'Wij hebben gewoon een hobby en veel fantasie'

een avondje rollenspel met aspergemannen en goolagoola-dwergen

Spreek deze battlelords of the 23rd century niet over Wittekerke, want televisie boeit ze niet. Het zevenkoppige gezelschap doet in intergalactische avonturen en rollenspelen. Iedere week komen ze samen voor een sciencefictionrollenspel.Tussen acht en middernacht zijn ze krijgsheren. Ze drinken limonade, eten Chocotoffs en navigeren door het heelal in een zelfbedacht ruimteschip. 'Toch zijn we geen freaks en we zitten niet aan de wiet. Wij hebben gewoon een hobby en veel fantasie.'

Leuven

Van onze medewerkster

An Olaerts

De zeven rollenspelers spreken af op de Leuvense Oude Markt, in Café 33. Daarna gaat het richting The Lonely Mountain, de spellenshop met in de achterkamer een speeltafel. Maar voor het vertrek moet iedereen nog naar de wc voor een laatste plasbeurt. Het spel duurt immers minimum vier uur en er is geen toilet in de shop. Spelmeester Kris, 26 en al twaalf jaar met rollenspelen bezig, heeft een spelscenario bedacht en zal de avond sturen.

"Jongens", waarschuwt de spelmeester, "er is een verschil tussen in-game en out-game. Twintig kilo discipline graag. Laat de Chocotoffs alstublieft geen onderdeel van het spel worden. Jullie vliegen over de planeet Alluvia en zien kleine koraaleilanden als speldenknopjes in het water liggen."

De spelers pakken hun notities en halen dobbelstenen boven. Er zijn dobbelstenen met vier, zes, acht, tien, twaalf of twintig kanten, zonder ogen en in vreemde kleuren. Het is allemaal raar, niets is normaal. Samir, 27 en al vijftien jaar into role-playing, legt voor de grap een ouderwetse dobbelsteen met zes kanten en 21 zwarte ogen op tafel. "Samir, doe die belachelijke dobbelsteen weg!" Gelach rond de tafel.

Blikjes limonade worden opengetrokken, langzaam komen de krijgsheren van de 23ste eeuw op dreef. Nu al staat vast dat er niemand zal winnen. Het gaat om het verhaal. "Wij zijn squad Omega 705 Beta, special forces op zoek naar mineralen. We zien wel waar we uitkomen."

Uit de rugzak van spelmeester Kris komt een hele stapel boeken over de battlelords tevoorschijn, allemaal import uit de VS. "Hierin staat de wereld van de battlelords beschreven, compleet met bewoners, krachten, wapensoorten en gebruiksaanwijzingen." Een voorbeeld: Lock 'n Load. The Battlelord's War Manual. In het werkje staan wapentabellen, beschrijvingen en mogelijkheden allerhande. Er zijn verschillende soorten vlammenwerpers, machinegeweren en chainguns.

We schrijven de 23ste eeuw. Het heelal met al zijn melkwegstelsels is ontdekt. De mens is niet meer alleen. Voortaan leven er 27 verschillende soorten mensachtigen in de wereld van de krijgsheren, gaande van aspergemannen, tweebenige salamanders en Goolagoola-dwergen tot energievampieren. "Sommige rassen kunnen goed met elkaar opschieten, andere niet", gaat Kris verder. "Vijand nummer één zijn de arachnids, reusachtige spinnen die alles kapot willen. Voorts moeten de battlelords voortdurend strijden tegen corrupte mijncorporaties en geflipte wetenschappers." Uncle Ernie blijkt alvast het meest gezochte stuk tuig van het heelal. "Uncle Ernie is gespecialiseerd in de genetische manipulatie van monsters die de planeten naar de knoppen helpen", probeert Kris nog. Volge wie volgen kan.

Iedereen aan tafel is aan boord van de Wayfarer. Samir, voor de gelegenheid sergeant Billie the Knife, zit aan de stuurknuppel. Volgens de notities op zijn karakterblad is Samir een mens met een charismawaarde van 57. "Vroeger had ik een charisma van 58, maar sinds mijn gezicht twee sessies geleden werd weggeschoten, is het wat minder. Ik ben piloot en eigenlijk neem ik te veel risico's", zegt hij. "Vorige week heeft hij ons ruimteschip nog laten crashen", stookt Sven. "Maar in het echte leven is Samir eerder een schijtluis. Haha."

Sven is 25 en burgerlijk ingenieur-architect, maar vanavond speelt hij Uranus, een Mutzachan van 460 jaar met een IQ van 260. "Ik ben een alien van 1, 20 meter en ik heb een dikke kop", glimlacht hij. "Als ik wil, kan ik de vloer magnetiseren, want ik heb energetische matrixkracht." De stomste is Tim. "Ik ben Mulah, een python lizard, groot, dom en afschuwelijk sterk. Maar ik speel niet bepaald mezelf", voegt hij er snel aan toe.

Mark (23) ofte kapitein Andrea Zweistein is de commandant van het ruimtetuig en een genetisch gemanipuleerde mens. "Ik heb een streepjescode in mijn nek", vertelt hij. En zo heeft iedereen wel wat in een rollenspel. Burgerlijk ingenieur Jeroen is een zachtaardig skelettenmonster. Liesbeth, 20 en psychologiestudente, heeft rode ogen. "Ik ben Chanelle", miauwt ze. "Ik ben een katachtige Cizerack. Als ik bloed ruik, ben ik niet meer te houden."

Liesbeth is het enige meisje in het gezelschap, maar dat wil niet zeggen dat rollenspelen alleen voor jongens zijn weggelegd. "Jongens hebben mogelijk twintig jaar extra puberteit, maar meisjes spelen even hard, hoor", zegt Kris. Liesbeth bevestigt: "Binnenkort ben ik gamemaster voor Pendragon, een spel vol ridders. Meisjes spelen misschien meer Lord of the Rings, maar we zijn heus niet enkel geïnteresseerd in halfzachte, sprookjesachtige rollenspelen."

"Rollenspelers zijn allemaal verschillend", zegt Kris. "Ik werk als arbeider in ploegen en Sven is architect, maar we spelen al meer dan tien jaar samen. Meestal doen we drie maanden over een spel. Daarna schakelen we over op iets anders. Battlelords of the 23rd Century is een humoristisch sciencefictionspel, maar je hebt ook middeleeuwse spelen vol elfen en trollen, spelen waar je depressief van wordt, onderwaterspelen en westerns." Maar nu is het dus aan de krijgsheren.

Samir laat de dobbelstenen ratelen en zet de Wayfarer veilig op de grond. Chanelle en Mulah verkennen het eiland. Uranus scant de omgeving af. De kapitein houdt de wacht op het schip met een laser in de aanslag. Spelmeester Kris vertelt: "Chanelle vindt voetsporen van 40 centimeter in het zand. Het water rond het eiland begint te rimpelen. Boven het zeeoppervlak verschijnen de rode kammen van blauwachtige vispythons. Ze zijn helemaal naakt. Het is geen gezicht. Onder hun armen en tussen hun vingers zitten zwemvliezen. Ze houden een staf van rood koraal vast. Alleen Mulah verstaat wat ze zeggen." Mulah: "Ze willen dat we meekomen." Na overleg commandeert kapitein Zweistein door de intercom van het ruimteschip: "Iedereen in combat outfit op de cargo base!" De dobbelstenen rollen, de drankautomaat zoemt en samen met de roodgekamde vispythons zwemmen de avontuurlijke zes het diepe onbekende in.

'Nu spelen we humoristische sciencefiction, maar je hebt ook spelen vol elfen en trollen, spelen waarvan je depressief wordt, onderwaterspelen en westerns'