WONEN in BOEKEN

Naam Ineke Steevens (33)
Stad Oostende
Beroep
Directeur NAVIGO-Nationaal Visserijmuseum
Vrije tijd

Tijd alleen met de kinderen, hardlopen en lezen tot de nacht of mijn ogen me dwingen te stoppen

"Mijn boekenkast is een spiegel van mijn onderbewuste. Iedere plank is een emotie. Zo staan mijn John Irvings naast Graham Greenes The Loser Takes All en Joseph Hellers Catch 22. Die liggen me het nauwst aan het hart. Vandaar dat ook Mao's rode boekje, een nooit gelezen reissouvenir uit Peking gekocht door mijn vader, en die beduimelde Wilbur Smith-pocket die me aan hem herinnert, daar ook staan. Dat is geen toeval, denk ik dan, ook al had ik geen plan toen ik die boeken bij elkaar zette.

"Maar soms is het me ook niet duidelijk. Waarom plaatste ik Twee jaar en acht maanden en achtentwintig dagen van Salman Rushdie naast Sylvia Plaths The Bell Jar? Mysterieus, al ligt het misschien gewoon aan de covers van die boeken die wonderwel bij elkaar passen.

"'Ieder boek dat je leest, vergroot je kans op overleven', zei Sherman Alexie. Ik vermoed dat we allemaal op zoek zijn naar dat meer. Ik vind dat in boeken. Een van de belangrijkste taken die we als mens hebben, is het constant werken aan onszelf. De literatuur helpt ons daarbij. Zij geeft ons inzicht in het meest intieme en biedt ons tegelijkertijd een wijde blik op de wereld.

"Genieten van boeken heeft te maken met het voor- en het naspel ervan. Je kunt het vergelijken met een spannend afspraakje waarvan je weet dat het goed zit: je kijkt in de spiegel, maakt je mooi en leeft toe naar dat moment. Eens ter plekke probeer je iedere seconde zo intens mogelijk te beleven. Achteraf hou je er een levensles aan over die zowel positief als negatief kan zijn en soms denk je er nog eens aan terug. Dan kan een geur al voldoende zijn om teruggekatapulteerd te worden in de tijd.

"Net zo bezorgen papier en inkt me een flashback naar mijn jeugd. De geur van de inkt in de drukkerij van mijn vader is mijn ultieme jeugdherinnering. Mijn vader was uitgever van educatieve boeken, maar in zijn vrije tijd schreef hij gedichten en kinderboeken. In de meeste daarvan speelde ik de hoofdrol. Hoewel ik niet zo'n fan was van Hoe Ineke Ineke werd, een educatief boek over hoe kinderen gemaakt worden, kon Ineke en de laatste twee trollen mij wel boeien. Vooral de eerste zin: 'Ineke is een heel gewoon meisje, een pracht van een heel gewoon meisje.' Als ik die zin lees, mis ik mijn papa nog meer."