Euthanasie
Verzet tegen euthanasiebij psychisch lijden neemt toe
De onvrede over de manier waarop in ons land euthanasie bij psychisch lijden wordt toegepast, groeit. Een brief waarin opgeroepen wordt voor een verstrenging van de wet, is nu al door 150 psychologen, psychiaters en proffen ondertekend. En hun aantal blijft toenemen.
“Verstreng de criteria voor euthanasie bij psychisch lijden, laat op voorhand een controlecommissie de casus mee beoordelen, of haal bij voorkeur ondraaglijk en uitzichtloos psychisch lijden als motief voor euthanasie helemaal uit de wet.” Een open brief die in november vorig jaar door 43 psychologen, psychiaters en hoogleraren van alle universiteiten werd ondertekend, telt nu al 150 ondertekenaars. De initiatiefnemers van de brief zijn nu ook van plan om actief naar extra steun te zoeken.
“Psychiaters en psychologen laten spontaan weten dat we hun naam erbij mogen zetten”, zegt An Haekens, hoofdgeneesheer van de Alexianen Zorggroep Tienen en een van de initiatiefnemers van de brief. “Het toont hoe steeds meer clinici hun bedenkingen hebben bij hoe het er nu aan toe gaat. En het zegt iets over wat er leeft in het werkveld. De onvrede is groot.”
“We gaan nog clinici aanschrijven”, zegt Haekens over de hernieuwde actie. “Dit moet terug op de maatschappelijke agenda komen."
Bij de ondertekenaars zitten psychiaters, psychologen, huisartsen... van allerlei verschillende ziekenhuizen, universiteiten en psychiatrische centra. Opvallend: in het psychiatrisch ziekenhuizen Bethaniënhuis in Zoersel, bekend als een vooruitstrevend centrum, ondertekenden zowat alle psychologen en psychiaters de tekst.
Onbespreekbaar
Euthanasie bij ondraaglijk psychisch lijden zorgt al langer voor discussie, te meer omdat het gaat om patiënten die niet terminaal ziek zijn. Zo vinden critici dat de hele wet aan een grondige evaluatie toe is, dat de Federale Controle- en Evaluatiecommissie Euthanasie hervormd moet worden en dat een commissie zich over de euthanasievraag zou moeten buigen vóór die plaatsvindt. Ook dat artsen het verplichte advies van een tweede en derde arts naast zich neer mogen leggen, stoot op onbegrip.
“Elke zichzelf respecterende organisatie staat toch af en toe eens stil bij de eigen werking?”, zegt Haekens. “Hier is dat blijkbaar onbespreekbaar. Bovendien: wil je een patiënt een dure kankerbehandeling geven, dan moet dat in vele gevallen eerst voor een commissie komen. Hier gaat het over leven en dood, en wordt pas na de euthanasie het dossier bekeken. Logisch is dat niet.”
Iets waar op politiek niveau ook CD&V het mee eens is. Voor de kerstvakantie diende Kamerlid Els Van Hoof een resolutie in voor een evaluatie van de wet. Of de andere meerderheidspartijen hierin meestappen, is nog onduidelijk, maar Van Hoof maakt zich sterk dat de steun er komt.
Professor oncologie en groot voorvechter van de euthanasiewet Wim Distelmans (VUB) is niet onder de indruk van de lijst ondertekenaars. “Een open brief van filosoof Johan Braeckman, waarin net werd gepleit om psychisch lijden niet te banaliseren, werd door 260 mensen ondertekend. Dit komt opnieuw uit dezelfde, ideologische hoek. Als ze er dan toch zo van overtuigd zijn dat er misstanden gebeuren, dat ze dan een klacht indienen.”
Spaanse inquisitie
Ook van een a-prioricontrolecommissie is Distelmans geen voorstander. “Dan creëer je een soort voorafgaande Spaanse inquisitie waarin mensen zich moeten verantwoorden waarom ze euthanasie willen. Als de arts in kwestie, na raadpleging van een aantal collega’s, samen met de patiënt tot die slotsom komt, is dat voldoende.”
Haekens is het daar absoluut niet mee eens. "We willen net vermijden dat mensen nodeloos om het leven komen."
Uit het laatste verslag van de federale controlecommissie bleek dat bijna elke week een Belg euthanasie krijgt voor louter ondraaglijk psychisch lijden.
