Video Games
Waar blijven de nieuwe gameconsoles? Nintendo brengt zijn Wii-opvolger Wii U wellicht dit najaar nog uit, maar de twee andere lijken er vooralsnog geen haast mee te hebben. Dat ligt natuurlijk voor het grootste stuk aan de economie. Maar er is ook dit: de jarenlange drang om steeds mooiere, visueel realistischere games te maken, die altijd al de drijvende kracht is geweest voor het uitbrengen van een nieuwe spelconsole, is een beetje weggeëbt. Tot in de laatste jaren waarin de PlayStation 2 heer en meester was op de consolemarkt, tot ergens in 2006 dus, duurde het tot er al zicht was op een nieuwe console voordat de grafische mogelijkheden van de vorige echt helemaal waren uitgeperst. Met andere woorden: als de console bijna versleten was, kwamen ook de mooiste games. Die dynamiek veranderde helemaal toen de Franse spellenmaker Ubisoft eind 2007, dus al vlak na de lancering van de huidige 'hd-consoles', zijn game Assassin's Creed lanceerde. Dat spel, waarin u een sluipmoordenaar speelde in Jeruzalem, Damascus en Akko ten tijde van de tweede kruistocht, haalde meteen het onderste uit de kan: het was alsof u in een schilderij van een Vlaamse meester ronddartelde.
Het zette meteen een visuele standaard die nog weinig ruimte overliet voor verdere evolutie. Dat is zeker te merken nu Assassin's Creed III dit najaar in de handel komt, en - zo toonde tenminste een eerste preview die ondergetekende van de game kreeg - slechts marginaal mooier is dan de vier vorige (deel II was een trilogie). "Er zitten heel wat visuele verbeteringen in Assassin's Creed III", verdedigt producer Julien Laferrière zijn werkstuk. "Weerselementen als sneeuw worden accurater weergegeven, en ook de gezichten van de personages zien er, zeker bij een close-up, veel realistischer uit. Maar een enorme sprong ten opzichte van de eerste is het inderdaad niet meer. Dat hoeft ook niet: de consoles waarvoor we games maken hebben een beperkt budget aan intern geheugen, en dat gebruiken we liever voor andere dingen."
Een rijkere wereld, die wordt bevolkt door slimmere computergestuurde personages, bijvoorbeeld. Of de historische accuratesse van alle gebouwen, wapens en kleren die u in de game tegenkomt. De nieuwe aflevering speelt zich - na de Midden-Oostensteden in de eerste en het Firenze, Venetië, Rome en Constantinopel uit de late renaissance - deze keer af tijdens de Amerikaanse revolutie, en de steden die u aandoet zijn ditmaal Boston, New York en Philadelphia. Die werden opnieuw straat per straat nagemaakt in een virtuele maquette, op basis van verschillende historische bronnen waar de ontwikkelaars een beroep op deden. En verder zijn er de slagvelden die u aandoet, zoals Bunker Hill, en de historische speeches die u meemaakt. "Ons voordeel was dat er over deze periode in de geschiedenis enorm veel bronnen voorhanden waren", zegt Laferrière. "Van sommige historische figuren wisten we haast uur per uur waar ze zaten. Dat maakte het makkelijk om missies in de buurt daarvan te ontwerpen. Maar altijd in de schaduw van de echte gebeurtenis, natuurlijk."
Assassin's Creed III, of hetgene wat ondergetekende ervan al heeft gezien tenminste, bevestigt de tendens die door de eerste game al werd gezet: de race om de mooiste game is voorbij. Inhoudelijke authenticiteit en een raak gekozen visuele stijl zijn belangrijker geworden dan fotorealisme. Voor games die meer oppervlakkige hd-schoonheid nastreven, zullen we moeten wachten op een uiteindelijke nieuwe lichting consoles. "Waar we ook wel stilletjes naar uitkijken", zegt Laferrière.
