Wint 'lelijke eendje' Halep morgen grandslamfinale tegen Stephens?

Scherp zal het contrast zijn tussen hardhitter Sloane Stephens, de US Open-kampioene van 2017 die op gravel net zo compromisloos tennist als op hardcourt, en counterpuncher Simona Halep. Amerikaanse tennissers groeien op met hardcourt, de 'rode viezigheid', is iets van Europa. Halvefinaliste Madison Keys zei lachend dat ze gravel had gehaat, op Roland Garros was ze eindelijk verliefd geworden op die baansoort.

Toch miste Keys tegen haar hartsvriendin Stephens het geduld om aan te vallen op de juiste bal. Zo kreeg de remake van de US Open-finale in 2017 in Parijs dezelfde winnaar: Stephens won ook nu in twee sets (6-4, 6-4). Halep weet echter dat ze op Roland Garros de ideale tegenstander treft om een obsessie te beëindigen. Maar zeg het niet hardop tegen haar, je zou het gedroomde feestje kunnen verpesten.

In alles illustreert Halep de verstilde melancholie van een topsporter, die het onheil onbewust over zichzelf afroept. Ze is na haar overtuigende zege tegen Garbiñe Muguruza (6-1, 6-4) als de dood om over de finale te praten. Stel je voor dat een vergezicht wordt geschilderd van haar ultieme triomf, van de grandslamtitel die haar carrière rechtvaardigt.

Speculeren brengt ongeluk, lijkt Halep te willen zeggen. "Mensen, het is prachtig weer. Zullen we het daarover hebben?" Natuurlijk spoken de demonen al door haar hoofd. Het zal toch niet weer mislukken? De nederlaag in de Roland Garros-finale van 2014 viel nog te accepteren. Maria Sjarapova was destijds op gravel van de 'koe op ijs' veranderd in de swingende, vanuit de heupen beukende baseliner, die de defensie van Halep uiteindelijk wist te kraken.

Vorig jaar ontspoorde Halep tegen Jelen Ostapenko, die het tennis reduceerde tot vijf woorden: boem, knal, in of uit. Het werd 6-4, 3-0. Halep kon de schaal al bijna aanraken, maar Ostapenko etaleerde de onbevangenheid van het spelende kind. Bij je debuut een grandslamtitel winnen, zulke sprookjes waren niet weggelegd voor Halep.

Borstverkleining

Ze besloot als tiener een borstverkleining te ondergaan omdat ze met rugpijn kampte. Door die ingreep kon Halep ook beter bewegen op de tennisbaan. Ze had nu eenmaal niet het spel om de rally te domineren, de heersende trend in het vrouwentennis. Halep is het onvermoeibare Duracell-konijntje, dat haar tegenstander altijd een extra bal laat slaan. Een 'keeper' als Angelique Kerber, maar wel met meer venijn.

Halep gebruikt graag de vaart van haar tegenstander, alsof ze achter op de brommer springt en een eindje meerijdt. In het prestigeduel met Muguruza, tweevoudig grandslamkampioene, stond tevens de koppositie in de WTA-ranking op het spel.

Muguruza kon Halep van de eerste plaats verdrijven, maar ze was een schim van de speelster die Sjarapova een dag eerder in de kwartfinales had vernederd. En Halep wist bovendien dat terugbrengen onvoldoende was, ze moest haar ziel en zaligheid in elke bal leggen. Bij 4-4 in de tweede set brak ze Muguruza ook mentaal door een crisisgame van twaalf minuten met enkele breakpoints te overleven.

Zo krijgt Halep al meteen een herkansing in een grandslamfinale, nadat ze Caroline Wozniacki in januari bij de Australian Open voorrang moest verlenen. De Deense had nog veel langer moeten wachten op haar eerste grandslamtitel, Halep werd opnieuw verwezen naar de wachtkamer.

Stephens heeft alles wat Halep niet heeft. De prachtige atlete bestormt de top vijf en is als nummer één van Amerika de gedroomde opvolger van Serena en Venus Williams. "Zet mij niet naast hen in een rijtje", zei Stephens. Ze kent haar plaats, al brengt ze met haar bruisende aanvalsspel een lach op ieders gezicht. Stephens is spontaan, cool en een rolmodel voor de jeugd.

Tranen

Toch zou je Halep willen toeschreeuwen dat ze nu moet toeslaan, dit is het moment om de banvloek te doorbreken. En te laten zien dat ook een kleine, gepassioneerde schaker een wonder kan verrichten.

Bij de mannen zijn we toe aan de halve finales. Negen jaar nadat Juan Martin del Potro in de halve finales op Roland Garros verloor van Roger Federer behoort hij in Parijs opnieuw tot de beste vier. De tranen vloeiden na zijn zege (7-6, 5-7, 6-3, 7-5) op Marin Cilic. "Iedereen weet dat ik twee jaar geleden bijna was gestopt met tennis", zei Del Potro. Diverse polsoperaties hielden hem bijna twee jaar aan de kant, maandag evenaart de 29-jarige Argentijn met een vierde plaats zijn hoogste ranking. Del Potro mag proberen om Rafael Nadal van zijn voetstuk te halen.