AnalyseRoyals
Wat we leerden uit de interviews van prins Harry: ‘Mijn leven is door een blender gehaald’
Vlak voor de publicatie van zijn memoires, ‘Spare’, verscheen prins Harry op zijn gemak en soms emotioneel in spraakmakende interviews in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk.
De dood van zijn moeder, Diana. Decennialange gebukt gaan onder het oog van de Britse pers. Zijn huwelijk met Meghan Markle en zijn breuk met de koninklijke familie. Zijn drugsgebruik, zijn jaren in het leger, zelfs zijn beslissing om zijn baard te laten staan: in de eerste interviews over zijn memoires, Spare, leek prins Harry zelfverzekerd zijn perspectief te verdedigen, zelfs als hij pittige vragen kreeg.
Na 38 jaar zijn verhaal door anderen te hebben verteld, “voelde het als een goed moment om het zelf te vertellen”, zei Harry over het boek, dat Random House dinsdag zal publiceren.
De interviews, die werden uitgezonden op de Britse tv-zender ITV en op het CBS-programma ‘60 Minutes’, waren niet de eerste keer dat Harry in het openbaar sprak over de niet aflatende aandacht voor zijn familie en de tol die dat eist. Het was wel de eerste keer dat hij dat deed zonder zijn vrouw Meghan, de hertogin van Sussex, aan zijn zijde. De twee interviews behandelden dezelfde onderwerpen, met een paar uitzonderingen.
60 Minutes
In zijn eerste interview voor het Amerikaanse publiek zei Harry tegen Anderson Cooper dat “Spare” een “volledig beeld geeft van de situatie zoals wij opgroeiden, en dat het boek ook het idee onderuit haalt dat mijn vrouw op de een of andere manier degene was die de relatie tussen deze twee broers vernietigde”.
Harry beschreef wat er in september gebeurde nadat het paleis had aangekondigd dat zijn grootmoeder, de koningin, onder medisch toezicht verkeerde in Balmoral Castle, in Schotland. Hij was in Londen, maar werd niet uitgenodigd om zich aan te sluiten bij de familieleden die samen daarheen vlogen. Hij reisde alleen naar Balmoral; toen hij aankwam, vroeg zijn tante of hij zijn grootmoeder, die was overleden, wilde zien.
“Ik ging naar boven”, zei hij, “en bracht wat tijd met haar alleen door.”
Cooper vroeg Harry naar de behandelingen die hij heeft geprobeerd nadat hij zeven jaar geleden voor het eerst een therapeut had bezocht, waaronder het gebruik van psychedelica.
“Ik zou mensen nooit aanraden dit recreatief te doen”, zei Harry. “Maar als je het met de juiste mensen doet en je lijdt aan een enorme hoeveelheid verlies, verdriet of trauma, dan kunnen ze als medicijn werken.”
Hij zei: “Voor mij maakten ze de voorruit schoon, ze ruimden de ellende van het verlies op.”
‘Harry: The Interview’
De interviewer voor het 90 minuten durende ITV-interview was Tom Bradby, die in 2019 de beroemde vraag (‘Ben je in orde?’) stelde aan Meghan. Dat was ze niet. De gepijnigde blik op het gezicht van de hertogin was de voorbode van een stroom aan onthullingen over het koninklijke leven, waaronder een explosief interview met Oprah Winfrey.
Harry en Bradby verschenen in een zonnige kamer met gele gordijnen. De vibe was meer gezellige huiskamer dan formele salon; het gesprek was breed en af en toe controversieel. Toen Harry’s gezicht rood werd en zijn ogen betraand leken, bleef hij kalm.
Over hoe en waar hij zijn maagdelijkheid verloor, iets wat volgens hem slechts vier regels in het boek verdient, wou Harry het niet lang hebben. Bradby suggereerde dat Harry’s cocaïnegebruik interessant zou zijn voor het publiek, maar Harry verlegde de aandacht terug naar zijn behandeling door de pers.
“Mijn leven is door een blender gehaald”, zei hij.
De media waren een terugkerend thema tijdens het interview; telkens als er een nieuw onderwerp ter sprake kwam, vond Harry een manier om terug te keren naar zijn favoriete boksbal.
Een onverwachte onthulling had te maken met Harry’s baard, die nu een deel van zijn identiteit is. Volgens het protocol had de prins de goedkeuring van zijn grootmoeder nodig om zijn baard te behouden voor zijn huwelijk. Koningin Elizabeth II was welwillend, maar zijn broer William niet; hij beval Harry zich te scheren. Harry’s reactie: “Ik geloof niet dat Meghan me zal herkennen.”
Toen Bradby Harry vroeg naar de gevoelens van William tegenover Meghan, zei Harry: “Hij heeft nooit geprobeerd mij ervan te weerhouden met Meghan te trouwen”, maar “hij zei dat het erg moeilijk zou worden.”
Het gedrag van zijn broer en schoonzus tegenover Meghan, zei Harry, gaf hem het gevoel dat “stereotypering een beetje een barrière vormde voor hen om haar echt te introduceren of te verwelkomen.”
Bradby zei: “Je hebt het over verantwoordelijkheid. In het Winfrey interview beschuldigde u leden van uw familie van racisme.”
“Nee, dat deed ik niet”, zei Harry. “De Britse pers zei dat.”
Waar de koninklijke familie zich schuldig aan maakt, zei Harry, was institutionele vooringenomenheid. Later illustreerde hij dat punt door te beschrijven wat er gebeurde toen Susan Hussey - een van de oude hofdames van koningin Elizabeth - een gesprek met een gast op een paleisreceptie, Ngozi Fulani, aanknoopte en haar ondervroeg over waar ze vandaan kwam, niet accepterend dat ze Brits is.
Hussey zag Fulani later in Buckingham Palace en bood haar excuses aan.
Harry zei dat Hussey “helemaal geen kwaad in de zin had, maar de reactie van de Britse pers en van mensen online vanwege de verhalen die ze schreven, was verschrikkelijk”.
Op de meest aangrijpende momenten van het interview beschreef Harry zijn beslissing, jaren nadat zijn moeder stierf, om naar foto’s te kijken die waren genomen na haar auto-ongeluk in Parijs. Op de foto’s zag hij reflecties van paparazzi in de ruiten van de auto: “Niet één van hen keek hoe het met haar ging, bood haar hulp aan, troostte haar. Ze waren gewoon foto’s aan het schieten, schieten, schieten.”
Bradby zette Harry onder druk en vroeg hoe hij zijn verlangen naar privacy rijmt met het openbaar blijven vertellen van zijn verhaal. Harry zei dat hij zijn recente Netflix-documentaireserie en het boek ‘noodzakelijk en essentieel’ vindt.
Hij gaf aan het jammer te vinden dat het sommigen van streek maakte dat hij ‘zijn kant van zijn verhaal’ vertelde. Maar hij geloofde nog steeds dat een verzoening met de rest van het koningshuis mogelijk was, eraan toevoegend: “Vrede kan ontstaan als er waarheid is.”
© The New York Times