de stuipen op het lijf jaagt?
Nee? Niets moeten slikken of pikken? Niemand stelde u een vraag?
Alleen aan de pieten? Zie, ieder jaar dezelfde plaag.
Vandaar, beste xxxxxxxxxxx, mijn censuur.
Van nature zijn citroenen zuur
maar zwartepietdiscussies zuurder.
Beste xxxxxxxxxxx, gedaan met de flauwekul,
U bent met alle respect een XXX.
Mijn kind en ik hebben een tamelijk briljant idee.
U en de pieten en iedereen, we komen er allemaal verder mee.
Is het geen tijd dat u, xxxxxxxxxxxx,
angstaanjagende, bleke angsthaas,
dat u, zoals vroeger een clichégepensioneerde
die aftandse tradities respecteerde,
gaat voor Benidorm en voor de wijntjes
en zoals een buitenlander Vlaams Belang-stijl fijntjes
oprot, en dat de pieten dan eindelijk god
mogen spelen over de kleintjes?
***
Lees alle pennenvruchten op onze website DeMorgen.be
